آیا استقلال خواهی جزوی از آزادی بیان نیست؟ --- رضا وشاحی

• برای من که استقلال اهواز را می خواهم و اهواز را اشغال شده توسط فارس ها می دانم، آیا مجال گفتگویی هست؟ آیا رسانه های فارسی زبان و خصوصا بخش وزین و موقرشان فرصتی به امثال من می دهند تا با آزادی تمام و صد در صد برخلاف میلشان چیزی بنویسیم و منتشر کنیم و دیالوگ کنیم؟ ...

اخبار روز: www.akhbar-rooz.com

چهارشنبه ٣۱ فروردين ۱٣۹۰ - ۲۰ آوريل ۲۰۱۱

خانم شیرین عبادی بعد از مدتها سکوت بالاخره سکوت خود را شکستند و در مورد مردم عرب اهواز چیزی نوشتند. که باید تشکر کرد. اما دریغا و افسوس که مردم عرب اهواز را عرب زبان خواندند و مشکل سیاسی اهواز را به مشکلی مذهبی فرقه ای تقلیل دادند. واقعیت این است که مردم عرب اهواز استقلال می خواهند.

اما این ابتدای راه است. ما می بایست باب گفتگو را باز کنیم. ولی یک مشکل بزرگ این باب را بسته است. برای امثال من که استقلال اهواز را می خواهم و اهواز را اشغال شده توسط فارس ها می دانم، آیا مجال گفتگویی هست؟ آیا رسانه های فارسی زبان و خصوصا بخش وزین و موقرشان آیا فرصتی به امثال من می دهند تا با آزادی تمام و صد در صد برخلاف میلشان چیزی بنویسیم و منتشر کنیم و دیالوگ کنیم؟ آیا من اهوازی می توانم به صورت آزاد از استقلال خواهی صحبت کنم؟

در همین بریتانیا که من زندگی می کنم صحبت استقلال خواهی اسکاتلند گرم است. فرصتی داشتم با الکس سالموند رهبر حزب استقلال اسکاتلند و وزیر اول اسکاتلند دیدار کنم. اسکاتلند از زمان بیانیه اتحادیه در سال ۱۷۰۷ جزوی از بریتانیا شد وبه دوران جنگهای خونین کوچک و بزرگ میان انگلیسی ها و اسکاتلندی ها پایان داد. و اصولا از زمان این اتحادیه است که مورخین انگلیسی کمابیش آن را مبدا تاریخ امپراطوری بریتانیا می دانند. الکس سالموند با فراغ بال و آزادی تمام و شفافیت و صراحت تمام خواستار جدایی و استقلال از بریتانیا است و خواستار ایجاد یک رفراندوم جدید است. دولت بریتانیا و رسانه های انگلستان هم بدون هیچ مانعی صحبت های وی را منتشر و مدام با وی مصاحبه می کنند!

بله در ایران وزارت اطلاعات هست، سپاه ،بسیج و نیروی انتظامی هست، اداره سانسور ارشاد اسلامی هست و در یک کلام برای امثال من آزادی و امکان صحبت کردن در مورد استقلال اهواز وجود ندارد. ولی آیا در جامعه رسانه ای فارس زبان آزاد و مدرن مستقر در غرب هم به امثال من این فرصت داده می شود که آزادانه از استقلال اهواز صحبت کنیم؟ به عبارت دیگر آیا آزادی بیان شامل استقلال خواهی هم می شود؟ آیا به ما اجازه گفتگو داده می شود یا در باز برهمان پاشنه قدیم باید بچرخد؟

این چالش و آزمایشی است برای نویسندگان، روشنفکران و روزنامه نگاران خوش قلم و صاحب فکر فارسی زبان که گردانندگان رسانه های فارسی در اروپا هستند. می بایست به آن پاسخی در خور توجه بدهند. معیار سنجش آزادی فرصت دادن به مخالفین صد در صدی است.

رضا وشاحی

موسس سازمان حقوق بشر اقلیت های ایران