بر اساس اعلام مركز تحقيقات دندانپزشكي دانشگاه علوم پزشكي تهران، 20 تا 40 درصد جرم دندانها را ميكروبها تشكيل مي‌دهند كه بافت نگهدارنده حياتي لثه را تخريب كرده و باعث سست شدن پايه‌هاي دندان و لق شدن آنها مي‌شود.
معمولاً افراد هر تغيير رنگي كه در دندانها ايجاد مي‌شود را جرم مي‌نامند و براي رفع آن دندانهاي خود را جرمگيري مي‌كنند در حالي كه يكسري از تغيير رنگها بر روي دندان در واقع پوسيدگي‌هايي هستند كه معمولاً به صورت سياه رنگ مشاهده شده و در مراحل پيشرفته به صورت حفره درمي‌آيند و در نهايت موجب پوسيدگي دندان مي‌شوند.
يكسري از تغيير رنگها در ساختمان خود دندان وجود دارند و معمولاً اين تغيير رنگها دائمي بوده و با جرم گيري از بين نمي‌رود و با تراش آن معمولاً باز هم لكه‌ها وجود دارد و اين تغيير رنگها يا ناشي از مصرف دارو در زمان رشد جوانه دندان بوده و يا ناشي از نقص تكاملي دندانها و كمبود املاح مختلف در زمان تشكيل دندان و يا ناشي از افزايش فلورايد آب مصرفي و ... است.
نوع سوم تغيير رنگها ناشي از موادي است كه به طور معمول مصرف مي‌كنيم و رسوباتي كه بر روي دندان تشكيل مي‌شود. اين رسوبات يا به صورت رنگدانه و يا به صورت جرم هستند كه لثه را تخريب كرده و در نهايت باعث لق شدن دندانها مي‌شود بدون اينكه خود دندان مشكلي داشته باشد. اين جرم‌ها به خوبي با جرم گيري از بين مي‌روند.
بر اساس اعلام محققان مركز تحقيقات دانشكده دندانپزشكي دانشگاه علوم پزشكي تهران، بزاق ما به طور معمول داراي املاح زيادي است كه قدرت رسوب كردن را دارند. اين املاح معمولاً در جاهايي كه با غذا و مسواك كمتر در تماس است رسوب مي‌كنند. رسوب اين املاح همراه است با ايجاد بستر مناسب براي جايگزيني ميكروبهايي كه به طور طبيعي در دهان وجود دارد و رشد و تكثير آن. اضافه شدن پروتئين‌هاي موجود در غذا و بزاق و همچنين لاشه سلولهاي مرده بافت‌هاي مختلف دهان در مجموع باعث افزايش حجم اين رسوبات شده وبه مرور جرم تشكيل مي‌شود كه قابل مشاهده است.
آن چه كه مهم است اين است كه ما معمولاً مقدار كمي از جرم تشكيل شده را مي‌توانيم مشاهده كنيم و قسمت عمده اين جرم با تخريب لثه در زير لثه تخريب شده جايگزين و از ديد مستقيم ما پنهان مي ماند. مسئله مهمتر اينكه اين جرمهاي تشكيل شده پر از ميكروبهاي مختلف است و با مسكواك زدن هم تميز نمي‌شود. اين ميكروبها بين 20 تا 40 درصد جرم را تشكيل مي‌دهد و افت چسبنده لثه را كه محكم به دندان چسبيده و بافت نگهدارنده حياتي لثه را تخريب كرده باعث سست شدن پايه‌هاي دندان مي شود كه با جرم گيري و تميز كردن اين جرمهاي تشكيل شده بر روي دندان مي‌توان از روند تخريب لثه جلوگيري كرد.
جرمهاي تشكيل شده بر روي دندانها به مرور باعث آزردگي لثه شده اين امر چون به مرور اتفاق مي‌افتد و بيمار متوجه عقب نشيني لثه نمي‌شود و لثه‌اي كه عقب نشيني كرده با جرمگيري جايگزين مي‌شود و فضاي خالي كه بين دندانها در اثر عقب نشيني لثه هم كه ايجاد مي‌شود از ديد بيمار پنهان مي‌ماند. هنگامي كه بيمار براي جرم گيري مراجعه مي‌كند لثه تحليل رفته در معرض ديد بيمار قرار مي‌گيرد و بيمار احساس مي‌كند كه جرم گيري باعث از بين رفتن لثه شده است در حالي كه قبلاً اين اتفاق صورت گرفته بود اما از ديد بيمار پنهان بود.
موضوع ديگري كه بايد مورد توجه قرار گيرد اين است كه موقع جرم گيري در هر صورت خونريزي اتفاق مي‌افتد اين امري طبيعي است ولي بيمار آن را دليل صدمه ديدن لثه‌هايش مي‌داند و فكر مي‌كند همين خونريزي‌ها به علت كنده شدن لثه‌ها از روي دندان است.
هم چنين هنگامي كه جرم به ضخامت كافي روي دندان مي‌نشيند مانع رسيدن سرما و گرما به دندان مي‌شود چون به طور طبيعي دندانهاي ما در معرض سرما و گرماي متعادلي در محيط دهان واقع است اما با وجود اين جرم‌ها، دندان به مرور حساسيت خود را از دست داده و هنگامي كه با جرم گيري، جرمهاي دندان را پاك مي‌كنيم ناگهان دندان در معرض سرما و گرما قرار مي‌گيرد و بيمار تفسير غلط خود را تكميل مي‌كند كه چون دندانم تراشيده شده به آب سرد و گرم هم حساس شده و جرم گيري باعث تخريب دندان و لثه‌ها شده است.
بنابراين دندانپزشكان توصيه مي‌كنند مراجعه منظم و سالي يكبار براي جرم گيري ضروري است و نكته مهم اين است كه با دقت در نحوه مسواك زدن، تشكيل جرم به حداقل خواهد رسيد. هم چنين حساس شدن دندانها بعد از جرمگيري به مرور رفع مي‌شود.
لازم است، بعد از جرمگيري حتماً از دهانشويه مناسب استفاده شود تا باعث بهبود زخمهاي به جا مانده از جرم شود. استفاده مداوم از دهانشويه‌ها زياد توصيه نمي‌شود و يك هفته بعد از جرمگيري مي‌توان استفاده از دهانشويه را قطع كرد.
No comments:
Post a Comment