امریکا به ظاهر بازیگر خاموش در قبال فعاليت‌هاي پنهان و آشكار آشوبگران در اين ايالت است. در زمان بوش يعني يك سال قبل ناظران امور سياسي منطقه شواهدی ارائه کردند مبنی بر این که واشنگتن با آگاهي از مسائل بلوچستان پاكستان در پنهان، روابط خود با گروه تروریستی جندالله كه در اين منطقه مستقر است را تقویت مي‌كند.
حدر ماه‌هاي اخير ايالت بلوچستان پاكستان، به واسطه سه حادثه مهم توجه استراتژيست‌ها را به خود مشغول كرد: طرح امریکا براي احداث پايگاه نظامي بزرگ در اين منطقه، مهاجرت و گسيل برخي شبكه‌هاي طالبان و افراطيون به آن جا و بالاخره خبرهاي مربوط به اختفاي اعضاي گروهك تروريستي ريگي در اين منطقه. بلوچستان پاكستان كه از سمت غرب با بلوچستان ايران هم مرز است به دليل گستردگي وسعت آن براي همه نيروهاي تروريستي وسوسه‌انگيز است. اين منطقه 40 درصد از خاك اين كشور را تشكيل مي‌دهد اما نكته جالب اين جا است كه فقط پنج درصد از مردم پاكستان در آن ساكن هستند. بيابان‌هاي اين منطقه قرن‌ها پيش لشكريان اسكندر را تا معرض نابودي پيش بردند.
اين روزها تمام توجه جهانيان به مرزهاي پرآشوب شمال پاكستان با افغانستان به عنوان مخفيگاه طالبان متمركز شده است، اما در حالي كه ارتش پاكستان در اين قسمت از كشور جنگ گسترده‌اي را شروع كرده كانون‌هاي ناآرام ديگر در پاكستان كه مأمن طيف ديگري از پيكارجويان است از نگاه‌ها پنهان مانده است. ايالت بلوچستان پاكستان از جمله اين نقاط است كه با گسيل عده‌اي از تروريست‌ها قابليت آن را دارد كه در سال‌هاي آتي تبديل به بزرگترين تهديد براي پاكستان شود.
در ماه‌هاي اخير ايالت بلوچستان پاكستان، به واسطه سه حادثه مهم توجه استراتژيست‌ها را به خود مشغول كرد: طرح امریکا براي احداث پايگاه نظامي بزرگ در اين منطقه، مهاجرت و گسيل برخي شبكه‌هاي طالبان و افراطيون به آن جا و بالاخره خبرهاي مربوط به اختفاي اعضاي گروهك تروريستي ريگي در اين منطقه. بلوچستان پاكستان كه از سمت غرب با بلوچستان ايران هم مرز است به دليل گستردگي وسعت آن براي همه نيروهاي تروريستي وسوسه‌انگيز است. اين منطقه 40 درصد از خاك اين كشور را تشكيل مي‌دهد اما نكته جالب اين جا است كه فقط پنج درصد از مردم پاكستان در آن ساكن هستند. بيابان‌هاي اين منطقه قرن‌ها پيش لشكريان اسكندر را تا معرض نابودي پيش بردند.
پنج ميليون بلوچي كه در بلوچستان پاكستان ساكن هستند، هر چند از سوي دولت مركزي مورد بي‌توجهي بوده‌اند اما خاك زير پاي آنان انباشته است از ثروت‌هاي طبيعي نفت و گاز كه قوم بلوچ از آن بي‌بهره‌اند. تنش‌هاي مستمري ميان دولت اسلام‌آباد با ساكنان اين ايالت جاري است. همين «نزاع‌هاي مركز و پيرامون» در قالب وقايع تلخ سال‌هاي 1948، 1953و نزاع های اواسط دهه 60 و دهه 70 بروز كرد.
به گفته برخي كارشناسان اعمال خشونت در اين منطقه كه بيشتر در چارچوب برخورد شبه‌نظاميان با نيروهاي امنيتي پارلمان ISI (واحد اطلاعات ارتش پاكستان) بروز مي‌كند موجب شده بعد از ايالت سرحد (در مرز افغانستان) ايالت بلوچستان پاكستان جولانگاه نيروهاي جدايي‌طلب شود. در دو سه ماه اخير گزارش‌هاي زيادي از ترور‌ها و خشونت‌هاي فرقه‌اي در بلوچستان پاكستان مخابره شده است. ابعاد آنچه كه در بلوچستان پاكستان رخ مي‌دهد را بايد در جغرافياي سياسي خود پاكستان جست‌وجو كرد. بزرگان اين ايالت مي‌گويند، شورشيان از بي‌مهري حكومت سوءاستفاده مي‌كنند زيرا ساكنان ايالت تحت سياست‌هاي سركوبگرانه هستند و تنها در دهه 90 هزاران نفر از ساكنان ايالت كشته شدند.
بر اين اساس ناظران معتقدند كه تنش‌هاي ايالت سرحد پاكستان ممكن است در بلوچستان نيز تكرار بشود. يك علت آن مداخله برخي كشورهاي خارجي است كه به منابعي كه در بلوچستان پاكستان خوابيده، چشم دوخته‌اند. در حال حاضر حدود 19 تريليون مترمكعب گاز طبيعي در بلوچستان پاكستان وجود دارد. به جز خارجي‌ها بايد وجود همين ثروت را يكي از انگيزه‌هاي جدايي‌طلبی بلوچستان پاكستان دانست كه به گمان دولت اسلام‌آباد از سوي دشمنان اين كشور تحريك مي‌شوند.
هر گاه صحبت از ناآرامي در بلوچستان پاكستان مي‌شود، اسلام‌آباد تنها رقيب ديرين خود، هندوستان را مقصر مي‌داند و معتقد است دهلي باعث تحريك اين شورشيان مي‌شود. بعد از جنگ امریکا عليه افغانستان، پاكستان بارها درباره مداخله هندوستان در امور كشورش هشدار داده است. اسلام‌آباد مدعي است كنسولگري هند در شهرهاي قندهار و جلال‌آباد افغانستان پشت فعاليت‌هاي بي‌ثباتي در بلوچستان است. اين در حالي است كه هندوستان نيز بارها بويژه در يك سال اخير و پس از حوادث بمبئي، پاكستان را متهم كرده است كه تروريست‌ها در كشور خود را تقويت مي‌كنند و حوادثي چون بمبئي را خلق مي‌كنند. در اين ميان افشاي خبر ايجاد پايگاه نظامي امریکا در بلوچستان (بندر گوادر) موج نارضايتي را تشديد كرده است.
ارتش پاكستان از سال 1958 به اين سو علاوه بر نيروهايي كه به طور معمول به حفاظت از مرزها مي‌پردازند نيروهاي ويژه‌اي را نيز در شش نقطه اين ايالت مستقر كرده است. چندين دهه است كه ساكنان اين ايالت ارتش را به آدم‌ربايي و قتل‌هايي خارج از محدوده قانون متهم مي‌كنند. در ماه اپريل امسال بود كه ساكنان بلوچستان مدعي شدند نيروهاي امنيتي پاكستان سه نفر از رهبران مخالف را ربوده‌اند. اين واقعه باعث شد بلوچستان پاكستان تا چندين هفته درگير آشوب شود.
امریکا به ظاهر بازیگر خاموش در قبال فعاليت‌هاي پنهان و آشكار آشوبگران در اين ايالت است. در زمان بوش يعني يك سال قبل ناظران امور سياسي منطقه شواهدی ارائه کردند مبنی بر این که واشنگتن با آگاهي از مسائل بلوچستان پاكستان در پنهان، روابط خود با گروه تروریستی جندالله كه در اين منطقه مستقر است را تقویت مي‌كند. گفته مي‌شود دومين عامل مداخله امریکا در این منطقه پروژه خط لوله صلح است. خط لوله نفتي كه قرار است از هند تا ايران كشيده شود. اين خط لوله مي‌تواند به بالا رفتن ثروت كل منطقه كمك كند. لذا واشنگتن از هر فرصتي براي متوقف كردن اين پروژه بهره می گیرد.
Source: http://www.mahaknews.com/sections.php?section=news&do=show&id=2385
حدر ماه‌هاي اخير ايالت بلوچستان پاكستان، به واسطه سه حادثه مهم توجه استراتژيست‌ها را به خود مشغول كرد: طرح امریکا براي احداث پايگاه نظامي بزرگ در اين منطقه، مهاجرت و گسيل برخي شبكه‌هاي طالبان و افراطيون به آن جا و بالاخره خبرهاي مربوط به اختفاي اعضاي گروهك تروريستي ريگي در اين منطقه. بلوچستان پاكستان كه از سمت غرب با بلوچستان ايران هم مرز است به دليل گستردگي وسعت آن براي همه نيروهاي تروريستي وسوسه‌انگيز است. اين منطقه 40 درصد از خاك اين كشور را تشكيل مي‌دهد اما نكته جالب اين جا است كه فقط پنج درصد از مردم پاكستان در آن ساكن هستند. بيابان‌هاي اين منطقه قرن‌ها پيش لشكريان اسكندر را تا معرض نابودي پيش بردند.
اين روزها تمام توجه جهانيان به مرزهاي پرآشوب شمال پاكستان با افغانستان به عنوان مخفيگاه طالبان متمركز شده است، اما در حالي كه ارتش پاكستان در اين قسمت از كشور جنگ گسترده‌اي را شروع كرده كانون‌هاي ناآرام ديگر در پاكستان كه مأمن طيف ديگري از پيكارجويان است از نگاه‌ها پنهان مانده است. ايالت بلوچستان پاكستان از جمله اين نقاط است كه با گسيل عده‌اي از تروريست‌ها قابليت آن را دارد كه در سال‌هاي آتي تبديل به بزرگترين تهديد براي پاكستان شود.
در ماه‌هاي اخير ايالت بلوچستان پاكستان، به واسطه سه حادثه مهم توجه استراتژيست‌ها را به خود مشغول كرد: طرح امریکا براي احداث پايگاه نظامي بزرگ در اين منطقه، مهاجرت و گسيل برخي شبكه‌هاي طالبان و افراطيون به آن جا و بالاخره خبرهاي مربوط به اختفاي اعضاي گروهك تروريستي ريگي در اين منطقه. بلوچستان پاكستان كه از سمت غرب با بلوچستان ايران هم مرز است به دليل گستردگي وسعت آن براي همه نيروهاي تروريستي وسوسه‌انگيز است. اين منطقه 40 درصد از خاك اين كشور را تشكيل مي‌دهد اما نكته جالب اين جا است كه فقط پنج درصد از مردم پاكستان در آن ساكن هستند. بيابان‌هاي اين منطقه قرن‌ها پيش لشكريان اسكندر را تا معرض نابودي پيش بردند.
پنج ميليون بلوچي كه در بلوچستان پاكستان ساكن هستند، هر چند از سوي دولت مركزي مورد بي‌توجهي بوده‌اند اما خاك زير پاي آنان انباشته است از ثروت‌هاي طبيعي نفت و گاز كه قوم بلوچ از آن بي‌بهره‌اند. تنش‌هاي مستمري ميان دولت اسلام‌آباد با ساكنان اين ايالت جاري است. همين «نزاع‌هاي مركز و پيرامون» در قالب وقايع تلخ سال‌هاي 1948، 1953و نزاع های اواسط دهه 60 و دهه 70 بروز كرد.
به گفته برخي كارشناسان اعمال خشونت در اين منطقه كه بيشتر در چارچوب برخورد شبه‌نظاميان با نيروهاي امنيتي پارلمان ISI (واحد اطلاعات ارتش پاكستان) بروز مي‌كند موجب شده بعد از ايالت سرحد (در مرز افغانستان) ايالت بلوچستان پاكستان جولانگاه نيروهاي جدايي‌طلب شود. در دو سه ماه اخير گزارش‌هاي زيادي از ترور‌ها و خشونت‌هاي فرقه‌اي در بلوچستان پاكستان مخابره شده است. ابعاد آنچه كه در بلوچستان پاكستان رخ مي‌دهد را بايد در جغرافياي سياسي خود پاكستان جست‌وجو كرد. بزرگان اين ايالت مي‌گويند، شورشيان از بي‌مهري حكومت سوءاستفاده مي‌كنند زيرا ساكنان ايالت تحت سياست‌هاي سركوبگرانه هستند و تنها در دهه 90 هزاران نفر از ساكنان ايالت كشته شدند.
بر اين اساس ناظران معتقدند كه تنش‌هاي ايالت سرحد پاكستان ممكن است در بلوچستان نيز تكرار بشود. يك علت آن مداخله برخي كشورهاي خارجي است كه به منابعي كه در بلوچستان پاكستان خوابيده، چشم دوخته‌اند. در حال حاضر حدود 19 تريليون مترمكعب گاز طبيعي در بلوچستان پاكستان وجود دارد. به جز خارجي‌ها بايد وجود همين ثروت را يكي از انگيزه‌هاي جدايي‌طلبی بلوچستان پاكستان دانست كه به گمان دولت اسلام‌آباد از سوي دشمنان اين كشور تحريك مي‌شوند.
هر گاه صحبت از ناآرامي در بلوچستان پاكستان مي‌شود، اسلام‌آباد تنها رقيب ديرين خود، هندوستان را مقصر مي‌داند و معتقد است دهلي باعث تحريك اين شورشيان مي‌شود. بعد از جنگ امریکا عليه افغانستان، پاكستان بارها درباره مداخله هندوستان در امور كشورش هشدار داده است. اسلام‌آباد مدعي است كنسولگري هند در شهرهاي قندهار و جلال‌آباد افغانستان پشت فعاليت‌هاي بي‌ثباتي در بلوچستان است. اين در حالي است كه هندوستان نيز بارها بويژه در يك سال اخير و پس از حوادث بمبئي، پاكستان را متهم كرده است كه تروريست‌ها در كشور خود را تقويت مي‌كنند و حوادثي چون بمبئي را خلق مي‌كنند. در اين ميان افشاي خبر ايجاد پايگاه نظامي امریکا در بلوچستان (بندر گوادر) موج نارضايتي را تشديد كرده است.
ارتش پاكستان از سال 1958 به اين سو علاوه بر نيروهايي كه به طور معمول به حفاظت از مرزها مي‌پردازند نيروهاي ويژه‌اي را نيز در شش نقطه اين ايالت مستقر كرده است. چندين دهه است كه ساكنان اين ايالت ارتش را به آدم‌ربايي و قتل‌هايي خارج از محدوده قانون متهم مي‌كنند. در ماه اپريل امسال بود كه ساكنان بلوچستان مدعي شدند نيروهاي امنيتي پاكستان سه نفر از رهبران مخالف را ربوده‌اند. اين واقعه باعث شد بلوچستان پاكستان تا چندين هفته درگير آشوب شود.
امریکا به ظاهر بازیگر خاموش در قبال فعاليت‌هاي پنهان و آشكار آشوبگران در اين ايالت است. در زمان بوش يعني يك سال قبل ناظران امور سياسي منطقه شواهدی ارائه کردند مبنی بر این که واشنگتن با آگاهي از مسائل بلوچستان پاكستان در پنهان، روابط خود با گروه تروریستی جندالله كه در اين منطقه مستقر است را تقویت مي‌كند. گفته مي‌شود دومين عامل مداخله امریکا در این منطقه پروژه خط لوله صلح است. خط لوله نفتي كه قرار است از هند تا ايران كشيده شود. اين خط لوله مي‌تواند به بالا رفتن ثروت كل منطقه كمك كند. لذا واشنگتن از هر فرصتي براي متوقف كردن اين پروژه بهره می گیرد.
Source: http://www.mahaknews.com/sections.php?section=news&do=show&id=2385
No comments:
Post a Comment