نـــــخلستان های بلوچستان و اهمیت چند جانبه آن (۲) سوخت زيستي
روغن نخل، همچون ديگر روغن هاي خوراکي مي تواند به منظور ايجاد سوخت زيستي براي موتورهاي احتراق داخلي استفاده شود. سوخت زيستي يک فرم از زيست توده ها است که مي تواند به عنوان يک منبع انرژي قابل بازيافت به منظور کاهش انتشار دي اکسيد کربن خالص به جو استفاده شود. به نظر ميرسد سوخت زيستي راهي براي کاهش اثر گلخانه اي و روشي براي تنوع در منابع انرژي براي کمک به برنامه امنيت انرژي باشد، در اینصورت آغاز تولید آن با ثروت نخلستان های انبوه بلوچستان و بهره وری در سطح ملی، موفقیتی استثنایی برای ایران خواهد بود، چنانکه تولیدات خودرویی ایران تا به امروز نتوانسته است به مکانیسم بازدهی بالا از انرژی محدود دست یابد و از طرفی واردات خودروهای کم مصرف خارجی هزینه های بالایی در بر دارد، در واقع بلوچستان بر خلاف برچسب محرومیتی که همواره با خود داشته است، نه تنها یک ثروت بکر و غنی است بلکه کانون انرژی های پاک و نوین نیز به شمار می رود.
بعضي از دانشمندان و شرکت ها بدنبال توسعه استفاده از روغن نخل هستند، آنها اين موضوع را مطرح کرده اند که ميتوان ميوه هاي خرما، خوشه هاي غير قابل استفاده خرما و پوسته هاي هسته خرما که از ضايعات مزارع نخل بدست مي آيد را به برق تجديد شونده، اتانول سلولزي، گاز زيستي، بيوهيدروژن، بيوپلاستيک تبديل و از آنها استفاده بهينه کرد. بدين ترتيب با استفاده از هر دو مورد زيست توده ها از کشت و زرع و همچنين پردازش ضايعات توليد روغن نخل (الياف، پوسته هسته خرما و پسماندهاي کارخانه اي روغن خرما)، توليد انرژي طبيعي از مزارع نخل مي تواند تاثير بسزايي در کاهش انتشار گازهاي گلخانه اي داشته باشد. نمونه هايي از تکنيک هاي اين توليد به عنوان پروژه هايي زير نظر پروتکل کيوتو و مکانيسم توسعه پاک به ثبت رسيده است.
با استفاده از توده هاي زيستي نخل می توان انرژي هاي تجديد شونده، سوخت و محصولات زيستي تولید کرد. براي هر تن روغن نخل از خوشه هاي تازه، هر کشاورز حدود 6 تن ضايعات ساقه نخل، 1 تن تنه نخل، 5 تن خوشه خالي، 1 تن فيبر فشرده (از غلاف ميوه هاي خرما)، نيم تن پوسته هسته خرما، 250 کيلوگرم بسته فشرده هسته خرما و 100 تن پساب کارخانجاتي برداشت خواهد کرد. مزارع نخل مقدار زيادي مواد زيست توده اي دارند که مي تواند به تخته هاي فيبري با تراکم متوسط و مبلمان روشن بازيافت شود. در تلاش براي کاهش انتشار گازهاي گلخانه اي، دانشمندان در موارد کاربردي خرما از پساب پالايشگاه هاي روغن خرما روغن بيوگاس را استخراج نمودند. استان بلوچستان از توسعه نیافته ترین استان های ایران و پاکستان است که کارخانجات به ندرت در آن مشاهده می شود، با تولید بیوگاس می توان تاسیسات صنعتی را در بلوچستان به شدت توسعه بخشید. پس از تصفيه روغن اولیه، بيوگاس مي تواند به عنوان جايگزين گاز طبيعي در کارخانه ها مورد استفاده قرار گيرد، بنابراین تولید گاز طبیعی در استان از هدر رفتن هزینه های کلان در انتقال گاز و پتروشیمی از مناطق غرب ایران به این استان جلوگیری خواهد نمود و حتی می تواند صادرات گاز ایران را از جنوب شرق افزایش دهد.
با اين حال، صرف نظر از اين نوآوري هاي جديد، نسل اول توليد سوخت زيستي از روغن نخل هنوز تقاضاي جهاني است. بر خلاف عدم توجه ایران به این طلای طبیعی و مناطق پرباری چون بلوچستان، توليد کنندگان روغن نخل سرمايه گذاري هاي کلاني براي پالايشگاه هاي مورد نياز براي سوخت زيستي انجام مي دهند. در مالزي ادغام و خريد شرکت ها جهت تشکيل اتحاديه هايي به منظور دستيابي به مقياس مورد نياز براي رسيدگي به هزينه هاي زياد ناشي از قيمت مواد اوليه افزايش يافته است، همچنين پالايشگاه هاي جديد در سراسر آسيا و اروپا در حال احداث است.
در يک مطالعه در سال 2006 محققان کاربرد جدیدی از روغن اولئين نخل يافتند، بعد از کاربردي که همراه با ژل سيليکا دارد، ماده اوليه مناسبي براي تبديل به متيل استرها بوسيله واکنش هاي کاتاليستي با استفاده از هيدروکسيد سديم مي باشد. متيل استرهاي توليد شده داراي خواص قابل مقايسه با سوخت ديزلي نفت هستند و مي تواند در موتورهاي ديزلي غير تعديل شده مورد استفاده قرار گيرد.
مطالعات دانشمندان دانشگاه ساينس مالزي در سال 2009 نشان داد که روغن نخل، در مقايسه با روغن هاي نباتي ديگر، يک منبع روغن خوراکي سالم و در عين حال در مقاديري در دسترس است که مي تواند ميزان تقاضاي جهاني براي سوخت زيستي را تامين کند. يک دانشمند بريتانيايي پيش بيني کرده است تا سال 2050، تقاضاي جهاني براي روغن هاي خوراکي احتمالا به 240 ميليون تن برسد، يعني حدود دو برابر مصرف سال 2008. بيشترين افزايش توليد ممکن است مربوط به روغن نخل باشد که نيز داراي کمترين هزينه توليد روغن هاي بزرگ است، اما توليد روغن سويا نيز احتمالا افزايش خواهد يافت. اگر همچون گذشته بازدهي به طور متوسط افزايش يابد،علاوه بر 12 ميليون هکتار درختان خرماي موجود ممکن است توسعه آنها لازم باشد. اين نياز مستلزم به هزينه جنگل نمي باشد؛ نخل هايي که در طبيعت رشد کرده است مي تواند تمام روغن مورد نياز براي مقاصد خوراکي در سال 2050 را تامين کند.
کاربردهاي پزشکي
روغن نخل براي کمک به روند شفا بکار گرفته شده است. اين روغن علاوه بر کيفيت بالاتري که نسبت به روغن نارگيل دارد بر اساس تحقيقات انجام شده اثرات ضد ميکروبي بالايي نيز دارد.
تاثيرات اجتماعي
نخل نه تنها ستون اقتصادي کشورهاي دارنده آن است همچنين و بویژه برای مناطق کمتر توسعه یافته همچون بلوچستان و کشورهای آسیای مرکزی و جنوبی، کاتاليزوري براي توسعه روستايي و ثبات سياسي است. بسياري از ابتکارات اجتماعي از سود بدست آمده از روغن نخل انجام شده و به عنوان يک استراتژي براي کاهش سطح فقر عمل کرده است. براي مثال تامين مالي مستقيم از بيمارستان مگبنتا در ماکني و سيرالئون، از طريق سود حاصل از روغن نخل کاشته شده توسط کشاورزان کوچک و يا پروژه غذا و کشاورزي سازمان ملل متحد در غرب کنيا بوسيله درآمدهاي روغن نخل در اين مناطق انجام مي شود که درآمد و رژيم غذايي را در اين مناطق بهبود مي بخشد. امروزه کشورهایی که بدترین وضعیت را از لحاظ اقتصادی دارند همچون کشورهای آفریقایی و جمهوری های تازه استقلال یافته آسیای مرکزی، با بهره وری مناسب از منابع خود بالاترین بازدهی را دارند و همین مسئله موجب جهش اقتصادی و رشد صنعتی آنها شده است، با این حال، بلوچستان در زمره مناطقی از دنیا قرار دارد که بالاترین منابع را دارد و با کمترین بازدهی و حتی بدون بازدهی!! و این حساسیت مسئله بویژه در جهان پر رقابت امروز می طلبد که مسئولان کشوری تدابیر ویژه ای را جهت بهره برداری از منابع طبیعی بلوچستان، علی الخصوص نخلستان های انبوه با توجه به اهمیت چند وجهی آنها که ذکر شد، اتخاذ نمایند.
http://www.estoun.blogfa.com/post-43.aspx
No comments:
Post a Comment