بیانیه سازمان عفو بین الملل: « آذربایجانی ها در جریان اعتراض به وضعیت دریاچه ارومیه دستگیر شدند».

اقدام فوری

در جریان یک تظاهرات مسالمت آمیز در روز دوم آوریل بر طبق گزارشات، قریب 70 شهروند آذربایجانی در تبریز و حدود 20 نفر دیگر در ارومیه در شمال غرب ایران دستگیر شده اند. تظاهر کنندگان درخواست میکردند که دریاچه ارومیه که بدلیل سد سازی در خطر خشک شدن قرار دارد نجات داده شود. بیشتر دستگیر شدگان آزاد شده اند اما از محل نگهداری حداقل 5 تظاهر کننده اطلاعی در دست نیست.

تظاهرات در شهرهای تبریز، ارومیه و بنا به گزارشات در شهر های دیگری که آذربایجانی های ایران زندگی میکنند صورت گرفته و طی آن از مقامات ایرانی درخواست شده که سدهای رودخانه های منتهی به دریاچه ارومیه که در خطر خشک شدن میباشد باز شود. مشابه تظاهرات گذشته، شرکت کنندگان باخود بطری های آب به همراه آورده و آنها را در رودخانه های منتهی به دریاچه و یا خود دریاچه ریختند. آنان همچنین پلاکاردهائی با خود حمل میکردند که در آن شعارهائی از قبیل «سد ها را باز کنید و بگذارید تا آب به دریاچه بریزد»، «دریچه ارومیه آب ندارد و اگر آذربایجان همین الان بپا نه خیزد دیگر دیر خواهد بود» و «زنده باد آذربایجان» نوشته شده بود.

در تظاهراتی که در تبریز در نزدیکی تلخه رود (آجی چای) صورت گرفت، پلیس لباس شخصی و نیروهای مسلح قریب 70 نفر را دستگیر و خیلی ها را مصدوم کردند. عده ای از دستگیر شدگان از جمله حبیب پورولی، جلیل علمدار میلانی، علی سلیمی، و سعید صیامی همچنان در بازداشت هستند. تظاهرات ارومیه در پارکی در داخل شهر صورت گرفت و بر اساس گزارشات رسیده، قریب 20 نفر از جمله سعید خیضیرلو در این شهر بازداشت شدند. بیشتر آنهائی که بازداشت شدند، احتمالاً، در فاصله 24 تا 48 ساعت آزاد شده اند. محل نگهداری آنهائی که هنوز در بازداشت بسر میبرند هنوز معلوم نیست.

لطفا بفوریت بزبان فارسی، انگلیسی و یا زبان خودتان بنویسید:

- درخواست از مقامات ایرانی تا به سرعت و بدون قید و شرط حبیب پورولی، جلیل علمدار میلانی، علی سلیمی، سعید صیامی و سعید خیضیرلو و معترضان دیگر را آزاد کنند. کسانی که در ارتباط با ابراز نظرات خود به طور مسالمت آمیز و شرکت در تجمعات صلح آمیز دستگیر شده اند و زندانی عقیده به حساب میایند.

- اصرار به مقامات که هر چه سریعتر محل نگهداری آنان را مشخص کرده و اطمینان بدهند که آنان در معرض شکنجه و بدرفتاری های دیگر قرار نگرفته و به وکیل، اعضا خانواده خود و امکانات درمانی مورد نیاز دسترسی خواهند داست.

- تاکید به مقامات که محدودیتهای غیر قانونی در مورد آزادی ابراز عقیده و تجمع و تشکل در ایران را لغو نمایند.

لطفا درخواست خود را قبل از 16 ماه مه بفرستید:

رئیس قوه قضائیه استان آذربایجان شرقی

حجت الاسلام شریفی

قوه قضائیه آذربایجان شرقی

مجتمع مرکزی

ابتدای تپه ولی عصر

تبریز-آذربایجان شرقی 5157733135 جمهوری اسلامی ایران

فاکس: 009841133201109

عنوان : آقای ... محترم

رئیس قوه قضائیه استان آذربایجان غربی

حجت الاسلام سید محمد علی موسوی

قوه قضائیه آذربایجان غربی

میدان انقلاب

ارومیه،آذربایجان غربی

جمهوری اسلامی ایران

Email: info@dadgostary-ag.ir

عنوان : آقای ... محترم

و رونوشت ها به :

دبیر کل، شورای عالی برای حقوق بشر

محمد جواد لاریجانی

شوری عالی برای حقوق بشر

از طریق دفتر رئیس قوه قضائیه، خیابان پاستور، خیبابن ولی عصر، جنوب سه راه جمهوری، تهران

1316814737جمهوری اسلامی ایران

Email: info@humanrights-iran.ir

قابل توجه آقای محمد جواد لاریجانی

عنوان : آقای ... محترم

رونوشت را به نماینده سیاسی ایران در کشور خود بفرستید. اگر درخواست خود راپس از پایان تاریخ بالا میفرستید لطفا با مسئول دفتر عفو بین الملل هماهنگ کنید.

اطلاعات تکمیلی

دریاچه ارومیه یک دریاچه نمک در شمال غربی ایران است. این دریاچه مابین استان های آذربایجان شرقی و آذربایجان غربی قرار دارد، بزرگترین دریاچه در خاورمیانه و سومین دریاچه نمک در سطح زمین میباشد. بیش از 40 سد روی 13 رودخانه که این دریاچه را سیراب میکنند بسته شده و خشکسالی اخیر نیز که از سال 1999 شروع شده به مقدار قابل توجهی مقدار آب وارده به دریاچه را کاهش داد ه است. همین مساله در عین حال شوری آب آنرا افزایش داده که در نهایت ممکن است به یک فاجعه زیست محیطی در منطقه منجر شود.

زبان آذربایجانی های ایران ترکی و بیشترشان مسلمان شیعه میباشند. آنها بزرگترین اقلیت در ایران بوده و قریب 25 تا 30 درصد جمعیت این کشور را تشکیل میدهند. بیشتر آذربایجانیها در شمال و شمال غرب کشور و همچنین در تهران بسر میبرند. با اینکه عموما بخوبی در جامعه ایرانی ترکیب شده اند اما در سالهای اخیر بصورت فزاینده ای درخواست حقوق فرهنگی و زبانی بیشتر از جمله اجرای حق تحصیل به زبان ترکی آذربایجانی که در قانون اساس ایران آمده ا ست مینمایند. ماده 15 قانون اساسی ایران مقرر میدارد که زبان رسمی در ایران فارسی میباشد و “اسناد رسمی، مکاتبات و متون و از جمله کتاب های درسی بایستی به این زبان باشد” اما اضافه میکند که” زبان های محلی و قومی نیز در مطبوعات و وسائط ارتباط جمعی و همچنین تدریس ادبیات آنها در مدارس مجاز علاوه بر زبان فارسی میباشد”.

اقلیت کمی از آذربایجانی ها بدنبال جدا شدن از ایران و پیوستن به جمهوری آذربایجان میباشند. در سالهای اخیر مقامات سوء ظن خود را نسبت به اقلیت های ایران که بیشتر آنها در مناطق مرزی زندگی میکنند به مقدار افزاینده ای افزایش داده و قدرت های خارجی از جمله ایالات متحده و انگلیس را متهم میکنند که به نارامی در میان آنان دامن میزنند. آنهائی که بدنبال ترویج هویت فرهنگی آذربایجانی و حقوق زبانی خود هستند اغلب با اتهامات مبهم مثل “ اقدام علیه امنیت ملی و تبلیغ پان-ترکیسم” متهم میشوند.

هم قبل و هم بخصوص پس از انتخابات مورد مناقشه در ماه ژوئن 2009، مقامات ایرانی بشدت آزادی ابراز نظر در ایران را محدود کرده، روزنامه نگاران را زندانی کرده اند -که عده زیادی از آنها هنوز در زندان بسر میبردند، در استفاده از اینترنت محدودیت بوجود آورده اند و سایت های خبری و روزنامه ها را تعطیل کرده اند. مطالبات فعالان حقوق اقلیت ها برای حقوق بیشتر سالهاست که سرکوب می شود. این الگوی رفتاری همچنان در سطح گسترده و به شکل سرکوب هر گونه مخالفت با سیاست های حکومت ادامه دارد.

در ماه فوریه 2010، ایران چندین توصیه برای تضمین آزادی ابراز نظر و آزادی مطبوعات را که توسط دولت های دیگر به عنوان بخشی از بررسی کارنامه حقوق بشر ایران در شورای حقوق بشر سازمان ملل ارائه شده بود پذیرفت. این توصیه ها در قالب بررسی جامع دوره ای انجام میشد (پاراگراف 90، پیشنهاد 52-58) اما توصیه های دیگر مبنی بر درخواست قطع اقداماتی از جمله تهدیدات و دستگیری های بی رویه نویسندگان، روزنامه نگاران و بلاگ نویس ها را رد نمود. به نظر میرسد که بر خلاف تعهد عمومی بالا، در عمل مقامات ایرانی همچنان به بی اعتنائی به مسولیت های خود در ارتباط با آزادی بیان ادامه میدهند. ایران همچنین پیشنهاداتی را که در ارتباط با خاتمه دادن به انواع تبعیضات و فشارها بر علیه اشخاص وابسته به مذاهب، ائتنیکها، اقلیت های زبانی و سایر اقلیت ها بوده است رد کرده است (به پاراگراف 92 مراجعه کنید). در ابتدای ماه مارس 2010، موجی از بازداشت مدافعات حقوق بشر براه افتاد. دانشجویان، روزنامه نگاران و فعالان سیاسی همچنان هدف قرار میگیرند. از ابتدای سال دامنه بازداشت ها افزایش یافته و وکلا، روحانیون، اعضاء اقلیت های مذهبی و ائتنیکی از جمله بهائی ها، کردها و آذربایجانی ها و آنهائی که رابطه فامیلی با اعضا گروه های غیر قانونی دارند را شامل شده است.

ترجمه از آداپ