هشدار يک کارشناس درباره احتمال وقوع زلزله بزرگ و"تسونامى" در جنوب ايران

"با چنين زمین لرزه ای، نيروگاه اتمى بوشهر خود يک فاجعه خواهد آفريد"

کويت – العربيه.نت

در حالى که هنوز چشم هاى نگران و دل هاى پريشان متوجه ژاپن است يک زلزله شناس کويتى هشدار داد که منطقه خليج و بطور کلى جنوب ايران و بعضى از نواحى کشورهاى مجاور در معرض تکرار چنين تجربه هولناکى هستند.

خانم دکتر فريال بو ربيع استاد زلزله شناسى و معاون دانشگاه کويت بنا به گزارش يک روزنامه کويتى در شماره روز پنجشنبه 24-3-2011 از احتمال وقوع زلزله اى در حدود 8 درجه ريشتر در منطقه خبر داد و به راه افتادن يک تسونامى بزرگ را از پيامدهاى آن دانست.

وى در حالى که افکار عمومى و رسانه ها هنوز مترصد اخبار جديدى از ژاپن هستند و نگرانى از سرنوشت نيروگاه هاى اتمى در آنجا به پايان نرسيده است، بدون پيش بينى زمان دقيقى براى چنين رويدادى، تنها به ذکر دورنماى فاجعه احتمالى اکتفا کرد و گفت: ابعاد و خطرات وقوع زلزله اى به اين حجم به کشورهاى خليجى که به جنوب إيران نزدیک هستند نيز خواهد رسيد.

اين کارشناس به خبرنگار "الوطن" گفته است: مرکز زلزله اى که خداى ناخواسته ممکن است روى دهد ايران خواهد بود. اين احتمال قوى است زيرا دستاوردهاى علمى و پژوهش هاى تاريخى اين را به ما مى گويد.

وى ضمن تاکيد بر اينکه طرح هاى اتمى در هر نقطه از جنوب ايران و کشورهاى مجاور مى توانند فاجعه بار باشند و به مراتب از حوادث کنونى ژاپن نتايج دردناکترى به بار آورند، خواهان آن شد که از ايجاد نيروگاه هاى اتمى در منطقه حتى با هدف توليد برق چشم پوشى شود.

خانم دکتر فريال بو ربيع که زلزله مورد پيش بينى خود را 8 درجه اى مى داند معتقد است: در صورت وقوع چنين زلزله اى، نيروگاه اتمى بوشهر در جنوب ايران خود يک فاجعه خواهد آفريد. زيرا انفجارهاى احتمالى در آن، نشت مواد راديواکتيو و پخش و وزش تشعشعات و ابرهاى اتمى آن، علاوه بر تسونامى و طوفان ناشى از زلزله نه تنها جنوب ايران بلکه سرزمين هاى آن سوى آبها را هم بطور هولناکى مصيبت زده خواهد کرد.

او ضمن مطرح کردن اين سؤال که آيا اصولاً براى اين خطرات و فجايع، طرح و برنامه اى انديشيده شده است اظهار مى دارد: قرائن و شواهد علمى و تجارب تاريخى مرکز زلزله را مکران نشان مى دهد، اما کويتى ها و ديگران نبايد خود را از خطر دور بدانند.

گفتنى است که "مکران" نام تاريخى و محلى منطقه وسيعى از استان کرمان و بخشى از سيستان و بلوچستان است.

زلزله شناس کويتى از جهت علمى توضيح داد که "شبه جزيره عرب، يک صفحه يا گستره خشکى است که در ميان چندين پديده جغرافيايى مشابه خويش قراردارد. گستره هاى افريقا، هند و فلات إيران، شبه جزيره عرب را احاطه کرده اند. وقتى صفحه اى از اين صفحات بر اثر تحرکات مداوم درونى زمين مورد فشار قرار مى گيرد، راه رهايى از فشردگى را براى خود مى يابد. مکران براى شبه جزيره عرب در واقع همين راه رهايى از فشردگى است".

دکتر فريال بو ربيع افزود: لبه ى پوسته سنگى صفحه شبه جزيره عرب به تدريج زير صفحه مکران مى خزد و اين مى تواند در مقاطعى به زلزله هاى 7 ريشتر به بالا منجر شود.

او گفت: يکى از بزرگترين زلزله هاى نيمه اول قرن 20 در همين مکران روى داد. 66 سال پيش در تاريخ 28 نوامبر 1945 زمين لرزه هولناکى به حجم 8 و يک دهم ريشتر در اين منطقه پيش آمد. شدت اين زلزله و امواج تسونامى آن باعث شد که بعضى از آباديهاى جنوب شرق ايران در سواحل درياى عمان از نقشه حذف شوند. امواج تسونامى آن زلزله به کراچى در پاکستان و بمبئي هند رسيد، در حالى که کراچى از مرکز زلزله 360 کيلومتر و بمبئي از خاک ايران 1100 کيلومتر فاصله دارد.