جای بسی خرسندی است که در میان نویسندگان و نخبه گان فعال جامعه بلوچ گفتمان نقادی و نقد نویسی زمینه ساز تعامل گشته و هر از چند گاهی نقد و بررسی مطالب منتشر شده در دنیای بی انتهای سایبری و نیز تحلیل و بررسی وقایع اتفاقیه این جمع را در شکل گیری یک گفتمان مفید و موثر وارد مرحله تازه ای نموده است.
چنین موشکافانه نگریستن به مطالب تولیدی نویسندگان بلوچ توسط مخاطبان خاص و چنان از سر شوق و ذوق و آگاهی همراه و هم گام نمودن مخاطبان عام موید آینده ای روشن و مسیری رو به تعالی برای این قشر و علاقمندان به آن در جامعه بلوچستان است.
در حالی که فهم و درک بالا و همراهی گروهی از مردم با نویسندگان، این طیف را برای نوشتن امیدوارتر ساخته و دامنه شیوع نوشتن را نیز بالا برده؛ کماکان ضرورت گفتمان نقد را نیز فراهم آورده است.
از یک سو این بینش و دانش و آگاهی موجود کار را برای صاحبان قلم اندکی سخت خواهد نمود و تبع آن رسالت را نیز سنگین تر از سویی دیگر توجه و حساسیت همه رهروان این راه پرفراز و نشیب را نیز بیشتر خواهد ساخت تا مطالب و یا مصائب را با وسواس و تدبیر خاص بر روی خروجی پایگاه ها و جایگاه های مخصوص از طرق مختلف چه در عرصه کتابت و یا انتشار و یا در فضای مجازی در تیررس تیز بین مخاطبان قرار دهند.
گفتمان نقد همواره امکان گفت و شنود نه صرفاً به معنای شنیدن بلکه بمنظور رفع معایب و مشکلات و دستییابی به راه حل جدید جهت برون رفت از وضعیت نامناسب را فراهم می آورد و راه را برای زدودن افکار کهنه و پوسیده و از میان برداشتن چالش ها و باورهای غلط هموار می سازد.
همواره از تاریخ نامکتوب و فرهنگ شفاهی بلوچ تا روایت های اساطیری و قصه های عامیانه در این قوم چنین استنباط می شود که از گذشته تا به حال در جامعه سنتی بلوچستان فرهنگ نقدپذیری در طیف های مختلف بلوچ جایگاهی نداشته و شاید هم هرگز آن را برنمی تابیده و به همین دلیل است که افراد و شخصیت ها و در کل مردم بلوچ نقادان را موی دماغ خویش قلمداد می نموده اند و چنین فرهنگ نقد رو به انزوا رفته است.
به باور نگارنده همین طرز نگرش عامیانه ما نسبت به فرهنگ نقد پذیری و برنتابیدن فضای نقد در گذشته و حال جامعه بلوچ و همچنین برداشت های نادرست از این مقوله ؛ ما را دچار سکون و رکودی عمیق نموده و ذهنیت های غلط حاصل از آن بر مصائب و مشکلات ما افزوده است چرا که نقد یک شوینده قوی است و چرخ های محرک جامعه را به حرکت در می آورد و رشد و تعالی افراد و جوامع را موجب می شود.
شرایط کنونی جامعه ما بیش از پیش نیازمند نقد است و با گسترش سطح فکر و اندیشه شاید نیاز ما را به گفتمان نقد بیشتر ساخته که امید پذیرش این گفتمان در جامعه کنونی بلوچ بخصوص در میان اهل علم و فرهنگ و ادب بیشتر از سایر طیف های جامع احساس می شود.
بازنشر تفتان ایران از روزدرآ
http://roozdara.mihanblog.com/post/153
No comments:
Post a Comment