تهاجم خارجی به مرزها و اعلام استقلال و خودمختاری وناراضی های داخلی راه را برای سقوط رژیم هموارترو ساده تر از نقشه دفاع وحفظ بقا برای ادامه حکومت عبا خواهد کرد.
آیا اقلیتهای قومی در صورت بحرانی شدن اوضاع کشور سکوت خواهند کرد و در برابرتهاجم بیگانگان در صف رژیم می ایستند یا از شرایط بوجودآمده به نفع خود استفاده خواهند کرد.اقلیتهای قومی مذهبی از بارزترین گروههای بوده اند که در طی زمامداری سی و اندی ساله آخوندها به شدت سرکوب و قتل عام شده اند. اقلیتهای قومی و مذهبی که بیشترین تلفات مالی و جانی را در طی عمر این رژیم منحوس آخوندی داشته اندو به جای پیشرفت و حرکت صعودی به طرف نزول و در سکون و سکوت نگاه داشته شده اند و محرومیت و فقر وسرکوب تنها گزینه و سرمایه گزاری است که در حق آنها در این دوران سی و اندی ساله انجام گرفته ،با توجه به اینکه درمناطقی که اقلیتهای قومی و مذهبی درآن وجود دارند شاهرگ اقتصاد ایران می باشند و سرشار از معادن غنی خدادادی از نفت و گاز گرفته تا سنگ و طلا و خاک، واین در حالی است که درصدی از درآمد حاصله در راه رفاه و آسایش و اشتغال آنان صرف نشده است .
وجود اقلیت های قومی بر شاهرگ منابع کانی و استخراجی وهم مرز با کشورهای همسایه ومناسبات سیاسی وزبانی با آنها و ایجاد بازارچه ها ی مرزی درامر صادرات و واردات وتسلطی که بر آبهای آزاد دنیا دارند وهم چنین حلقه فولادینی که در برابر تهاجمات بیگانگان به مرزهای ایران داشته اند بهترین فرصت ها برای رژیم منحوس و نمک ناشناس آخوندی بوده اند.وجود بیست و پنج میلیون نفر اهل سنت به غیر از آماردیگر اقلیتهای مذهبی و مشارکت آنان در امور سیاسی و اقتصادی و ایجاد توافق بین اقلیتها و حکومت به جای تفرقه و سرکوب از بهترین فرصتها بوده اند.به طورکلی ناامنی در مناطق اقلیت نشین و جدایی و تجزیه اقلیتهای قومی و مذهبی از نقشه مرز پرگهر به معنی فروپاشی اقتصادایران و محدود شدن ایران می باشد.
به هر صورت با توجه به نگرش امروز اقلیتهای قومی و مذهبی وسرکوب و خفقان ودرفقرنگهداشتن آنان از طرف رژیم می توان به صراحت اذعان کرد که در برابر هرگونه تهاجم خارجی به مرزهای ایران دست از هرگونه حمایتی از حکومت و دفاع از مرزها برخواهند داشت وحمله خارجی به ایران به مثابه فرصتی برای استقلال و خودمختاری برای اقلیتهای قومی و مذهبی است .هم چنین باید رژیم در نظر داشته باشد که شاهرگ اقتصاد کشوردر تمامی امور استخراج ،صادرات و واردات در دست اقلیتها است وناامنی در حوزه اقتصادی به معنی بیماری لاعلاج و یک کنسرخطرناک برای رژیم می باشد و این به نفع اقلیتها است .شرایط خفقان فعلی حاکم در ایران و سکوت فعلی اقلیتها هرگز به معنی این نیست که در برابرفشارهای خارجی اقلیتها در کناررژیم جهت حفظ منافع رژیم باقی خواهند ماند.
سی و اندی سال تحقیر ،فقر ، سرکوب، اتهام وبربریت به شیوه صفویت ،دوران کمی برای گذشت و مصالحه و مفاهمه نیست .ربودن و ترور ،اعدام و زندان ، شکنجه و بازداشت هزاران تن از فرزندان اقلیتهای قومی ومذهبی امری قابل بخشش وقابل نادیده گرفتن نیست. فشار و قتل عام اقلیتها به بهانه های واهی و بی اساس ،فقراقتصادی و فرهنگی و سیاسی تجربه ای کم وبهایی ناچیزبرای بهتر بودن اوضاع و شرایط بهتر درآینده درچارچوب حفظ ارزشهای قومی و مذهبی و زبانی نیست.
نابودی و مبارزه با شناسه و هویت های ملی قومی از بزرگترین اهرمهای فشار برعلیه اقلیتها بوده است که به مراتب از دیگر فشارها سنگین تر و با ضدیت بیشتر بر علیه اقلیتها بکار رفته ،در حالی که نابودی فرهنگی و زبانی به معنی حذف و نابودی یک قوم و ملت تحت استعمار است.برای نابودی و مرگ یک ملت و قوم به همین اندازه کافی است که از هویت و زبان خود دورنگهداشته شوند. مرگ زبان یعنی مرگ یک ملت و این اهرمی بوده که تمامی دیکتاتورها واستعمارگران بر علیه ملت ها و اقلیتهای تحت استعمار و سلطه خود از آن استفاده کرده اند. رژیم منحوس آخوندی نیز برای حذف هویت و معیارهای قومی و مذهبی در طی دوران منحوس خود به شدت با این مولفه ها برخورد نموده وکوشش های فراوانی در این راستا انجام داده است .از نظر اقتصاد و در آمدزایی و اشتغال تمامی راههای قانونی و حقوقی را بر روی اقلیتهای قومی و مذهبی در بن بست قرار داده شدند و عامدانه اقلیتها رااز مشارکت در امور سیاسی و اقتصادی و نظامی حذف نمود و آنها را در دوراهی مرگ و نابودی وکشیده شدن به دام امور خلاف قانون وسرکوب سوق داد.شاید در کشوری از بین اقلیتهای قومی و مذهبی اقلیتی سرکوب و یا تحت فشار قرار داشته باشد اما در ایران زمین تمامی اقلیتها ی قومی و مذهبی تحت سرکوب و فشار هستند. کرد ، بلوچ ، عرب و آذری ، ترکمن،لر و ترک و...تحت سرکوب و فشارقرار دارند و فرقی بین نژاد و زبان و مذهب نیست.
بنابراین باید گفت رژیم تمامی ترفندها و سیاستهایش را برای حذف و سرکوب و سکوت اقلیتها به کار برد و به نوعی تمامی تیرهایش را از تیردان زیرعبای آخوندی بر علیه آنها رها کرد.چه بسا تیرهایی که در روشنی روز و تعیین مقصد به هدف خوردند و چه تیرهایی که در تاریکی به امید از پای درآمدن و تضعیف روحیه قومی و مذهبی به صورت کور شلیک شدند.
به هر حال باید گفت بعد از بیش ازسه دهه سرکوب و قتل عام و نگه داشتن در فقر اقلیتها اکنون خزان سیاستهای رژیم فرا رسیده و باید امید بهار اقلیتها را کشید . وچنانچه رژیم بیش از این فشاربرعلیه اقلیتهای قومی و مذهبی را هم چنان در پیش گیرد و به خواسته و شکوه و شکایت آنان رسیدگی ننماید و غرامت سی و اندی ساله سرکوب و فقر واداره امور قومی و مذهبی را به آنان واگذارننماید، باید نسبت به امنیت مرزها وتنش و واکنش های داخلی بیش از این امیدوار نباشد.تهاجم خارجی به مرزها و اعلام استقلال و خودمختاری وناراضی های داخلی راه را برای سقوط رژیم هموارترو ساده تر از نقشه دفاع وحفظ بقا برای ادامه حکومت عبا خواهد کرد.
محمودبلوچ(عضوشاخه فرهنگی سازمان جیش العدل)
آیا اقلیتهای قومی در صورت بحرانی شدن اوضاع کشور سکوت خواهند کرد و در برابرتهاجم بیگانگان در صف رژیم می ایستند یا از شرایط بوجودآمده به نفع خود استفاده خواهند کرد.اقلیتهای قومی مذهبی از بارزترین گروههای بوده اند که در طی زمامداری سی و اندی ساله آخوندها به شدت سرکوب و قتل عام شده اند. اقلیتهای قومی و مذهبی که بیشترین تلفات مالی و جانی را در طی عمر این رژیم منحوس آخوندی داشته اندو به جای پیشرفت و حرکت صعودی به طرف نزول و در سکون و سکوت نگاه داشته شده اند و محرومیت و فقر وسرکوب تنها گزینه و سرمایه گزاری است که در حق آنها در این دوران سی و اندی ساله انجام گرفته ،با توجه به اینکه درمناطقی که اقلیتهای قومی و مذهبی درآن وجود دارند شاهرگ اقتصاد ایران می باشند و سرشار از معادن غنی خدادادی از نفت و گاز گرفته تا سنگ و طلا و خاک، واین در حالی است که درصدی از درآمد حاصله در راه رفاه و آسایش و اشتغال آنان صرف نشده است .
وجود اقلیت های قومی بر شاهرگ منابع کانی و استخراجی وهم مرز با کشورهای همسایه ومناسبات سیاسی وزبانی با آنها و ایجاد بازارچه ها ی مرزی درامر صادرات و واردات وتسلطی که بر آبهای آزاد دنیا دارند وهم چنین حلقه فولادینی که در برابر تهاجمات بیگانگان به مرزهای ایران داشته اند بهترین فرصت ها برای رژیم منحوس و نمک ناشناس آخوندی بوده اند.وجود بیست و پنج میلیون نفر اهل سنت به غیر از آماردیگر اقلیتهای مذهبی و مشارکت آنان در امور سیاسی و اقتصادی و ایجاد توافق بین اقلیتها و حکومت به جای تفرقه و سرکوب از بهترین فرصتها بوده اند.به طورکلی ناامنی در مناطق اقلیت نشین و جدایی و تجزیه اقلیتهای قومی و مذهبی از نقشه مرز پرگهر به معنی فروپاشی اقتصادایران و محدود شدن ایران می باشد.
به هر صورت با توجه به نگرش امروز اقلیتهای قومی و مذهبی وسرکوب و خفقان ودرفقرنگهداشتن آنان از طرف رژیم می توان به صراحت اذعان کرد که در برابر هرگونه تهاجم خارجی به مرزهای ایران دست از هرگونه حمایتی از حکومت و دفاع از مرزها برخواهند داشت وحمله خارجی به ایران به مثابه فرصتی برای استقلال و خودمختاری برای اقلیتهای قومی و مذهبی است .هم چنین باید رژیم در نظر داشته باشد که شاهرگ اقتصاد کشوردر تمامی امور استخراج ،صادرات و واردات در دست اقلیتها است وناامنی در حوزه اقتصادی به معنی بیماری لاعلاج و یک کنسرخطرناک برای رژیم می باشد و این به نفع اقلیتها است .شرایط خفقان فعلی حاکم در ایران و سکوت فعلی اقلیتها هرگز به معنی این نیست که در برابرفشارهای خارجی اقلیتها در کناررژیم جهت حفظ منافع رژیم باقی خواهند ماند.
سی و اندی سال تحقیر ،فقر ، سرکوب، اتهام وبربریت به شیوه صفویت ،دوران کمی برای گذشت و مصالحه و مفاهمه نیست .ربودن و ترور ،اعدام و زندان ، شکنجه و بازداشت هزاران تن از فرزندان اقلیتهای قومی ومذهبی امری قابل بخشش وقابل نادیده گرفتن نیست. فشار و قتل عام اقلیتها به بهانه های واهی و بی اساس ،فقراقتصادی و فرهنگی و سیاسی تجربه ای کم وبهایی ناچیزبرای بهتر بودن اوضاع و شرایط بهتر درآینده درچارچوب حفظ ارزشهای قومی و مذهبی و زبانی نیست.
نابودی و مبارزه با شناسه و هویت های ملی قومی از بزرگترین اهرمهای فشار برعلیه اقلیتها بوده است که به مراتب از دیگر فشارها سنگین تر و با ضدیت بیشتر بر علیه اقلیتها بکار رفته ،در حالی که نابودی فرهنگی و زبانی به معنی حذف و نابودی یک قوم و ملت تحت استعمار است.برای نابودی و مرگ یک ملت و قوم به همین اندازه کافی است که از هویت و زبان خود دورنگهداشته شوند. مرگ زبان یعنی مرگ یک ملت و این اهرمی بوده که تمامی دیکتاتورها واستعمارگران بر علیه ملت ها و اقلیتهای تحت استعمار و سلطه خود از آن استفاده کرده اند. رژیم منحوس آخوندی نیز برای حذف هویت و معیارهای قومی و مذهبی در طی دوران منحوس خود به شدت با این مولفه ها برخورد نموده وکوشش های فراوانی در این راستا انجام داده است .از نظر اقتصاد و در آمدزایی و اشتغال تمامی راههای قانونی و حقوقی را بر روی اقلیتهای قومی و مذهبی در بن بست قرار داده شدند و عامدانه اقلیتها رااز مشارکت در امور سیاسی و اقتصادی و نظامی حذف نمود و آنها را در دوراهی مرگ و نابودی وکشیده شدن به دام امور خلاف قانون وسرکوب سوق داد.شاید در کشوری از بین اقلیتهای قومی و مذهبی اقلیتی سرکوب و یا تحت فشار قرار داشته باشد اما در ایران زمین تمامی اقلیتها ی قومی و مذهبی تحت سرکوب و فشار هستند. کرد ، بلوچ ، عرب و آذری ، ترکمن،لر و ترک و...تحت سرکوب و فشارقرار دارند و فرقی بین نژاد و زبان و مذهب نیست.
بنابراین باید گفت رژیم تمامی ترفندها و سیاستهایش را برای حذف و سرکوب و سکوت اقلیتها به کار برد و به نوعی تمامی تیرهایش را از تیردان زیرعبای آخوندی بر علیه آنها رها کرد.چه بسا تیرهایی که در روشنی روز و تعیین مقصد به هدف خوردند و چه تیرهایی که در تاریکی به امید از پای درآمدن و تضعیف روحیه قومی و مذهبی به صورت کور شلیک شدند.
به هر حال باید گفت بعد از بیش ازسه دهه سرکوب و قتل عام و نگه داشتن در فقر اقلیتها اکنون خزان سیاستهای رژیم فرا رسیده و باید امید بهار اقلیتها را کشید . وچنانچه رژیم بیش از این فشاربرعلیه اقلیتهای قومی و مذهبی را هم چنان در پیش گیرد و به خواسته و شکوه و شکایت آنان رسیدگی ننماید و غرامت سی و اندی ساله سرکوب و فقر واداره امور قومی و مذهبی را به آنان واگذارننماید، باید نسبت به امنیت مرزها وتنش و واکنش های داخلی بیش از این امیدوار نباشد.تهاجم خارجی به مرزها و اعلام استقلال و خودمختاری وناراضی های داخلی راه را برای سقوط رژیم هموارترو ساده تر از نقشه دفاع وحفظ بقا برای ادامه حکومت عبا خواهد کرد.
محمودبلوچ(عضوشاخه فرهنگی سازمان جیش العدل)
http://edaalatnews.blogspot.dk
No comments:
Post a Comment