دبی-العربیه.نت ، فرانس پرس
سوسن فیروز، مانتوی چرمی به تن می کند و شلوار لی می پوشد. او یک روسری هم بر سر می گذارد. بدین ترتیب ظاهرش همچون بسیاری از زنان امروزی در کابل می شود. با این وجود، این دختر جوان، پدیده ای جدید و جالب توجه در کشور محافظه کار افغانستان به شمار می رود. او نخستین دختر خواننده رپ در کشور خود است.
کلمات ترانه های سوسن، به گوش بسیاری از هموطنانش غریب نیست. او به موضوع های همچون تجاوز و بسیاری از رسوایی های مربوط به زنان افغان در ده های طولانی جنگ در افغانستان می پردازد؛ کشوری که در اختناق فقر نیز به سر می برد.
کلمات ترانه های سوسن، به گوش بسیاری از هموطنانش غریب نیست. او به موضوع های همچون تجاوز و بسیاری از رسوایی های مربوط به زنان افغان در ده های طولانی جنگ در افغانستان می پردازد؛ کشوری که در اختناق فقر نیز به سر می برد.
از کارگر قالی بافی تا خواننده
سوسن در مصاحبه با خبرگزاری فرانسه که در یکی از شرکت های ضبط ترانه هايش صورت گرفت، گفته است: ''ترانه های رپی که می نویسم، از رنج های زنان در کشورم و همچنین مصیبت های جنگ و رنج هایی از آن ها کشیدیم سخن می گوید.''
این دختر جوان ۲۳ ساله افغان، همچون دیگر هموطنانش می گوید که زندگی اش، آکنده است از خاطره های جنگ، بمباران و اردوگاه های آوارگان افغان در دو کشور همسایه ایران و پاکستان، او در کودکیش همراه والدینش برای فرار از جنگ خونبار داخلی افغانستان در دهه نود قرن گذشته، به پاکستان رفته بود، بعد از آن به ایران نقل مکان کرده بود.
پس از حمله ائتلاف بین الملل به سرکردگی آمریکا در سال ۲۰۰۱ به افغانستان که به سرنگونی نظام طالبان انجامید، سوسن نوجوان به همراه خانواده اش، به افغانستان بازگشت. او به همراه خواهران و برادرانش برای تامین زندگی خانواده، به قالی بافی مشغول شد تا زمانی که استعدادهای جدیدش را کشف کرد.
این دختر جوان ۲۳ ساله افغان، همچون دیگر هموطنانش می گوید که زندگی اش، آکنده است از خاطره های جنگ، بمباران و اردوگاه های آوارگان افغان در دو کشور همسایه ایران و پاکستان، او در کودکیش همراه والدینش برای فرار از جنگ خونبار داخلی افغانستان در دهه نود قرن گذشته، به پاکستان رفته بود، بعد از آن به ایران نقل مکان کرده بود.
پس از حمله ائتلاف بین الملل به سرکردگی آمریکا در سال ۲۰۰۱ به افغانستان که به سرنگونی نظام طالبان انجامید، سوسن نوجوان به همراه خانواده اش، به افغانستان بازگشت. او به همراه خواهران و برادرانش برای تامین زندگی خانواده، به قالی بافی مشغول شد تا زمانی که استعدادهای جدیدش را کشف کرد.
رنج های پناهندگاه افغان در ایران
شاید رپ و هیپ هاپ، ابزار بسیاری از هنرمندان جهان برای بیان رنج های روزانه شان باشد. سوسن تاکید می کند: ''اگر رپ وسیله ای برای سخن گفتن از رنجهایمان باشد. ما افغانی ها، سخن بسیاری برای گفتن داریم. برای همین تصمیم گرفتم خواننده رپ باشم.''
در ترانه اولش، به رنج های خود در اردوگاه آوارگان در ایران پرداخت. این آهنگ در شبکه یوتیوب، بیش از ۱۰۰هزار بیننده به خود جذب کرد.
سوسن می گوید کلمات این ترانه را از تجربه شخصی اش بر گرفته است. او خاطرنشان می کند: ''هنگامی که کودک بودم، برای خرید نان به نانوایی نزدیک خانه می رفتم. ایرانی ها به من می گفتند: برو کنار ای افغانی کثیف. برای همین همیشه برای خرید نان آخر صف می رفتم.''
همچنان حدود ۷ میلیون پناهنده افغان در ایران و پاکستان به سر می برند. آن ها بعد از اشغال افعانستان توسط اتحاد جماهیر شوروی سابق در سال ۱۹۷۹ از کشور خود مهاجرت کرده اند.
در ترانه اولش، به رنج های خود در اردوگاه آوارگان در ایران پرداخت. این آهنگ در شبکه یوتیوب، بیش از ۱۰۰هزار بیننده به خود جذب کرد.
سوسن می گوید کلمات این ترانه را از تجربه شخصی اش بر گرفته است. او خاطرنشان می کند: ''هنگامی که کودک بودم، برای خرید نان به نانوایی نزدیک خانه می رفتم. ایرانی ها به من می گفتند: برو کنار ای افغانی کثیف. برای همین همیشه برای خرید نان آخر صف می رفتم.''
همچنان حدود ۷ میلیون پناهنده افغان در ایران و پاکستان به سر می برند. آن ها بعد از اشغال افعانستان توسط اتحاد جماهیر شوروی سابق در سال ۱۹۷۹ از کشور خود مهاجرت کرده اند.
همکاری با ستاره پاپ افغانستان
با وجود این که سوسن درگیری های خونین دهه هشتاد قرن گذشته میان سربازان روس و مجاهدان افغان را به یاد ندارد، اما ترانه اولش، آکنده است از داستان های جنگ. او کلماتی با این مضمون ''مهاجرت به اروپا برای زندگی بهتر اما در نهایت پوسیدن در اردوگاه های آوارگان'' در ترانه گنجانده است.
سالانه هزاران شهروند افغانستانی برای رسیدن به اروپا از راه های خطرناک و غیر قانونی زمینی و دریایی، جان خود را به خطر می اندازند. هر کس از آن ها هم موفق به رسیدن شود، سالهای درازی را در اردوگاه های آوارگان در خارج از شهرها می گذراند.
فرید راستگار، ستاره پاپ افغان، برای کمک به هنرمند جوان در انتشار نخستین آلبوم خود که قرار است ژانویه جاری منتشر شود، اعلام آمادگی کرد. یکی از ترانه هایش در این آلبوم، ''ناقص العقل'' عنوان دارد که به رنج های زنان در افغانستان و تعرض هایی که به او می شود می پردازد.
سالانه هزاران شهروند افغانستانی برای رسیدن به اروپا از راه های خطرناک و غیر قانونی زمینی و دریایی، جان خود را به خطر می اندازند. هر کس از آن ها هم موفق به رسیدن شود، سالهای درازی را در اردوگاه های آوارگان در خارج از شهرها می گذراند.
فرید راستگار، ستاره پاپ افغان، برای کمک به هنرمند جوان در انتشار نخستین آلبوم خود که قرار است ژانویه جاری منتشر شود، اعلام آمادگی کرد. یکی از ترانه هایش در این آلبوم، ''ناقص العقل'' عنوان دارد که به رنج های زنان در افغانستان و تعرض هایی که به او می شود می پردازد.
دشمنانی از محافظه کاران خانواده اش
سوسن، دختر یک کارمند دولتی سابق است. مادرش هم سواد خواندن و نوشتن ندارد، دشمنان محافظه کارش در میان خانواده اش نیز به چشم می خورند. پس از آن که نخستین ترانه اش در فضای اینرنت منتشر شد، عموهایش و خانواده هایشان، با او قطع رابطه کردند. آن ها او را لکه ننگ خانواده دانستند.
او همچنین تماس های ناشناس بسیاری دریافت کرد که او را تهدید به قتل می کنند. این هنرمند جوان این سوال را مطرح می کند که: ''گناه من چیست؟'' در حالی که اشک از چشمانش سرازیر می شود ادامه می دهد: ''همواره مردانی ناشناس با من تماس می گیرند و می گویند که من دختر بدی هستم و من را خواهند کشت.''
سوسن، در کنار پدرش، عبد الغفار فیروز می نشیند که می گوید: ''افتخار می کنم معاون دخترم باشم.''
سوسن می گوید: ''تهدیدها عزم من را از میان نمی برد. از کرده خود پشیمان نیستم و ادامه خواهم داد. می خواهم صدای زنان کشوم باشم.''
او همچنین تماس های ناشناس بسیاری دریافت کرد که او را تهدید به قتل می کنند. این هنرمند جوان این سوال را مطرح می کند که: ''گناه من چیست؟'' در حالی که اشک از چشمانش سرازیر می شود ادامه می دهد: ''همواره مردانی ناشناس با من تماس می گیرند و می گویند که من دختر بدی هستم و من را خواهند کشت.''
سوسن، در کنار پدرش، عبد الغفار فیروز می نشیند که می گوید: ''افتخار می کنم معاون دخترم باشم.''
سوسن می گوید: ''تهدیدها عزم من را از میان نمی برد. از کرده خود پشیمان نیستم و ادامه خواهم داد. می خواهم صدای زنان کشوم باشم.''
No comments:
Post a Comment