بهادر نادری - در دنیای مجازی بحثی میان هواداران سید ظهورشاه هاشمی در یک طرف و در سوی دیگر دوستداران و مخلصین مولوی عبدالله روانبد قرار دارند در گرفته است. بحث ها مفصل است و بنیادین و طولانی. و از همان زمانیکه این دو بزرگوار زنده بودند این بحث ها بوده تا همین امروز که در دنیای مجازی در جریان است و احتملا حالا حالاها ادامه خواهد داشت.
شعر حقی آواز (آواز حقیقت) یکی از شاخص ترین سروده های مولوی روانبد است. بنده این شعر مولوی را در کنار دو شعر دیگر ایشان یعنی "مکران" و "کلم لولو" برجسته ترین و بهترین سروده های مولوی روانبد می دانم. مولوی روانبد هم برای بیان آنچه در ذهن داشته از لغات غیر بلوچی استفاده کرده و آنچه در ذهن داشته را به زبان شعر به مخاطب منتقل کرده که عموما مفاهیمی بالا بلند داشته اند و در کنار موسیقی کلاسیک بلوچی آنها را در جامعه بلوچستان به طرز عمیقی جای داده و توانسته جایگاهی را پیدا کنند که برای هیچ شاعر و هیچ شعری قابل تصور نیست.
سید ظهور شاه هاشمی که جایگاه ویژه ای در زبان و ادبیات بلوچی دارد در زبان شعری اش وسواس عجیبی در استفاده از لغات داشته و تقریبا می توان گفت در اشعار آخر سید هاشمی لغت غیر بلوچی یافت نمی شود. می توان گفت این خالص بودن زبان شعری سید
هاشمی مهمترین خصوصیت شعر اوست. خاصیتی که شاید بتوان گفت در شعر هیچ شاعری به اندازه سید هاشمی پر رنگ نیست
No comments:
Post a Comment