۲ دسامبر ۲۰۱۰
حدود شش صد سال پیش، بانوی آشفته ای که توسط رئیس قبیله مورد آزار قرار گرفته بود قبیله اش را رها کرده و با خانواده اش از اقوام دیگر پناهندگی می جوید. رئیس آن قبیله با فرهنگ پر افتخار بلوچی "باهوت" آنها را پذیرفته و از وی و خانواده اش حفاظت می کند. رئیس قبیله پس از اطمینان خاطری که در آن بانوی نجیب ایجاد شده بود، دلیل رها کردن قبیله اش را از وی پرسید. وی پاسخ داد که او و قبیله اش به دلیل نبود توجه و امنیت کافی و تبعیض میان خانواده ها از این مسئله رنج می برند. با این توصیف قبیله میزبان با تمام قدرتش به کمک و حفاظت از بانو و اموالش آمدند.
تصمیم گیری درست برای رئیس خانواده در حمایت از بانو بسیار مشکل بود. مقاومت در برابر یک قبیله بسیار قدرتمند قطعا خودکشی بود اما در عین حال حتی لحظه ای هم از حمایت از آن بانو دریغ نمی کرد زیرا برای یک بلوچ غیر قابل تصور است که افتخارش را رها کند یا که این سنت را به فراموشی بسپارد زیرا که یکی از نمادهای هویت بلوچ است. او مقاومت در برابر متجاوزان را انتخاب نمود و در نبرد متعاقب آن به همراه همراهانش کشته شد.
این مرد بزرگوار برادر هفت ساله ای داشت که در زمان کشته شدن برادرش با هم سن و سالهایش بازی می کرد. او به خانه آمد و پیکر بی جان برادر خود را دید که توسط زنان فامیل احاطه شده است. گفته شده که آن کودک از زنان خواسته بر مرگ برادرش نگریند زیرا که او برای حفظ عزت و افتخار و ارزش های ملت بلوچ و در صیانت از فرهنگ باهوت کشته شد، این شهادتی است که هر کس باید به آن افتخار کند.
بنا به افسانه های بلوچ، کودک خانه اش را ترک کرد و به سند(sindh) رفت، جایی که وی در کمانداری، شمشیر زنی و دیگر تکنیک های مبارزه در آن زمان سرآمد بود. این جوان شجاع پس از ده سال به بلوچستان بازگشت و مبارزه طولانی و خونین و جنگ چریکی علیه قبیله ای که برادرش را کشته بود آغاز کرد. او با فداکاری، شجاعت و مهارت خود بر قدرت مستولی گردید و دشمنی که به شرف خانواده اش هتک حرمت کرده بود را شکست داد. پسری که بعدها بنام جنگجوی بزرگ و انتقام جو در میان مردم بلوچ صاحب نام شد، او "بالاچ گرگیج" بود.
این ممکن است یک داستان متداول باشد اما بالاچ برای بلوچ یک افسانه شد. او به یک افسانه تبدیل شد زیرا او نشان داد که می توان با مبارزه در برابر تمام مشکلاتی که سد راه یک انسان آزاده شوند فایق آمد و پیروز شد. او به یک افسانه تبدیل شد زیرا او نشان داد که دستیابی به رجحان زندگی برای یافتن علت حفظ این ارزش ها که برای بلوچ مقدس شمرده می شوند سخت نیست. نام بالاچ، قیامش و اعمالش بخشی جدایی ناپذیر از فرهنگ، فولکلور، ادبیات و تاریخ بلوچ شد و برای هر مادر بلوچ که پسری مانند بالاچ داشت برای هر خواهری که برادری همچون او داشت رویایی تسلی بخش بود.
آن بالاچ در قرن چهاردهم و یا شاید پانزدهم می زیست. در عصر ما، بالاچ دیگری در افق بلوچ ظاهر شد، جنگید و زندگی خود را فدا کرد. این بار او "بالاچ ماری" بود. در این زمان، زمینه و شرایط از زمانه بالاچ گرگیج متفاوت بود. بالاچ گرگیج برای حفظ ارزش های بلوچ مبارزه کرد، و اما بالاچ عصر ما نه تنها برای حفظ ارزش های بلوچ بلکه برای نجات ملت بلوچ و سرزمین مادری جنگید و قربانی شد. بالاچ ماری با نهایت فداکاری از منطه "گورئا" ظهور کرد. در بلوچستان امروز هیچ خانه ای نیست که یادبودی از بالاچ ماری در خود نداشته باشد.
چرا بالاچ ماری به عنوان یک قهرمان افسانه ای از بلوچ در یادها مانده است؟
بلوچ ها او را به احترام یاد می دارند زیرا آنها می دانند که او برای مبارزه برای حفظ ارزش های بلوچ، فرهنگ و هویت ملی مصمم بود. او را یاد می دارند چرا که از طبقه ای ممتاز بود، عضو مجمع ایالتی، او میتوانست به تمام منافعی که برای جامعه پاکستان قابل پذیرش باشد نایل آید. او به راحتی می تواند وزیر یا فرماندار استان باشد. اما او همه چیز را برای دستیابی به بالاترین هدف از آزادی ملی کنار گذاشت و او هرگز فراموش نخواهد شد.
بلوچ او را از یاد نخواهد برد، زیرا که او فرزندی اصیل بلوچ بود، نقش ارزنده او به عنوان یک سرباز و فرمانده در آن زمان برای جنبش ملی بلوچ بسیار ارزشمند بود. بلوچ ها او را به یاد دارند زیرا آنها بر این باورند که ایمان او بر سرنوشت بلوچ، عهد او بر ایده آزادی ملی و باور او در خلق یک اسطوره با استقبال از مرگ در راه آرمان مقدس، حقیقی و شگفت آور بود.
بر خلاف بالاچ قرن چهاردهم، بالاچ قرن 21 نتوانست شکست دشمن را در دوران خود بنگرد اما در بسیاری از زمینه های دیگر موفق بود. او در الهام بخشی به هزاران جوان بلوچ در پیوستن به جنبش ملی و فعالیت مداوم بسیار موفق بود. او به جوانان بلوچ برای ثبات قدم، شوق به مبارزه و شهادت در راه آرمانهای مقدس برای رستگاری ملی امید می بخشید. او به جوانان بلوچ امید بخش بود تا بر این باور باشند که قدرت مطلقه دشمن نباید مانع حرکت بسوی سرنوشت آینده بلوچ باشد.
بدون شک، شهادت بالاچ حادثه بزرگی برای خانواده اش، یارانش و ملت بلوچ بود، با این حال، شهادت او انگیزه فزاینده ای برای تقویت جنبش ملی شد. مرگ او نیرویی الهام بخش برای فرداهای بلوچستان خواهد بود و هدیه ای بسیار ارزشمند برای نسل امروز بلوچ.
http://www.estoun.blogfa.com/post-56.aspx
..
No comments:
Post a Comment