مقدمه
هر ساله فعالان جنبش ملي آذربايجان در مناطق مختلف تورک نشین و نیز در خارج از کشور در اعتراض به بازگشایی مدارس استعماری فارسی زبان، برنامه های مختلفی را اعم از برگزاری ،سمینار، کنگره ، نوشتن بیانیه های مختلف و گردآوری امضاء ،نوشتن مقالات متعدد در سایت های و وبلاگ ها ، مصاحبه در تلویزیون ملی آذربایجان و سایر رسانه های غیردولتی ، انتشار و پخش پوستر ،بیانیه ، شبنامه ، نوشتن شعارهای مربوط به این روز بر روی دیوارهای مدارس و معابر عمومی ، برگزار راهمپیمایی های اعتراض آمیز و غیره ترتیب میدهند تا مگر خواسته هاي به حق ملت بزرگ و شريف آذربايجان را به طرزي مدني و مسالمت آميز مطرح نمايند.
به رغم آنكه در اصل 27 قانون اساسي راهپيمايي بدون حمل سلاح مجاز اعلام شده است، اما مستبدان مذهبي حاكم در ايران با راهپيمايي مدني مردم ما به طرزي خشونت آميز برخورد مي كنند.
- و در همه مراسمي كه به مناسبت هاي مختلفي چون 21 آذر (روز بزرگداشت جعفر پيشه وري )؛ 1 خرداد (روز دفاع در برابر توهين بزرگ شوونيست هاي فارس زبان به مردم تورك زبان در روزنامه دولتي ايران( ؛ روز بزرگداشت مشروطه و گراميداشت ياد و خاطره ستارخان و باقرخان ، سالروز تولد بابك خرمدين در قلعه بابك و... انجام می گیرد؛ توسط رژیم تا بن دندان مسلح نطامی در نهایت خشونت بي حد و حصر سركوب مي شوند.
نیروهای امنیتی و اطلاعاتی در همه جاي مناطق تورک نشین به منظور دستگیری فعالان جنبش مدني به کرات فعالان را دستگیر و به اداره اطلاعات می برند تا آنها را مجبور سازند كه در راهپيمايي و سایر مراسم شركت نکنند.اما علیرغم وجود همه ارعاب ها وتهديدها مردم در طی چند سال گذشته به طرزی خود جوش در اعتراضات توده ای در سطحی بسیار وسیع شرکت کرده می کنند.
قوانین مربوط به زبان مادری در داخل کشور
هر چند در اصول 15 و 19 قانون اساسی به مسئله تاسیس مدارس به زبان فارسی تاکید شده است ولی با گذشت سه دهه از عمر رژیم شوونیست اسلامی اجرای این قوانین همچنان معوق مانده است و کسانی که در روز بازگشایی مدارس و نیز در بزرگداشت روز زبان مادری خواستار اجرای این اصول می گردند تحت عناوین مختلف سرکوب می شوند.
در اصل ۱۵ و 19 قانون اساسی کشور چنین آمده است:
"زبان و خط رسمي و مشترك مردم ايران فارسی است. اسناد و مكاتبات و متون رسمي و كتب درسي بايد با اين زبان و خط باشد ولي استفاده از زبان هاي محلي و قومي در مطبوعات و رسانه هاي گروهي و تدريس ادبيات آنها در مدارس، در كنار زبان فارسي آزاد است." ( اصل 15)
"مردم ايران از هر قوم و قبيله كه باشند از حقوق مساوي برخوردارند و رنگ، نژاد، زبان و مانند اينها سبب امتياز نخواهد بود." (اصل 19)
More --->
هر ساله فعالان جنبش ملي آذربايجان در مناطق مختلف تورک نشین و نیز در خارج از کشور در اعتراض به بازگشایی مدارس استعماری فارسی زبان، برنامه های مختلفی را اعم از برگزاری ،سمینار، کنگره ، نوشتن بیانیه های مختلف و گردآوری امضاء ،نوشتن مقالات متعدد در سایت های و وبلاگ ها ، مصاحبه در تلویزیون ملی آذربایجان و سایر رسانه های غیردولتی ، انتشار و پخش پوستر ،بیانیه ، شبنامه ، نوشتن شعارهای مربوط به این روز بر روی دیوارهای مدارس و معابر عمومی ، برگزار راهمپیمایی های اعتراض آمیز و غیره ترتیب میدهند تا مگر خواسته هاي به حق ملت بزرگ و شريف آذربايجان را به طرزي مدني و مسالمت آميز مطرح نمايند.
به رغم آنكه در اصل 27 قانون اساسي راهپيمايي بدون حمل سلاح مجاز اعلام شده است، اما مستبدان مذهبي حاكم در ايران با راهپيمايي مدني مردم ما به طرزي خشونت آميز برخورد مي كنند.
- و در همه مراسمي كه به مناسبت هاي مختلفي چون 21 آذر (روز بزرگداشت جعفر پيشه وري )؛ 1 خرداد (روز دفاع در برابر توهين بزرگ شوونيست هاي فارس زبان به مردم تورك زبان در روزنامه دولتي ايران( ؛ روز بزرگداشت مشروطه و گراميداشت ياد و خاطره ستارخان و باقرخان ، سالروز تولد بابك خرمدين در قلعه بابك و... انجام می گیرد؛ توسط رژیم تا بن دندان مسلح نطامی در نهایت خشونت بي حد و حصر سركوب مي شوند.
نیروهای امنیتی و اطلاعاتی در همه جاي مناطق تورک نشین به منظور دستگیری فعالان جنبش مدني به کرات فعالان را دستگیر و به اداره اطلاعات می برند تا آنها را مجبور سازند كه در راهپيمايي و سایر مراسم شركت نکنند.اما علیرغم وجود همه ارعاب ها وتهديدها مردم در طی چند سال گذشته به طرزی خود جوش در اعتراضات توده ای در سطحی بسیار وسیع شرکت کرده می کنند.
قوانین مربوط به زبان مادری در داخل کشور
هر چند در اصول 15 و 19 قانون اساسی به مسئله تاسیس مدارس به زبان فارسی تاکید شده است ولی با گذشت سه دهه از عمر رژیم شوونیست اسلامی اجرای این قوانین همچنان معوق مانده است و کسانی که در روز بازگشایی مدارس و نیز در بزرگداشت روز زبان مادری خواستار اجرای این اصول می گردند تحت عناوین مختلف سرکوب می شوند.
در اصل ۱۵ و 19 قانون اساسی کشور چنین آمده است:
"زبان و خط رسمي و مشترك مردم ايران فارسی است. اسناد و مكاتبات و متون رسمي و كتب درسي بايد با اين زبان و خط باشد ولي استفاده از زبان هاي محلي و قومي در مطبوعات و رسانه هاي گروهي و تدريس ادبيات آنها در مدارس، در كنار زبان فارسي آزاد است." ( اصل 15)
"مردم ايران از هر قوم و قبيله كه باشند از حقوق مساوي برخوردارند و رنگ، نژاد، زبان و مانند اينها سبب امتياز نخواهد بود." (اصل 19)
More --->
No comments:
Post a Comment