راه مذاکره با ایران فایده ندارد و پیشنهاد می کنند که منابع اتمی این کشور مورد حمله قرار گیرد و اپوزسیون در ایران تقویه شوند. از این طریق یک انقلاب دیگر را برای سرنگونی نظام کنونی در ایران راه اندازی کنند.
رییس جمهور اوباما با رسیدن به قدرت دروازه های تماس را با ایران باز کرده، تلاش نمود که از در مصالحه با این کشور پیش رود و بحران اتمی آن را هم از طریق مذاکره حل کند.
اما اخیراً یک عده به این فکر اند که راه مذاکره با ایران فایده ندارد و پیشنهاد می کنند که منابع اتمی این کشور مورد حمله قرار گیرد و اپوزسیون در ایران تقویه شوند. از این طریق یک انقلاب دیگر را برای سرنگونی نظام کنونی در ایران راه اندازی کنند.
اما تحلیل گران به این عقیده اند که بر پا کردن انقلاب دیگر در ایران امکان پذیر نیست و اپوزسیون این کشور را که تبلیغات زیاد در مورد آن صورت می گیرد، نه می توان با زمان انقلاب اسلامی مقایسه کرد.
روزنامه نیویورک تایمز مطلب در این مورد می نویسد:
وقایع اخیر ایران که هزاران نفر در روزهای عاشورا به سرک ها برآمدند از جملهء وقایع مهم می باشند، اما نه به اندازهء که سبب تحول در نظام سیاسی ایران شود.
به نوشته روزنامه منابع اپوزسیون ادعا می کنند که در این گرد همایی ها ده ها هزار تن اشتراک داشتند، اما شاهدان عینی و منابع دیگر این تعداد را بین 2 تا 4 هزار نفر تخمین می کنند.
در پاسخ به این، روز عاشورا یعنی دهم محرم تظاهرات به طرفداری دولت بر گذار شد که در آن نظر به گفته منابع مختلف حد اقل یک ملیون نفر سهم داشتند و شاید بعد از مراسم جنازه آیت الله خمینی بزرگترین تجمع در تاریخ ایران بوده باشد.
به نوشته روزنامه در غرب تبلیغات در مورد اپوزسیون ایران، تعداد زیاد مردم را اغفال کرده است، اما به نوشتهء این روزنامه این گروه ها به هیچ صورت به اکثریت حتی نزدیک هم نیستند.
روزنامه می افزاید:
کسانی که مخالفین نظام در ایران را پیشگام کدام انقلاب دیگر در این کشور می شمارند باید حد اقل به سه سوال مشکل جوب به گویند:
• اپوزسیون در ایران چه می خواهد؟
• کی این اپوزسیون را رهبری می کند؟
• با کدام پروسه اپوزسیون می خواهد نظام فعلی ایران را سرنگون سازد؟
در انقلاب اسلامی ایران در سال 1979 پاسخ به این سوال ها مشکل نه بود.
هدف واضح بود که آنها نظام سلطنتی رضا شاه را که تحت حمایت امریکا قرار داشت می خواستند ازبین ببرند. همه می دانستند که این انقلاب توسط آیت الله روح الله خمینی رهبری می شود. هرچند یک تعداد از پیروان این انقلاب در مورد اجندای دراز مدت آن اختلاف نظر داشتند، ولی نظریات خمینی از طریق نوشته ها و حرکت وی برای همه معلوم بود.
بعد از سقوط نظام شاه، خمینی با مسوده یک قانون اساسی در دست به وطن برگشت که در نتیجه سنگ تهداب یک نظامی اسلامی با سرعت در ایران گذاشته شد.
اما به نوشته روزنامه امروز در بین اپوزسیون ایران به جز از شعار چیزی دیگری وجود ندارد. عده ای یک اندازه آزادی در حرکت می خواهند و شماری هم در مورد ایجاد یک دولت دنیایی صحبت می کنند. مگر فعلاً نام سه و یا چهار تن از اپوزسیون یا بهتر به گوییم اصلاح طلبان در ایران بر سر زبان هاست از جمله میر حسین موسوی، علی اکبر هاشمی رفسنجانی و محمد خاتمی که هیچ یک از چارچوب نظام اسلامی نه می خواهند قدم فراتر بگذارند و حد اقل دو نفر آن ها موسوی و رفسنجانی در رای عام به مقابل رییس جمهور احمدی نژاد ناکام شده اند. رفسنجانی خودش رییس مجلس خبره گان ایران است که حتی می تواند رهبر مذهبی آیت الله علی خامنه ای را برکنارکند.
با در نظر داشت وقایع گذشته و اخیر نظام ایران برای سالهای مدوام ، جمهوری اسلامی باقی خواهد ماند.
در چنین حالت به نوشته روزنامه قدم بعدی رییس جمهور اوباما چه باید باشد؟
تلاش های نیمه کارهء اداره رییس جمهور اوباما در ساحهء تماس با ایران مفکورهء تماس را بدنام کرده است. اگر رییس جمهور اوباما دست به الاشه بنشیند تا مفکوره های سیاسی در داخل ایران شگوفان شوند، با این عمل در حقیقت به امریکا صدمه می رساند.
روزنامه پیشنهاد می کند رییس جمهور اوباما می تواند با ایران از نمونهء چین استفاده کند. بعد از اختلاف دامنه دار، ریچارد نکسن خردمندانه قدم برداشت، در حالیکه پایه های انقلاب فرهنگی درچین ریشه می دوانید به این کشور سفر کرد.
ادارات بعدی امریکا هم نه گذاشتند که وقایع بعدی سبب قطع این تماس ها بین دو کشور شود، فشار بالای مردم و سرکوب شدن جنبش های مانند جنبش محصلین در میدان تیان آن مین پیکنگ که ده ها جوان در آن کشته شد، سبب نشدند که روابط بین امریکا و چین قطع شود و تماس ستراتیژیک با چین ادامه پیدا کرد.
به نوشته روزنامه اکنون برای رسیدن به یک نتیجه در ایران رییس جمهور اوباما باید همین گونه یک سیاست تماس را پیشه کند تا به تواند در دراز مدت بر تحولات در ایران تاثیر گذار باشد.
Source: http://da.azadiradio.org/content/article/1922611.html
رییس جمهور اوباما با رسیدن به قدرت دروازه های تماس را با ایران باز کرده، تلاش نمود که از در مصالحه با این کشور پیش رود و بحران اتمی آن را هم از طریق مذاکره حل کند.
اما اخیراً یک عده به این فکر اند که راه مذاکره با ایران فایده ندارد و پیشنهاد می کنند که منابع اتمی این کشور مورد حمله قرار گیرد و اپوزسیون در ایران تقویه شوند. از این طریق یک انقلاب دیگر را برای سرنگونی نظام کنونی در ایران راه اندازی کنند.
اما تحلیل گران به این عقیده اند که بر پا کردن انقلاب دیگر در ایران امکان پذیر نیست و اپوزسیون این کشور را که تبلیغات زیاد در مورد آن صورت می گیرد، نه می توان با زمان انقلاب اسلامی مقایسه کرد.
روزنامه نیویورک تایمز مطلب در این مورد می نویسد:
وقایع اخیر ایران که هزاران نفر در روزهای عاشورا به سرک ها برآمدند از جملهء وقایع مهم می باشند، اما نه به اندازهء که سبب تحول در نظام سیاسی ایران شود.
به نوشته روزنامه منابع اپوزسیون ادعا می کنند که در این گرد همایی ها ده ها هزار تن اشتراک داشتند، اما شاهدان عینی و منابع دیگر این تعداد را بین 2 تا 4 هزار نفر تخمین می کنند.
در پاسخ به این، روز عاشورا یعنی دهم محرم تظاهرات به طرفداری دولت بر گذار شد که در آن نظر به گفته منابع مختلف حد اقل یک ملیون نفر سهم داشتند و شاید بعد از مراسم جنازه آیت الله خمینی بزرگترین تجمع در تاریخ ایران بوده باشد.
به نوشته روزنامه در غرب تبلیغات در مورد اپوزسیون ایران، تعداد زیاد مردم را اغفال کرده است، اما به نوشتهء این روزنامه این گروه ها به هیچ صورت به اکثریت حتی نزدیک هم نیستند.
روزنامه می افزاید:
کسانی که مخالفین نظام در ایران را پیشگام کدام انقلاب دیگر در این کشور می شمارند باید حد اقل به سه سوال مشکل جوب به گویند:
• اپوزسیون در ایران چه می خواهد؟
• کی این اپوزسیون را رهبری می کند؟
• با کدام پروسه اپوزسیون می خواهد نظام فعلی ایران را سرنگون سازد؟
در انقلاب اسلامی ایران در سال 1979 پاسخ به این سوال ها مشکل نه بود.
هدف واضح بود که آنها نظام سلطنتی رضا شاه را که تحت حمایت امریکا قرار داشت می خواستند ازبین ببرند. همه می دانستند که این انقلاب توسط آیت الله روح الله خمینی رهبری می شود. هرچند یک تعداد از پیروان این انقلاب در مورد اجندای دراز مدت آن اختلاف نظر داشتند، ولی نظریات خمینی از طریق نوشته ها و حرکت وی برای همه معلوم بود.
بعد از سقوط نظام شاه، خمینی با مسوده یک قانون اساسی در دست به وطن برگشت که در نتیجه سنگ تهداب یک نظامی اسلامی با سرعت در ایران گذاشته شد.
اما به نوشته روزنامه امروز در بین اپوزسیون ایران به جز از شعار چیزی دیگری وجود ندارد. عده ای یک اندازه آزادی در حرکت می خواهند و شماری هم در مورد ایجاد یک دولت دنیایی صحبت می کنند. مگر فعلاً نام سه و یا چهار تن از اپوزسیون یا بهتر به گوییم اصلاح طلبان در ایران بر سر زبان هاست از جمله میر حسین موسوی، علی اکبر هاشمی رفسنجانی و محمد خاتمی که هیچ یک از چارچوب نظام اسلامی نه می خواهند قدم فراتر بگذارند و حد اقل دو نفر آن ها موسوی و رفسنجانی در رای عام به مقابل رییس جمهور احمدی نژاد ناکام شده اند. رفسنجانی خودش رییس مجلس خبره گان ایران است که حتی می تواند رهبر مذهبی آیت الله علی خامنه ای را برکنارکند.
با در نظر داشت وقایع گذشته و اخیر نظام ایران برای سالهای مدوام ، جمهوری اسلامی باقی خواهد ماند.
در چنین حالت به نوشته روزنامه قدم بعدی رییس جمهور اوباما چه باید باشد؟
تلاش های نیمه کارهء اداره رییس جمهور اوباما در ساحهء تماس با ایران مفکورهء تماس را بدنام کرده است. اگر رییس جمهور اوباما دست به الاشه بنشیند تا مفکوره های سیاسی در داخل ایران شگوفان شوند، با این عمل در حقیقت به امریکا صدمه می رساند.
روزنامه پیشنهاد می کند رییس جمهور اوباما می تواند با ایران از نمونهء چین استفاده کند. بعد از اختلاف دامنه دار، ریچارد نکسن خردمندانه قدم برداشت، در حالیکه پایه های انقلاب فرهنگی درچین ریشه می دوانید به این کشور سفر کرد.
ادارات بعدی امریکا هم نه گذاشتند که وقایع بعدی سبب قطع این تماس ها بین دو کشور شود، فشار بالای مردم و سرکوب شدن جنبش های مانند جنبش محصلین در میدان تیان آن مین پیکنگ که ده ها جوان در آن کشته شد، سبب نشدند که روابط بین امریکا و چین قطع شود و تماس ستراتیژیک با چین ادامه پیدا کرد.
به نوشته روزنامه اکنون برای رسیدن به یک نتیجه در ایران رییس جمهور اوباما باید همین گونه یک سیاست تماس را پیشه کند تا به تواند در دراز مدت بر تحولات در ایران تاثیر گذار باشد.
Source: http://da.azadiradio.org/content/article/1922611.html
No comments:
Post a Comment