فراخوان اقدام فوری <اعدام زندانیان کرد را متوقف کنید>

حبیب الله لطیفی، احسان (اسماعیل) فتاحیان و شرکو معارفی همگی به خاطر «محاربه با خدا» در پرونده های بی ارتباط با یک دیگر در طی دو سال گذشته به اعدام محکوم شده اند.

سه مرد از اقلیت کرد ایران در خطر اعدام قریب الوقوع به سر می برند. این اقدام می تواند به تلافی موجی از ترورهای مسئولان در استان کردستان در شمال غرب ایران در طی سپتامبر 2009 باشد.
حبیب الله لطیفی، احسان (اسماعیل) فتاحیان و شرکو معارفی همگی به خاطر «محاربه با خدا» در پرونده های بی ارتباط با یک دیگر در طی دو سال گذشته به اعدام محکوم شده اند. گویا آنها در زندانی در سنندج، مرکز استان کردستان، در بند زندانیان محکوم به اعدام به سر می برند.
به گزارش تارنمای سنندج نیوز (http://senanews.blogfa.com) یک قاضی در سنندج از قوه قضاییه در تهران پایتخت ایران دستور اجرای اعدام این زندانیان کرد را دریافت کرده است. گویا رئیس دادگستری سنندج نامه ای به مقام رهبری نوشته و درخواست اجازه برای اجرای اعدام ها را کرده است. منابع کرد گزارش کرده اند که برخی از زندانیان سیاسی کرد اخیرا از زندان سنندج به زندان های دیگری در ایران منتقل شده اند. به باور آنها این اقدام ممکن است به قصد کنترل ناآرامی ها در زندان در صورت اجرای اعدام ها صورت گرفته و نشانه دیگری از نزدیک بودن زمان اجرای اعدام ها است.
مقامات ایران در اعدام زندانیان سیاسی در مواردی که گمان می کنند افراد دیگری از همان گروه مرتکب جرم شده اند دارای سابقه هستند. گمان می رود که حبیب الله لطیفی، احسان (اسماعیل) فتاحیان و شرکو معارفی به خاطر عضویت در حزب حیات آزاد کردستان که گروهی ممنوعه است و فعالیت برای آن محکوم شده اند. گزارش هایی از دیگر منابع در ایران حاکی است که آنها احتمالا به سلول انفرادی منتقل شده اند که این کار اغلب پیش از اعدام صورت می گیرد.
لطفا فورا نامه هایی به فارسی، عربی، انگلیسی یا به زبان خودتان بفرستید و:
• از مقامات بخواهید حبیب الله لطیفی، احسان (اسماعیل) فتاحیان و شرکو معارفی را اعدام نکنند و در حکم اعدام آنها تخفیف قائل شوند؛
• از این موضوع که ممکن است اعدام آنها به قصد تلافی جرائم ارتکابی به وسیله اشخاص دیگر باشد، ابراز نگرانی کنید؛
• از مقامات بخواهید فورا و به عنوان گام نخست در راه پایان دادن به مجازات اعدام، تمام اعدام ها را بطور کامل متوقف کنند.
نامه¬ها را پیش از 19 نوامبر 2009 به مقامات زیر بفرستید:

رئیس قوه قضاییه
آیت الله صادق لاریجانی
حوزه ریاست قوه قضاییه
خیابان پاستور، خیابان ولی عصر، پایین تر از سه راه جمهوری، تهران کد پستی 1316814737، جمهوری اسلامی ایران
پست الکترونیکی: larijani@dadgostary-tehran.ir (در قسمت موضوع بنویسید: خدمت آیت الله لاریجانی)
از طریق تارنمای http://www.dadiran.ir/tabid/81/Default.aspx
در چهارگوش ستاره دار اول نام خودتان، در چهارگوش دوم نام خانوادگی تان و در چهارگوش سوم نشانی پست الکترونیکی خودتان را بنویسید.

عنوان: عالی¬¬جناب آقای ج
استاندار کردستان
اسماعیل نجار
پست الکترونیکی: به فارسی و کردی، از طریق فرم فیدبک در تارنمای زیر بفرستید: http://www.ostan-kd.ir/Default.aspx?tabId=150&cv=4@0_1
به انگلیسی، فرانسوی یا زبان های دیگر از فرم فیدبک در تارنمای زیر استفاده کنید: http://en.ostan-kd.ir/Default.aspx?TabID=59

عنوان: چناب استاندار
رونوشت برای:
دبیر ستاد حقوق بشر ایران
محمد جواد لاریجانی
از طریق: دفتر معاونت امور بین المللی، وزارت دادگستری، ساختمان وزارت دادگستری، میدان پانزده خرداد (ارک)، تهران، جمهوری اسلامی ایران
فکس:8827 5537 21 98+ (لطفا به سعی خود ادامه دهید)
عنوان: جناب آقای
و رونوشت هایی برای نمایندگان دیپلماتیک ایران در کشور خودتان بفرستید. در صورتی که بخواهید پس از تاریخ بالا نامه بفرستید، از دفتر عفو بین الملل بخش خودتان سوال کنید.


اطلاعات بیشتر
کردها که یکی از چندین گروه قومی ایران هستند، عمدتا در غرب و شمال غربی کشور در استان های کردستان و استان های هم جوار مناطق کردنشین ترکیه و عراق ساکن هستند. سازمان های کرد مثل حزب دمکرات کردستان ایران و گروه مارکسیستی کومله سال هاست که مسلحانه بر ضد جمهوری اسلامی ایران فعالیت می کنند. یک گروه مسلح دیگر، حزب حیات آزاد کردستان، که در سال 2004 تشکیل شده، به حملات مسلحانه علیه نیروهای امنیتی ایران ادامه می دهد.
هیچ گروهی مسئولیت موج ترورها در کردستان را که در فاصله 9 تا 19 سپتامبر 2009 عمدتا شخصیت ها و قاضیان را هدف قرار داد به عهده نگرفته است. در این حملات رئیس شورای شهر سنندج، یک روحانی سنی که از انتخاب دوباره رئیس جمهور احمدی نژاد پشتیبانی کرده بود، نماینده کردستان در مجلس خبرگان (مجلسی که مقام رهبری را منصوب می کند) کشته شدند. دو قاضی نیز در اثر حملات زخمی شدند. مقامات ایرانی گاهی حزب حبات آزاد کردستان و گاهی نیز «بنیادگرایان تندرو سنی» وابسته به سرویس های اطلاعاتی خارجی را مسئول این اقدامات دانسته اند. به گزارش منابع رسانه های ایرانی در 28 سپتامبر 2009، چند تن از کسانی که مسئول این حملات تلقی می شدند در محل حمله دیگری که به کشته شدن دو نفر انجامید دستگیر شدند.
عفو بین الملل بدون قید و شرط حمله به غیرنظامیان، از جمله قاضیان، روحانیان و مسئولان منتخب محلی و ملی را محکوم می کند، زیرا حمله به غیرنظامیان ناقض اصول اساسی حقوق بشردوستانه بین المللی است. این اصول حمله به غیرنظامیان و نیز حملات بی رویه و نامتناسب را مطلقا منع می کنند. این گونه حملات را تحت هیچ شرایطی نمی توان توجیه کرد.
محدوده جرایم مستوجب مرگ در ایران گسترده است و شامل «محاربه با خدا» نیز می شود که اغلب برای مخالفان مسلح دولت به کار گرفته می شود ولی ممکن است دیگر جرایم امنیت ملی مثل جاسوسی را نیز در برگیرد.
گمان می رود حداقل 10 مرد و یک زن کرد دیگر نیز در ارتباط با عضویت در سازمان های ممنوعه کرد و فعالیت برای آنها در انتظار اعدام به سر می برند. این عده عبارت هستند از: فرزاد کمانگر، فرهاد وکیلی، علی حیدریان، فرهاد چالش (تبعه ترکیه)، رستم ارکیا، رمضان احمد (تبعه سوریه)، فصیح (فاتح) یاسمینی، حسین خضری، انور رستمی، شاکر باقی و زینب جلالیان. برای اطلاعات بیشتر در باره برخی از کردهای محکوم به اعدام به خاطر جرایم سیاسی، از جمله افراد نامبرده در این فراخوان نگاه کنید به: http://www.amnesty.org/en/library/info/MDE13/012/2009/en.
در ماه مه 2009، سه نفر از اقلیت بلوچ ایران 48 ساعت پس از حمله ای به نمازگزاران در یک مسجد که به کشته شدن 25 نفر منجر شد، در زاهدان درانظار عمومی اعدام شدند. جنبش مقاومت مردمی ایران (سابقا جندالله) مسئولیت حمله را به عهده گرفت. سه مرد مذکور قبلا به اعدام محکوم شده بودند، اما اعدام آنها به حمله به مسجد ربط داده شد. مقامات مدعی شدند که پس از بازجویی ها در پی بمب گذاری، آنها به مشارکت در وارد کردن مواد منفجره به داخل کشور «اعتراف» کرده اند.
در سال 1988، هزاران نفر از زندانیان سیاسی که بیشترشان اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران یا سازمان های چپ بودند در رویدادهایی که عموما به عنوان «کشتار در زندان ها» مشهور شد، اعدام شدند. این اعدام ها در پی توافق آتش بس بین ایران و عراق و تهاجم مسلحانه اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران به داخل ایران چند روز پس از آتش بس و دفع آن به وسیله ارتش ایران انجام شد. اکثر اعدامیان پیش از تهاجم بازداشت یا زندانی شده بودند و برخلاف ادعای حکومت نمی توانستند در فعالیت های جاسوسی یا تروریستی شرکت داشته باشند. تاکنون هیچ کس به خاطر این کشتار عمومی مورد بازخواست قرار نگرفته است.


يکشنبه ۱۹ مهر ۱۳۸۸ - ۱۱ اکتبر ۲۰۰۹
..