اشتغال‌زایی یا انسداد مرز ؟! محمود براهویی نژاد

در سالهای اخیر به دنبال برخی ناامنی‌ها که از سوی مرز به داخل کشور راه ‌پیدا کرده بود ، بودجه‌ها و اعتبارات بسیار زیادی برای انسداد فیزیکی مرزهای شرقی هزینه شد .

علاوه بر میلیاردها تومان هزینه‌ای که تاکنون انسداد مرز ، برای ما در پی داشته است ، خبرگزاری‌ها به نقل از منابع مسئول خبر دادند که امسال نیز 160 میلیارد تومان بودجه برای این منظور اختصاص یافته است که البته این بودجه مورد اعتراض سردار رادان قرار گرفته و وی معتقد است بودجه مذکور کافی نبوده و برای انسداد مرز سالانه به بیش از 200 میلیارد تومان اعتبار نیاز است .

نگاهی به علل و عوامل ناامنی‌های سالهای اخیر نشان می‌دهد که اگرچه گروهک‌ها و افرادی که دست به اقدامات مخل امنیت ملی می‌زنند از خارج مرزها حمایت و پشتیبانی می‌شوند ، اما منشاء خروج آنها از داخل است و باید زمینه‌های جذب این افراد را به خارج از کشور و پناه بردن به دامن گروهها و دولتهای بیگانه از بین برد . ضمن اینکه این قبیل افراد بسیار معدود و انگشت‌شمار هستند و در عین حال آسیب‌پذیر .

از طرفی نیز آمارها حکایت از آن دارند که صرفنظر از ناامنی‌های این‌چنین که گاه وبیگاه رخ می‌دهند و البته برخی نیز به دلیل ماهیت آن غیرقابل پیش‌بینی و کنترل هستند ، استان سیستان و بلوچستان از نظر شاخصه‌های امنیتی در رتبه قابل قبولی قرار دارد . و علیرغم وسعت زیاد استان ، جمعیت این استان با اندکی بیش از دو میلیون نفر ، بسیار کم است . وسعت استان سیستان وبلوچستان نیز با وجود پتانسیلها و منابع بالقوه آن مزیت بسیار بزرگی است که نشان می‌دهد در صورت مدیریت درست منابع و امکانات و نگاه عادلانه به همه بخشهای استان نه فقط مردم این استان می‌توانند از رفاه و امکانات بسیار مطلوبی برخوردار باشند ، بلکه مردم دیگر نقاط ایران نیز از مزایای آن بهره‌مند خواهند شد .

در جریان حوادث دلخراش اخیر ، برخی از مسئولان اذعان کردند که ریشه بسیاری از این مسایل در فقر ، تبعیض ، بیکاری و پائین بودن سطح سواد مردم است . و راه حل مقابله با این علل و عوامل ، انسداد فیزیکی مرز نیست . چه بسا با این بودجه‌های کلان می‌توان چندین کارخانه مادر ایجاد کرد و با گسترش بازارچه‌های مرزی ، ارتقای سطح آموزش و رفاه روستائیان و عشایر و ایجاد کارخانه‌های مادر و صنایع کوچک و بزرگ ، هزاران نفر را مشغول به کار کرد . در آن صورت گیریم که عده قلیلی با اغراض خاص باز هم بخواهند به اعمال خلاف قانون و ضد امنیت ملی ادامه دهند که در عمل نه تنها با انزوای شدیدتری مواجه خواهند شد ، بلکه نیروهای جوانی که جذب مراکز آموزشی و یا بازارکار شده‌اند ، دیگر به سمت آنان جذب نخواهند شد و در چنان شرایطی که فاصله جغرافیایی شهرها و روستاها با یکدیگرکاهش می‌یابد و توسعه در ابعاد مختلف انجام شده است ، این گروهها چنین فضایی را برای خود امن نخواهند یافت .

انسداد فیزیکی مرزها شاید برای مدتی آمار قاچاق و ناامنی را کاهش دهد ، اما به دلیل وجود علل و عوامل اصلی نابهنجاریها ، قانون‌گریزان درصدد پیدا کردن راههایی دیگر برای ادامه اقدامات غیرقانونی خود برخواهند آمد که فقط و فقط هزینه‌‌های کشور و مردم را افزایش می‌دهد و بس.

در سالهای اخیر تجربه احداث کارخانه سیمان سیستان با اعتباری کمتر از 150 میلیارد تومان یعنی معادل بودجه سالانه انسداد مرز ، به ما نشان داد که اشتغالزایی و ایجاد صنایع مادر در استان تا چه اندازه می‌تواند در بهبود وضعیت اقتصادی و امنیتی استان مؤثر باشد . علاوه بر اینکه چنین صنایعی صدها شغل مستقیم و غیرمستقیم ایجاد می‌کنند ، در صورت وجود نگاهی عادلانه و بکارگیری منصفانه نیروهای توانمند بومی از همه اقوام و مذاهب ، وحدت ملی نیز در کنار امنیت ملی بیشتر می‌شود.

مزیت دیگر چنین اقداماتی در این است که با انسداد فیزیکی مرزها سالانه بودجه‌های زیادی از دست می‌رود و کمترین بازدهی را خواهد داشت ، اما با صرف این بودجه‌ها در حوزه اقتصاد ، صنعت ، فرهنگ و آموزش ، بازدهی چند برابر آنرا بطور محسوس شاهد خواهیم بود .

Source: http://www.rahshoon.com/Pages/News-124.html