جان ملوانان اهلسنت بلوچ به چند می ارزد؟!!
تفاوت ارزش جان شهروندان ایرانی در نزد حاکمیت حکایت تازه ای نیست و هر از چندگاهی مصادیقی برای این رفتار حاکمیت نمود پیدا میکند. که میتوان دلیل آن را در درجه بندی شهروندان جستجو کرد. در این میان افراد قوم بلوچ با توجه به اینکه در چند مولفه در مقابل سیاستهای حاکمیت قرار گرفته اند و در پوشیدن لباسهای پیشنهادی حاکمیت از خود مقاومت نشان میدهند!! باعث گشته است که قوم بلوچ در پایین ترین درجه از حقوق شهروندی که در چهارچوب حاکمیت نظام ولایت فقیه اعمال میشود قرار بگیرند.
سخن ما بحث بر مصادیق نگاه های امنیتی پیرامون موضوعاتی همچون آزادی های مذهبی، اجتماعی، فرهنگی - قومی و یا تبعیض در استخدامی ها و حصول ارج و قرب اجتماعی با ملاک وادادگی اخلاقی نیست. سخن ما تفاوت در ارزش جان انسانهایی است در نزد حاکمیتی که همگی آنها را فارغ از هر جایگاه اجتماعی و دیدگاه دینی و فرهنگی شهروند خود مینامد.
دیروز و امروز با چشم خود دیده ایم ماجراهایی از دستگیری تمام جوانان یک طایفه به جرم قتل یک بسیجی و معلم غیر بومی (یورش ماموران امنیتی به روستای نصیرآباد).
مصونیت در بازداشت و برخورد با قاتلان کودکان و آحاد مردم بلوچ با پوشش و بهانه اختلافات طایفه ای. و در کنار آن داستان هزینه های گاها میلیاردی برای دستگیر قاتل صرفا یک شهروند مهاجر شیعه در بلوچستان.
تفاوت در برخورد با سارقان و قاتلان مهاجران شیعه مذهب غیر بومی با سارقان و قاتلان شهروندان افراد اهلسنت بومی و بلوچ همگی حکایت از داستان پر دردی دار که بر علیه قومی در سرزمین مادری اش در حال رخ دادن است.
امروز اسارت ملوانان سنی مذهب بلوچ در دست دزدان دریایی سومالیایی دنباله همان ماجرای تفاوت ارزش جان انسانها در نزد حکومت مردان ولایت فقیه است. تفاوتی فاحش که نشان میدهد جان شهروندان بلوچ پس از گذشت حدود دو سال هیچ ارزش و قربی در نزد حاکمیتی که مردمان این سرزمین را به نام خود سجل کرده است ندارد!!
باید در همان روزهای نخستی که ماموران امنیتی به خانواده های این عزیزان گفته بودند "این امر هیچ ربطی به ما ندارد" باید غیرت صاحب نفوذان و ثروتمندان بلوچ میجوشید و ربط این ماجرا را بر پیوند قومی و مذهبی خویش میخریدند. اما افسوس و صد افسوس که کمال تقلا برای همنشینی بر سفره حاکمیت ظالم واژه غیرت را از این قشر جامعه مان ربوده است.
اکنون روی سخنم با کسانی است که چهار سال پیش حاظر بودند برای رهانیدن پنج اسلحه بدست و نظامی که برای سرکوب فرزندان آنها آمده بودند برای هرکدامشان یک میلیار بدهند. اما امروز برای رهانیدن 21 جوان شریف قومشان که برای حصول لقمه ای نان مسیر پر تلاتم اقیانوس را در پیش گرفته بودند حاظر نیستند یک صدم آن مبلغ را بپردازند. واقعا جایی است که قلمم بی اختیار می ایستد و به این بیچارگی قومم بفکر فرو میرود!!
#آزادی_صیادان_ایرانی (به کارزار تلاش برای رهایی ملوانان بلوچ بپیوندید)
"عبدالرحمن مهاجر"
No comments:
Post a Comment