در دورانی حساس قرار داریم .دورانی که بلوچ از خود و سرزمینش فراموش و تمام هستی و نیستی از نسل تا دین و باور و فرهنگ و زبانش در حال نابودی است و دشمن از هیچ روزنه ای برای نابودی و از هیچ ترفندی برای پایان بخشیدن به این موضوع مهم دریغ نمی کند و فعالیتهای مخربش در تمامی زمینه ها در تمام موارد و ارکان زندگی اجتماعی سیاسی فرهنگی اقتصادی حزبی تاریخی تحصیلی پزشکی و غیره را فرا گرفته و یک هدف را ورای همه این فعالیتها دنبال می کند و آن پایان بخشیدن به زندگی بلوچ و بلوچستان است.
وقتی می گوییم بلوچ و بلوچستان این به آن معنی است که تمامی ارکان و اقشار و اهداف و آمال و باورهای ما را نشانه رفته اند بدون تقسیم بر ملیت و مذهب .و اما سخت ترین و دردناک ترین مسئله عدم مسئولیت پذیری ما مردم بلوچ نسبت به آینده و سرنوشت و سرزمین مان هست.
روزی که باید متفق شویم متفرقیم و افکار ما با یکدیگر همخوانی ندارد ،مسیر ما با یکدیگر تلاقی نمی شود و برنامه های ما با یکدیگر سنخیتی ندارد.
گذشته از همه چیز هدفمند نیستیم و به این باور نرسیدیم که مهم ترین برنامه رهایی بخشی به چرخه ستم اتحاد و داشتن هدف نجات است که در اولویت همه خواسته ها و برنامه ها قرار دارد.
مهم ترین عامل افتراق و جدایی و بدبختی نداشتن هدف مشترک است که عامل بی تحرکی و بی مسئولیتی است.
تا زمانی که هدف ما متفقا نجات نباشد بمانند آن است که ما تمام تلاش و زحمات خود را برای آبادانی به داخل رودخانه ای بنا بستیم که پس از هر فصلی ویران میشود.
ما هر گونه آمال و‌آرزو و هدفی برای سعادت و شکوفایی زندگی فردی و اجتماعی داریم تا زمانی که اولویت برنامه های ما ساخت یک باب سد دفاعی نباشد پوچ و بیهوده و اساس است.
از هر قشر و گروه فکر و‌حزبی هستیم باید بر روی این اصل در وهله اول. متحد و متفق باشیم که برای نجات داشتن یک نیروی متحد و قدرتمند ضروری است و این نیرو سپر بلا و عامل نیرو بخشی و‌پیشروی ماست.بدون داشتن سد دفاعی گذشته و حال ما بخوبی بیانگر بدبختی ماست.
دفاع در مقابل دشمن و هزیمتش ممکن است سالها زمان برد اما مهم نیست ،چرا که عامل اصلی پیروزی است.آنچه از آمال و آرزوهای ما برای داشتن یک زندگی سعادتمند در آینده است متعلق به زندگی پسا پیروزی است.
و برای این مهم نیاز است تا همه اقشار و افکار و احزاب و افراد چه از جنبه مذهبی و‌چه ملی گرایی متفقا هدف نجات را در پیش گیریم و بر این اصل متفق باشیم که نجات از ستم در اولویت همه امور و برنامه ها قرار دارد و نجات ممکن نیست مگر با شراکت و همکاری و همسویی در امر نجات و ساختن سد دفاعی محکم.هر نیروی فعال حزبی و فردی دنیای آمال و آرزوهایش را زمانی می تواند بسازد که در وهله اول در مسیر قربانی برای شکست دشمنش در همکاری با دیگر احزاب و افراد قرار گیرد.
در غیر اینصورت احزاب و افکار دینی و ملی مجموعا محکوم به شکست اند و هرگز رنگ و روز سعادت را نخواهند دید ،چرا که بنایشان بر سراب آرزوهایشان بنا شده و فاقد هر گونه مقاومت و پایداری است.
علما و مذهبیون در آرزوی داشتن امنیت دینی و آزادی عقیده و دانشگاهی و سیاسیون و روشنفکران در آرزوی داشتن سرزمینی آباد و خوشحال در سراب فعالیت نابود خواهند شد،زیرا پشتوانه ای برای فعالیت و هدفی برای رسیدن به مقصد نجات ندارند.
نداشتن هدف به مانند نداشتن امنیت است و اگر امنیت از فردی سلب شود ،زندگی فرد فلج خواهد شد.
همه افراد و اقشار پر واضح باید بدانند که اصل مهم شکست دشمن است و برای این مهم باید متفق و متحد گردیم.
از سراب فعالیت بیرون آییم و به دنیای حقیقی فعالیت جمعی به هدف نجات برآییم.
بلوچ و بلوچستان زمانی به امنیت و سعادت می رسد که بلوچ بر اصل نجات متفق و متحد گردد و پس از آن توان و‌استعدادش را در راستای سعادت و خوشبختی ملت و سرزمینش بکار گیرد ولا در غیر این صورت محکومیم به شکست.
و در این حالت باید فاتحه سرزمین ،دین،تاریخ و هویتمان را بخوانیم ،چرا که ما خود عامل بدبختی و شقاوتیم.
بر اصل نجات متفق و متحد شوید ،زمان به تندی به نفع دشمن در حال گذر است!!!!
محمود بلوچ
#بلوچ_وبلوچستان_مظلوم
No comments:
Post a Comment