خنده و طنز بیمعنا است وقتی 21 نانآور، 21 پدر، 21 برادر و فرزند و شوهر، 21 یک هموطن بیش از 600 روز ماه اسیر دزدانی وحشی‌تر از داعشیها باشند. ولی اظهارات چند روز پیش معاون عربی آفریقایی وزارت امور خارجه آنهم بعد از قریب به دو سال سکوت درآور و صرفا به اجبار سروصدای ناچیز و بسیار دیرهنگام رسانه‌های عمدتا مجازی از طنز هم فراتر رفت. اصلا من خنگ؛ من نفهم؛ ولی شماها که می‌فهمید این گفته‌های ایشان را به من حالی کنید. ایشان فرموده‌اند:
«وزارت امور خارجه حتی یک لحظه هم دست از تلاش برنداشته اما طرف مقابل قابل اعتماد نیست و این گروگانگیری را برای امتیازگیری و باج خواهی انجام داده است.»
اهااا پس. ممنون از این اطلاعات دست اول. تا حالا فکر میکردیم این دزدان بسیار نجیب و جنتملن و بسیار هم قابل اعتماد هسستند و فقط چون یار کم داشتهاند برای بازی گرگم به هوا اقدام به گروگانگیری کردهاند!
ایشان باز تاکید فرموده‌اند:
«رسانه ای کردن روند رسیدگی و برخی از اتفاقات درباره آزادی این ملوانان به صلاح جان آنان نیست.»
به عبارتی ایشان گفتهاند: «هیسسس! ما الان دقیقا پشت دیوار مخفیگاه دزدان هستیم. الان است که بپریم آنطرف دیوار و پاورچین پاورچین برویم بالای سرشان و از هر چهار طرف بهشان یورش ببریم. پس لطفا جیک کسی درنیاید. حتی صدای نفس. چه رسد به سیم و جیم خرمگسهای معرکه که شما خبرنگارها باشید.»
ما هنوز داشت قند توی دلمان آب میشد از این دقت و قدرت و سرعت عمل که جمله دوم ایشان مثل یک پارچ آب یخ در چله زمستان روی سر مان خالی شد:
«چون هنوز شرایط عمومی و کلی ملوانان برای ما مشخص نیست نمی توانیم برخی از جریانات اتفاق افتاده را رسانه ای کنیم زیرا جان آنان در خطر می افتد و ما نمی خواهیم چنین اتفاقی رخ دهد.»
ما تا سه چهار روزی هنوز توی کما بودیم از ربط قسمت اول جمله ایشان با قسمت دومش که آقای قشقاوی سخنگوی وزارت خارجه از کما درمان آورد. ایشان آب پاکی را ریخت و شفاف کرد که نه تنها پشت مخفیگاه دزدان نیستیم، بلکه نه توی کشور سومالی کسی را الان داریم برای پیگیری و نه اصلا سفارتخانهای برای مذاکره هست. حالا یکی به من بگوید پس آن هیس هیس کردنتان برای رسانهای نشدن موضوع برای چه بود دیگر. این وسط جواب گریه طفل بینان و محروم از پدر، طفل بلوچ چهار ساله کنارکی را چه کسی خواهد داد.
اکبر رئیسی
رازگو بلوچ
No comments:
Post a Comment