واقعا ما بلوچها آدمهای فراموش کاری هستیم. به همین زودی یادمان رفت که جعفر کامبوزیا را وارد ائتلاف سبز مسجد مکی کردیم و با رای ما نماینده مجلس شد، اما نه در دوران نمایندگی خبری از کامبوزیا بود و نه بعد از آن. در چند سال اخیر هم کمتر کسی وی را در استان دیده است.
عملکرد کامبوزیا در حوزه نمایندگی مجلس نیز چنان شاهکاری نبوده که باعث افتخار ما باشد و بتوانیم با استناد به آن امروز مشتاقانه چشم انتظار حضور وی در استان به عنوان یک مدیر باشیم.
اما امروز نامه ای در دست یکی از اساتید بلوچ دانشگاه در حمایت از کامبوزیا دیده شده است که وی برای انتصاب کامبوزیا به عنوان رئیس دانشگاه سیستان و بلوچستان امضا جمع آوری می کند.
ان شاءالله که خیر باشد. جامعه بلوچستان ظاهرا عادت کرده که همیشه نردبان ترقی افراد باشد و این بار هم بالاخره یک نفر از این نردبان بالا خواهد رفت. آنچه مسلم است نقش ما چه در جمع آوری امضاها چه در تشکیل ائتلافهای انتخاباتی و چه در انتخابات ریاست جمهوری و ... در حد همان نردبان مجانی است و نه بیشتر.
عملکرد کامبوزیا در حوزه نمایندگی مجلس نیز چنان شاهکاری نبوده که باعث افتخار ما باشد و بتوانیم با استناد به آن امروز مشتاقانه چشم انتظار حضور وی در استان به عنوان یک مدیر باشیم.
اما امروز نامه ای در دست یکی از اساتید بلوچ دانشگاه در حمایت از کامبوزیا دیده شده است که وی برای انتصاب کامبوزیا به عنوان رئیس دانشگاه سیستان و بلوچستان امضا جمع آوری می کند.
ان شاءالله که خیر باشد. جامعه بلوچستان ظاهرا عادت کرده که همیشه نردبان ترقی افراد باشد و این بار هم بالاخره یک نفر از این نردبان بالا خواهد رفت. آنچه مسلم است نقش ما چه در جمع آوری امضاها چه در تشکیل ائتلافهای انتخاباتی و چه در انتخابات ریاست جمهوری و ... در حد همان نردبان مجانی است و نه بیشتر.
No comments:
Post a Comment