Long live free and united Balochistan

Long live free and united Balochistan

Search This Blog

Translate

قصه ای از یک قهرمان ملی و ورزشکار بلوچ:

قصه ای از یک قهرمان ملی و ورزشکار بلوچ:
ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻝ ﻗﺒﻞ ﺍﺳﺘﺎﻥ ﺳﯿﺴﺘﺎﻥ ﻭ ﺑﻠﻮﭼﺴﺘﺎﻥ ﺩﺭ
ﻣﺴﺎﺑﻘﺎﺕ ﻓﻮﺗﺒﺎﻝ ﺟﻮﺍﻧﺎﻥ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﻣﻘﺎﻡ ﺳﻮﻡ ﺭﺍ
ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺁﻭﺭﺩ . ﺩﺭﻭﺍﺯﻩ ﺑﺎﻥ ﺗﯿﻢ ﺍﺳﻤﺶ ﻋﻤﺮ...
ﺑﻮﺩ .
ﺗﻮﯼ ﺳﯿﺴﺘﺎﻥ ﻭ ﺑﻠﻮﭼﺴﺘﺎﻥ ﻫﺮ ﮐﺲ ﺑﺎ ﻓﻮﺗﺒﺎﻝ
ﺳﺮ ﻭ ﮐﺎﺭ ﺩﺍﺭﺩ ﺣﺘﻤﺎ ﺍﺳﻢ ﻋﻤﺮ ﺭﺍ ﺷﻨﯿﺪﻩ
ﺍﺳﺖ . ﺟﻮﺍﻧﯽ ﻗﺪ ﺑﻠﻨﺪ ، ﺭﺷﯿﺪ ، ﺑﺎ ﻇﺎﻫﺮﯼ
ﺷﺒﯿﻪ ﺑﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﺤﻤﺪ ﺍﻟﺪﻋﺎﯾﻪ ﺩﺭﻭﺍﺯﻩ ﺑﺎﻥ
ﺳﺎﺑﻖ ﻋﺮﺑﺴﺘﺎﻥ . ﺑﯽ ﻧﻬﺎﯾﺖ ﺧﻮﺵ ﺍﺧﻼﻕ ﻭ
ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ .
ﻋﻤﺮ ﺍﺑﺘﺪﺍ ﺩﺭﻭﺍﺯﻩ ﺑﺎﻥ ﺍﯾﺮﺍﻧﺸﻬﺮ ﺑﻮﺩ ، ﺳﭙﺲ
ﻣﻨﺘﺨﺐ ﺍﺳﺘﺎﻥ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻧﺠﺎ ﺑﻪ ﻣﺴﺎﺑﻘﺎﺕ
ﮐﺸﻮﺭﯼ ﺭﻓﺘﻨﺪ .
ﺳﯿﺴﺘﺎﻥ ﻭ ﺑﻠﻮﭼﺴﺘﺎﻥ ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﺍﻣﮑﺎﻧﺎﺕ ﻭ ﻣﺎﻟﯽ
ﺿﻌﯿﻒ ﺗﺮﯾﻦ ﺗﯿﻢ ﮐﺸﻮﺭ ﺑﻮﺩ ، ﻭﻟﯽ ﺩﺭﻭﺍﺯﻩ ﺑﺎﻧﯽ
ﺩﺍﺷﺖ ﮐﻪ ﺧﻮﺩﺵ ﯾﮏ ﺗﯿﻢ ﺑﻮﺩ . ﻋﻤﺮ ﮐﺴﯽ
ﻧﺒﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﺎﺝ ﺑﺪﻫﺪ . ﻣﻬﻢ ﻧﺒﻮﺩ ﺑﺎﺯﯾﮑﻦ ﻣﻘﺎﺑﻠﺶ
ﻋﻀﻮ ﺫﻭﺏ ﺁﻫﻦ ﺑﺎﺷﺪ ﯾﺎ ﺍﺯ ﺟﻮﺍﻧﺎﻥ ﺍﺳﺘﻘﻼﻝ
ﺁﻣﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ . ﻭﻗﺘﯽ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻋﻤﺮ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﯽ
ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﭼﺎﺭﻩ ﺍﯼ ﺟﺰ ﺗﺴﻠﯿﻢ ﻧﺪﺍﺷﺘﻨﺪ .
ﺳﯿﺴﺘﺎﻥ ﻭ ﺑﻠﻮﭼﺴﺘﺎﻥ ﺩﺭ ﻧﯿﻤﻪ ﻧﻬﺎﯾﯽ ﻣﯽ ﺑﺎﺯﺩ
ﻭ ﻧﻬﺎﯾﺘﺎ ﺳﻮﻡ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ .
ﭘﺮﺳﭙﻮﻟﯿﺲ ﻋﻤﺮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺗﻤﺮﯾﻨﺎﺗﺶ ﺩﻋﻮﺕ ﮐﺮﺩ .
ﻋﻤﺮ ﺭﻓﺖ ﺗﻬﺮﺍﻥ . ﻣﺪﺗﯽ ﺁﻧﺠﺎ ﺑﻮﺩ . ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ
ﺑﺮﮔﺸﺖ . ﺗﻮﯼ ﺍﯾﺮﺍﻧﺸﻬﺮ ﺩﯾﺪﻣﺶ . ﺍﺯﺵ
ﭘﺮﺳﯿﺪﻡ ﭼﯽ ﺷﺪ ؟ ﮔﻔﺖ ﺍﺯ ﺑﯿﻦ ﺳﻪ ﺩﺭﻭﺍﺯﻩ
ﺑﺎﻥ ﻣﻦ ﺍﻭﻝ ﺷﺪﻡ ، ﯾﮑﯽ ﺩﯾﮕﻪ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﺳﻤﺶ
ﻋﻠﯿﺮﺿﺎ ﺣﻘﯿﻘﯽ ﺑﻮﺩ ﺍﻭﻥ ﺳﻮﻡ ﺷﺪ ﻭﻟﯽ ﺍﻭﻧﻮ
ﺑﺮﺩﻥ . ﺍﻭﻥ ﺭﻭﺯﻫﺎ ﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﻋﻠﯿﺮﺿﺎ ﺣﻘﯿﻘﯽ
ﺭﺍ ﻧﻤﯽ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﻭ ﻫﻨﻮﺯ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﻧﺒﻮﺩ . ﺍﺳﻢ
ﻋﻠﯿﺮﺿﺎ ﺣﻘﯿﻘﯽ ﺭﻭ ﻣﻦ ﺍﻭﻟﯿﻦ ﺑﺎﺭ ﺍﺯ ﻋﻤﺮ
ﺷﻨﯿﺪﻡ . ﻋﻤﺮ ﮔﻔﺖ ﺑﺎﺯﯾﮑﻨﺎ ﻣﻨﻮ ﻫﻮﻣﻦ ﺻﺪﺍ
ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻥ . ﺧﯿﻠﯽ ﺣﺮﻓﺎﯼ ﺩﯾﮕﻪ ﮔﻔﺖ .
ﻋﻤﺮ ﺑﻌﺪﻫﺎ ﺑﻪ ﭘﺎﮐﺴﺘﺎﻥ ﺭﻓﺖ ﻭ ﻋﻠﯿﺮﺿﺎ
ﺣﻘﯿﻘﯽ ﺑﻪ ﺟﺎﻡ ﺟﻬﺎﻧﯽ ! ﺩﯾﺸﺐ ﻭﻗﺘﯽ ﻋﻠﯿﺮﺿﺎ
ﺣﻘﯿﻘﯽ ﺭﻭ ﺩﯾﺪﻡ ﯾﺎﺩ ﻋﻤﺮ ﺍﻓﺘﺎﺩﻡ . ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﻢ
ﮐﺠﺎﺳﺖ .
ﺷﺎﯾﺪ ﺍﮔﺮ ﺍﻭ ﻫﻢ ........ ﺩﺍﺷﺖ ﺩﯾﺸﺐ ﻣﯽ
ﺗﻮﺍﻧﺴﺖ ﺍﻓﺘﺨﺎﺭ ﺑﻠﻮﭺ ﺩﺭﻭﻥ ﺩﺭﻭﺍﺯﻩ ﺗﯿﻢ
ﺍﻓﺘﺨﺎﺭ ﭘﺎﺭﺱ ﺑﺎﺷﺪ .
ﺷﺎﯾﺪ ﺍﮔﺮ ...
ﻋﻤﺮ ﺟﺎﻥ ﻫﺮ ﺟﺎ ﻫﺴﺘﯽ ﻫﻨﻮﺯ ﺑﭽﻪ ﻣﺤﻠﻪ ﻫﺎ ﺑﻪ
ﯾﺎﺩﺕ ﻫﺴﺘﻦ ﺭﻓﯿﻖ

No comments:

Post a Comment