تا به کی فرزند بلوچ باید چنین تحت ستم زندگی کنیم.
می دانی گناهمان چیست؟
گناهمان فقط سکوت در برابر ظلم
نمی بینی دیگران در این سرزمین بظاهر پر رنج برای ما ،با کوله باری از گنج می روند ولی سهم من و تو یک دو زدن برای لقمه ای نان زیر تیر و ترکش؛
بیاندیش ای محکوم تو حاکمی در این سرزمین؛
تو صاحب این سرزمین؛
چرا و تا به کی باید این چنین؛
ظلم امروز کمر من و تو را شکسته و مجبوریم به این زندگی ،،حال فرزندان و نسلهای آینده مان چه خواهد شد در این سرزمین؛
راه نجات رفتن بسوی سنگر مقاومت است .مقاومت شاید بهایش را بگیرد از ما ،اما آزادی را رقم می زند؛
آزادی از ستم
خوشحالی نسل و سرزمین تا ابد
محمود بلوچ
#بلوچ_وبلوچستان_مظلوم
No comments:
Post a Comment