Long live free and united Balochistan
مولوی فضل الرحمن کوهی به بازداشت دختر اهلسنت بلوچ واکنش نشان داد
مولوی فضل الرحمن کوهی به بازداشت دختر اهلسنت بلوچ واکنش نشان داد
امام جمعه پشامگ شهرستان سرباز نسبت به بازداشت آمنه اعتراض کرد، مولوی فضل الرحمن کوهی گفته اند "شما دولت مردان می گویید شیعه و سنی یکی هستند اما مهران مدیری در برنامه تلویزیونی صدا و سیما به مقدسات اهل سنت و صحابه پیامر توهین کرد ولی او آزاد است و حتی از کارش هم برکنار نشد. اما یک دختر بلوچ تنها بخاطر اینکه در فضای مجازی گفته در مذهب اهل سنت سینه زنی وجود ندارد او را بازداشت کردید!"
آمنه عیسی زاده بلوچ و اهلسنت ساکن روستای خرگوشی در سیریک استان بندرعباس میباشد که به دلیل انتقاد از مراسم محرم در فضای مجازی توسط نیروهای امنیتی در تاریخ 19 مهرماه در خانه خود بازداشت شده بود.
مدیر مدرسه انوار الحرمین با غیر مهم شمردن سخنان آمنه و تاکید بر اینکه مردم بلوچ در قدیم حاظر بوده اند بمیرند اما اجازه ندهند ناموس آنها اسیر باشد گفته اند "دشمنان می خواهند غیرت ما بلوچ ها و غیرت شما را به سنجند و بگویند دختر بلوچ پیش ما اسیر است"
بازداشت آمنه عیسی زاده که پیش از این سابقه نداشته است به دلیل انتقاد از یک مراسم خرافی و همچنین بازداشتها و اعدام های مکرر اهلسنت در کردستان و پلمپ و تخریب مساجد در شهرهایی که اهلسنت آنجا در اقلیت هستند نشان میدهد برخلاف بلوچستان که گویا فشارهای مذهبی در سه سال گذشته اندکی فروکش کرده است در سایر نقاط ایران شدت مضاعفیی به خود گرفته است.
در کنار این سرکوبها در نقاط مختلف ایران، سکوت پیشوایان مذهبی بلوچستان که زعامت اهلسنت ایران را بر عهده دارند موضوع سیاستهای حاکمیت بر علیه اهلسنت را پیچیده تر کرده است و گویا این رویکردها کم کم تبدیل به دلیلی میشود که اهلسنت ایران همبستگی سابق خود را از دست بدهند و منافع خود را در مرزهای جغرافیایی که برایشان تعریف شده است بدانند.
ماموران امنیتی در اهواز یک مادر عرب را به شدت زخمی کردند و جان کودک سه ساله اش را گرفتند
ماموران امنیتی در اهواز یک مادر عرب را به شدت زخمی کردند و جان کودک سه ساله اش را گرفتند
ماموران امنیتی شب دوشنبه 3 آبان با شلیک مستقیم به یک خودرو در "محله کوی علوی شهر اهواز" جان یک کودک سه ساله به نام "رغد سواری فرزند عباس" را گرفتند و مادرش را به شدت زخمی کردند.
بگزارش هرانا خبرگزاری مجموعه فعالان حقوق بشر اکنون مادر این کودک در بیمارستان گلستان اهواز تحت معالجه است.
یک منبع نزدیک به خانواده این قربانیان در تشریح ماجرا به هرانا گفته است "دیشب ساعت ۲۲:۰۰ در کوی علوی اهواز، ماشین نیروهای امنیتی با خودرویی دارای پلاک نظامی به طرف ماشین این خانواده تیراندازی نمودند که متاسفانه دختر ۳ سالهشان مورد اصابت گلوله قرار گرفت و در همان لحظه جان سپرد و مادرش به شدت زخمی شد و درحال حاضر در بیمارستان گلستان اهواز بستری است." تا کنون از علت اصلی تیراندازی به این خانواده اطلاعی در دست نیست و مسولین حکومتی نیز به این قتل واکنش نشان نداده اند.
گویا نگاه های امنیتی وجه مشترک اکثر مناطقی است که در آنجا اقلیتهای قومی و مذهبی سکونت دارند. پیش از این باراها جان بسیاری از مردم اهلسنت بلوچ در تیراندازی های بی ظابطه ماموران امنیتی گرفته شده است که در میان این قربانیان زن، کودک و افراد مسن وجود داشته است.
بگزارش هرانا خبرگزاری مجموعه فعالان حقوق بشر اکنون مادر این کودک در بیمارستان گلستان اهواز تحت معالجه است.
یک منبع نزدیک به خانواده این قربانیان در تشریح ماجرا به هرانا گفته است "دیشب ساعت ۲۲:۰۰ در کوی علوی اهواز، ماشین نیروهای امنیتی با خودرویی دارای پلاک نظامی به طرف ماشین این خانواده تیراندازی نمودند که متاسفانه دختر ۳ سالهشان مورد اصابت گلوله قرار گرفت و در همان لحظه جان سپرد و مادرش به شدت زخمی شد و درحال حاضر در بیمارستان گلستان اهواز بستری است." تا کنون از علت اصلی تیراندازی به این خانواده اطلاعی در دست نیست و مسولین حکومتی نیز به این قتل واکنش نشان نداده اند.
گویا نگاه های امنیتی وجه مشترک اکثر مناطقی است که در آنجا اقلیتهای قومی و مذهبی سکونت دارند. پیش از این باراها جان بسیاری از مردم اهلسنت بلوچ در تیراندازی های بی ظابطه ماموران امنیتی گرفته شده است که در میان این قربانیان زن، کودک و افراد مسن وجود داشته است.
Quetta attack: Militants kill dozens at Balochistan Police College - BBC News
Pakistani attacks against Baloch people is a systematic elimination of Baloch people from Balochistan to clean the entire Balochistan from Baloch people for Chinese mine works contactors to build so called CPEC and Punjabi businessman and army personal…
We blame Pakistani state agencies for this heinous crime against young and poor police men, who were mostly Baloch…Pakistani agencies systematically, attack Baloch…before we have noticed several attacks against Baloch univer...
ادامه ...
حذف نام بلوچستان از کتابهای درسی و سربرگ ادارات
مجمع نمایندگان استان سیستان و بلوچستان و روحانیان بلوچ به حذف نام بلوچستان از کتابهای درسی و سربرگ ادارات دولتی اعتراض کردند. سازمان پژوهش و برنامهریزی آموزشی در واکنش به این عمل آن را نادرست دانست و تکذیب کرد
در صفحه ۹۷ کتاب مطالعات اجتماعی پایه هشتم، نقشهای از ایران ترسیم شده است که در آن استان سیستان و بلوچستان در داخل مرزهای کنونی کشور بنام سرزمین سیستان مشخص شده است. در صفحه ۹۵ کتاب در نقشه قلمرو ایلخانان و در صفحه ۹۷ قلمرو تیموریان در هر دو صفحه نام بلوچستان حذف و فقط سیستان ذکر شده است.
در پی اعتراضات شخصیتهای بلوچ، روحانیان و نمایندگان مجلس به حذف نام بلوچستان، منابع وابسته به دولت آن نقشه را نمایی از دوران تیموریان معرفی کردند.
اعتراض نمایندگان مجلس به حذف نام بلوچستان
محمد نعیم امینیفرد رئیس مجمع نمایندگان استان سیستان و بلوچستان در گفتوگو با خبرگزاری خانه ملت (اول آبان ۱۳۹۵) در اعتراض به حذف عنوان بلوچستان از کتب درسی مدارس گفت: «این حذف از هر کانالی که صورت گرفته، اعم از آنکه عمدی باشد یا سهوی امری ناپسند است.»
بیشتر بخوانید: چرا فقط رشته زبانهای ترکی و کردی آزاد شد؟
وی هشدار میدهد که حذف نام بلوچستان "باعث نگرانی وتنشزایی بیموردی" شده است. امینیفرد به خبرگزاری ملت گفته است: «مجمع نمایندگان استان سیستان وبلوچستان در نامهای به رئیس جمهور درخواست کرد تا با توجه به حساسیتهای منطقهای به صورت مصوب به کل حوزههای دولتی و غیردولتی و ارگانهای مختلف بخشنامه ارسال شود تا حتما اسم کامل استان ذکر شده و روی این ملاحظات تاکید شود.»
سنیآنلاین، پایگاه اطلاع رسانی اهل سنت ایران هم به نقل از مولوی عبدالحمید (۳۰ مهر) مینویسد: «حذف (نام) بلوچستان به صلاح ایران و اقوام ایرانی نیست». عبدالحمید تاکید میکند که: «تلاشها برای حذف نام بلوچستان از سوی افراد ردهپایین صورت میگیرد که در حاشیه هستند و بزرگان نظام با این امر مخالفند.»
تکذیب سازمان پژوهش و برنامهریزی آموزشی
سازمان پژوهش و برنامهریزی آموزشی روز شنبه اول آبان (۲۲ اکتبر) در پاسخ به اعتراض نمایندگان استان سیستان و بلوچستان اعلام کرد که تعبیر به حذف نام بلوچستان در کتابهای درسی سال ۹۵-۹۶ نادرست است و اساسا نقشههای جغرافیایی بر اساس آخرین تقسیمات کشوری و نامگذاریها ارائه میشود. این سازمان دلیل آورده است که نقشهای که این سازمان منتشر کرده است به دوران تیموریان مربوط میشود.
اما به گفته دکتر عبدالستار دوشوکی از مرکز مطالعات بلوچ در لندن "نقشه سازمان ذیربط به صورت واضح حدود و ثغور مرزهای فعلی ایران را نشان میدهد و نه مرزهای دوران تیموریان را. کتب تاریخی و نقشههای قدیمیتر از دوران تیموریان، بلوچستان و از جمله استان فعلی سیستان و بلوچستان را به عنوان سرزمین بلوچستان معرفی کردهاند."
اداراتی که نام بلوچستان را حذف کردند
دوشوکی اضافه میکند: «برخی از ادارات استان که مدیریت آنها در اختیار سیستانیها قرارگرفته به صورت عامدانه در سربرگ ادارات و علایم خویش بجای استان سیستان و بلوچستان به اختصار از واژه "سیستان" استفاده میکنند.» دوشوکی در ادامه از اداراتی نظیر بیمه سلامت ایرانیان، بیمه تأمین اجتماعی، صندوق بانک قرضالحسنه مهر ایران، اداره آب و فاضلاب روستایی، اداره کل شیلات نام میبرد که فقط از واژه سیستان استفاده میکنند.
این کارشناس در ادامه درباره تاریخچه نام بلوچستان هم توضیح میدهد: «در دوران قاجار استان فعلی و بخشهایی از مناطق بلوچنشین در خراسان جنوبی، کرمان و هرمزگان به عنوان ایالت بلوچستان شناخته میشد. در سال ١٣٠٧ مناطق بلوچنشین به ۴ بخش در قسمت جنوبی خراسان، کرمان، هرمزگان و استان کنونی سیستان و بلوچستان تقسیم شدند. ده سال بعد از تبدیل واژه ایالت به استان یعنی در سال ۱۳۲۶ حوزه بلوچستان تحت نام "فرمانداری کل بلوچستان" به مرکزیت زاهدان و ۳ فرمانداری تحت تابعه بود.»
دوشوکی میافزاید: «سپس در سال ۱۳۳۶ به استان "بلوچستان و سیستان" تغییر نام مییابد. بعد از انقلاب در سال ۱۳۵۸ تغییر نام به "استان سیستان و بلوچستان" رسمیت مییابد. از آذر ماه ١٣٩٠دوباره زمزمه طرح تغییر نام استان به "استان سیستان" در کنار مقوله تقسیم استان به استانهای کوچکتر آغاز شده است که از نظر مردم بلوچ هیچ معنی دیگری بجز دشمنی با هویت، موجودیت و تاریخ مردم بلوچ ندارد.»
بیشتر بخوانید: اعتراض نمایندگان سنی مجلس به توهین به اهل سنت
دوشوکی از مرکز پژوهش بلوچ همچنین به دویچهوله میگوید: «طرح حذف نام بلوچستان و سپس تقسیم استان به استانهای کوچکتر، نقشه هدفمند جمهوری اسلامی است. به عقیده من این وظیفه هموطنان است که نباید در مقابل این ظلم آشکار به قوم بلوچ و سرزمین تاریخی بلوچستان سکوت کنند زیرا چنین پروژهای در درازمدت به ضرر وحدت ملی و حتی حفظ تمامیت ارضی ایران خواهد بود.»
کمپین نه به طرح تقسیم و حذف نام بلوچستان
حبیبالله سربازی بانی "کمپین نه به طرح تقسیم بلوچستان" هم به دویچه وله میگوید: «طرح تقسیم استان سبب نگرانی مردم شده است. چون این مسئله باعث از دست دادن هویت بلوچی میشود. الان به جای نام رسمی استان فقط مینویسند استان سیستان، "کمپین نه به طرح تقسیم بلوچستان و نه به طرح حذف نام بلوچستان" را هم برای مقابله با این اقدام تاسیس کردیم.»
به گفته سربازی "تندروهای استان" نام بلوچستان را حذف میکنند و چنین تبلیغ میکنند که در بلوچستان وهابیت و ترور وجود دارد و علیه مولوی عبدالحمید تبلیغ و صحبت میکنند. او به یکی از آخرین اقدامات این گروهها هم اشاره میکند و میگوید: «در زاهدان روی تابلوی بلوچستان رنگپاشی شد و شورای شهر و شهرداری کاری انجام ندادند و بعد تابلوی نام بلوار بلوچستان را برداشتند. به نظر من پشت این قضیه دستهایی هست که به صورت هدفدار این کارها را انجام میدهند.»
آقای سربازی حذف نام بلوچستان را هم به گروههای "انحصار طلب و متعصب شیعه" منتسب و تاکید میکند: «آنها چشم دیدن بلوچ و اهل سنت در منطقه را ندارند. آنها تمامی پستها را به نحوی اشغال کردند و ناراضیاند که استاندار برخی کارها را به بلوچ ها سپرده است. این گروه وحدت شیعه و سنی در استان را به خطر انداخته و بلوچ ها را به حاشیه میرانند.»
سربازی همچنین خاطرنشان میکند: «نمایندگان مجلس و مردم بلوچ از توضیحاتی که مقامات دادهاند قانع نشدهاند و درباره پیامدهای منفی این طرح نگرانند. "کمپین نه به طرح تقسیم بلوچستان" کمک کرده است حذف نام بلوچستان رسانهای شود و نمایندگان مجلس، روحانیان و فرهیختگان بلوچ به این موضوع اعتراض کنند.»
پانصد تا ششصد کارمند اداره راه و شهرسازی ایرانشهر پنج ماه است حقوق نگرفته اند
پانصد تا ششصد کارمند اداره راه و شهرسازی ایرانشهر پنج ماه است حقوق نگرفته اند
ایوب کرد گفته است 500 تا 600 کارمند ادراره راه و شهرسازی جنوب استان به دلیل عدم تخصیص اعتبارات استانی 5 ماه است که حقوق نگرفته اند.
مدیر کل راه و شهرسازی جنوب بلوچستان در کمیته ایمنی و حمل و نقل گفته است "با توجه به عدم تخصیص اعتبارات استانی، 5 ماه است که 500 الی 600 نفر از کارکنان راه و شهرسازی ایرانشهر حقوق دریافت نکردهاند که این موضوع روند زندگی آنها را مختل کرده است"
پیش از این شهردار چابهار خبر داده بود که کارکنان قسمت حمل و نقل این اداره بیشاز پنج ماه است هیچ حقوقی دریافت نکرده اند.
پاسخ دفتر تالیف کتابهای درسی در خصوص حذف «بلوچستان» از کتب درسی
به گزارش کمپین فعالین بلوچ به نقل از خبرگزاری آنا، سازمان پژوهش و برنامهریزی آموزشی درباره خبر منتشر شده «مبنی بر حذف عمدی یا سهوی عنوان بلوچستان از کتب درسی امری ناپسند است» به بیان توضیحاتی پرداخت.
«در کتابهای درسی، ذکر نام مناطق به صورتی روشمند انجام میشود. بر این اساس، در نقشههای جفرافیایی مبنای کار آخرین تقسیمات رسمی کشوری، و در نقشههای تاریخی مبنای ذکر نام، اسناد تاریخی است. نقشه مورد اشاره نمایندگان محترم (صفحه ۹۷ و ۹۵ درس تاریخ، کتاب مطالعات اجتماعی هشتم) یک نقشه تاریخی مربوط به قلمروی دوره ایلخانان وتیموریان است، نه یک نقشه جغرافیایی رسمی بر اساس تقسیمات کشوری در حال حاضر.
در مورد نقشههای تاریخی دورههای غزنویان، ایلخانان و تیموریان و غیره (برای مثال صفحه ۹۵ و۹۷ مطالعات اجتماعی پایه هشتم) که تنها نام سیستان ذکر گردیده است، باید گفت که در نقشههای تاریخی قرون گذشته، در اطلسها و دیگر کتابهای مرجع نیز، نامها به همین صورت آمده است. این نقشهها طی سالیان متمادی و چند دهه در کتابهای درسی و کتابهای دانشگاهی و علمی به همین شکل چاپ شده و سابقه مغایری نیز نسبت به آن اظهار نشده است.
سازمان پژوهش و برنامه ریزی در مورد حذف اسامی “مکران” و “دریای مکران” اما هیچ اشاره ای نکرده است.
در واقع یکی از دلایل اعتراض مردم بلوچ و نمایندگان در مجلس به این موضوع بر می گردد که علیرغم اینکه این سکونتگان از قرن ها پیش متعلق مردم بلوچ بوده و نام “بلوچستان” بعدها بر اساس سکونت مردم بلوچ در این منطقه برجسته شده است و پیش از آن نام “مکران” بر این منطقه بوده است از علت حذف و عدم ذکر نام “مکران” اما هیچ توضیحی نداده است.
چالشهایی درباره زبانهای بومی
فرزان سجودی میگوید از نظر عصبشناسی زبان، کودکانی که زبان مادریشان فارسی نیست، نباید وادار شوند تحصیل را به این زبان آغاز کنند.
به گزارش کمپین فعالین بلوچ به نقل از ایسنا، وی معتقد است برای آموزش زبانهای بومی، اقدامات نهادی و درازمدت از جمله تأسیس یک نهاد آکادمیک با عنوانی مانند «کانون جوامع زبانی» لازم است.
سجودی همچنین با طرح این سؤال که چرا برای تضعیف زبان فارسی نگرانی وجود دارد، اما کسی نگران به حاشیه راندن زبانهای دیگر نیست، میگوید به رسمیت شناختن زبانهای اقوام باعث انسجام میشود و به حاشیه راندن آنها جداییطلبی را تقویت میکند.
فرزان سجودی، زبانشناس، نشانهشناس و استاد دانشگاه هنر، درباره بحث آموزش زبانهای بومی که از سوی دولت مطرح شده گفت: مباحثی مانند اینکه روش آموزش چه خواهد بود، کتابهای آموزشی چگونه تدوین میشوند و… مهم است و من امیدوارم اهل فن برنامه آموزش هر زبانی را بر عهده بگیرند و کتابهای آموزشی را متناسب با دستاوردهای مهم علمی تدوین کنند، اما در این زمینه بحث بنیادیتری وجود دارد.
او ادامه داد: بحث بنیادیتر در این زمینه به اعتقاد من این است که اساسا در کشوری چندزبانی مثل ایران، تکلیف زبانهایی که با رسمی نامیدن زبان فارسی، غیررسمی دانسته میشوند و درواقع تکلیف زبانهای دیگر (غیرفارسی) چیست؟ برخی دستاندرکاران گفتهاند آموزش زبانهای دیگر منجر به تضعیف زبان فارسی میشود. در اینباره یک سؤال ساده مطرح میشود و آن سؤال این است که چرا باید از این بابت نگران تضعیف زبان فارسی باشند، اما هرگز نگران به حاشیه راندن زبانهای دیگر نیستند؛ زبانهایی که آنها هم زبانهای اقوامی هستند، زبان مادری هستند، دارای پیشینه فرهنگیاند و فرهنگهایی براساس آنها شکل گرفتهاند.
سجودی اضافه کرد: از طریق این زبانها قصههایی گفته شده و آیینهایی شکل گرفته و همینطور براساس آنها شناختی از جهان به وجود آمده است؛ چرا که زبان تنها یک ابزار نیست که آن را کنار بگذاریم و از ابزار دیگری استفاده کنیم، بلکه شبکهای است که آگاهی جمعی و حافظه جمعی بهوجود میآورد. اشاره من به حافظه جمعی از جنبه روانشناختی نیست، بلکه شبکه بینامتنیت گروهی است که در یک زبان به وجود میآید؛ یعنی انسان از طریق زبان، خود و جهان پیرامونش را میشناسد. چرا هرگز نگران زبانهای دیگر نیستند؛ مگر آنها زبان اقوام نیستند و بخشی از داشتههای انسانی محسوب نمیشوند؟
این استاد دانشگاه سپس گفت: به نظرم این بحث ماهیت سیاسی دارد. در بررسی تاریخی میبینیم که زبان فارسی زبان قوم مسلط بوده است، به همین دلیل طبیعتا امکانات نهادی بهتری در اختیارش قرار گرفته و در نتیجه قدرت بیشتری پیدا کرده است. ما در دانش زبانشناسی چیزی به اسم زبان فینفسه قویتر یا ضعیفتر و یا زبان فینفسه توانمندتر یا ناتوانتر نداریم. آنچه برای یک زبان امکانات بهتری به وجود میآورد، ساختارهای قدرت است. یکی از این امکانات فرهنگستان زبان است؛ به عنوان مثال امروز ما نهادی تحت عنوان فرهنگستان زبان ترکی یا کردی نداریم. دلیل اینکه زبانی به نظر قویتر میرسد، ساز و کارهای ساختاری و نهادی است که امکاناتی برای آن فراهم کرده است، وگرنه هیچ دلیل علمی برای اینکه مردمانی از سخن گفتن به زبان مادری خود منع شوند، وجود ندارد.
سجودی همچنین عنوان کرد: ما در یک جامعه زبانی به دنیا میآییم و از طریق روابط اجتماعی در آن جامعه زبانی که ریشه تاریخی و فرهنگی بینامتنی دارد، زبانی اکتساب میکنیم. از منظر بیولوژیک هم زبان مادری در نیمکره چپ مغز اکتساب میشود، اما در زبان دوم فرایند یادگیری در نیمکره راست مغز پیش میآید؛ در نتیجه اگر بچههایی را که در خانوادههای ترک، کرد یا بلوچزبان رشد کردهاند، وادار به کنار گذاشتن زبانشان در دوران تحصیل کنیم، سازوکارهای یادگیری آنها را مختل کردهایم. وقتی کودک را وادار به یادگیری فارسی میکنیم، او ناچار میشود سازوکارهای دیگری در یادگیری زبان رسمی به کار گیرد.
او افزود: حتا ممکن است افراد ناچار شوند زبان مادریشان را پنهان یا سرکوب کند. هیچ دلیل علمی و اجتماعی پسندیدهای وجود ندارد که کسانی از سخن گفتن به زبان مادری خود و یا آموزش زبان مادریشان محروم شوند. با این کار حتا به بدن افراد هم فشار وارد میشود.
سجودی در ادامه درباره آموزش زبان فارسی به کودکان غیرفارسیزبان ایران گفت: زبان مادری ما فارسی بوده است. بعدها با این آرامش و با این علم که زبان مادری ما فارسی است، انگلیسی را یاد گرفتهایم و علم و ارتباطات جهانی خود را گسترش دادهایم. چه اشکالی دارد اگر بر اساس همان بحث عصبشناسی زبان و بر اساس رشد مغزی بگوییم کودکی که در پارسآباد مغان یا مشکینشهر به دنیا آمده است، زبان مادریاش فارسی نیست و تا دوران دبستان هنوز با زبان فارسی آشنا نشده به همین شیوه زبان فارسی را به عنوان زبان دوم بیاموزد؟
او اضافه کرد: بهتر است نهادهایی مثل فرهنگستانهای زبان ترکی، کردی و… درباره این زبانها کار کنند، کودک آموزش را به زبان مادریاش شروع کند و بعد بهتدریج فارسی را به عنوان زبان دوم بیاموزد. به هر حال در ایران بخش عمدهای از فعالیتها به زبان فارسی صورت میگیرد و این زبان با هویت ملی و سیاسی ایرانی در ارتباط است، اما کودکان ایرانی غیرفارسیزبان باید با سازوکارهای آموزش زبان دوم با این زبان آشنا شوند، نه بر اساس این فرض که فارسی زبان مادری آنهاست.
سجودی سپس اظهار کرد: درباره اینکه که آموزش فارسی به عنوان زبان دوم باید چگونه و از چه زمانی آغاز شود باید متخصصان نظر بدهند، اما یادگیری فارسی به عنوان زبان دوم احساس آرامش اجتماعی و بدنی در کودک ایجاد میکند و مانع مشکلات عصبشناسی و هویتی میشود. اگر کودکان بتوانند فارسی را با علم و به عنوان زبان دوم یاد بگیرند، احساس آرامش هویتی میکنند؛ چون هویت ملی به هویت قومیشان احترام گذاشته است. اگر این احترام رعایت شود، مشکلات هم برطرف میشود. اگر قرار است در خطر بودن هویت ملی و وحدت ملی دوستان را نگران کند، باید توجه کنند آنچه این هویت را تهدید میکند، نادیده گرفتن هویتهای دیگر و زبان اقوام است.
این استاد دانشگاه همچنین گفت: کار ما در علوم انسانی این است که انسان، مجموعه رفتارهای جمعی و فردی انسان و آنچه را به انسان مربوط است مطالعه کنیم. با این مقدمه، چرا ما در علوم انسانی وارد شناخت فرهنگهای گسترده کشورمان به عنوان پیشینه ملی خود نمیشویم؟ آیا ملت فقط یعنی فارس؟ چرا ما نباید وارد مطالعه پیشینه و وضعیت کنونی و پیشینه متنی و فرهنگی یک ملت شویم؟ چرا ما در دانشگاههای ایران دوره لیسانس زبان سواحیلی داریم، اما رشته زبان و فرهنگ کردی یا بلوچی را نداریم؟ البته هرچه زبانهای خارجی بیشتری در دانشگاه آموزش داده شود، بهتر است، اما توجیه سیاسی این موضوع قابل پذیرش نیست.
او اضافه کرد: من زبان را از کلیت بینامتنیت تاریخی جدا نمیکنم. زبان تاریخ فرهنگی یک نظام کلان را به وجود میآورد. چرا باید این بحثها نگرانکننده باشد؟ به محض اینکه این بحثها مطرح میشود، میگویند جداییطلبی است، درحالیکه برعکس، به حاشیه راندن زبانها و فرهنگهای اقوام جداییطلبی را تقویت میکند، نه به رسمیت شناختن آنها. این دومی انسجام را تقویت میکند.
سجودی در ادامه گفت: من امیدوارم امکان آموزش به زبانهایی که در ایران با آنها گفتوگو میشود، به وجود بیاید. اقدام عملی در این زمینه نیازمند ساختارهای علمی و نهادی است. برای آغاز این اقدام، همکاری متخصصان، بررسیهای مطالعاتی، تدوین کتابهای درسی، کار پژوهشی گسترده و ایجاد یک نهاد آکادمیک که بزرگتر از فرهنگستان زبان و ادب فارسی کنونی باشد، با عنوانی مانند «کانون جوامع زبانی» یا نامهای اینچنینی، لازم است. این اقدام کار نهادی و درازمدت میخواهد، اما ابتدا باید بحثهای اساسی حل شود تا امکان سرمایهگذاری بیشتر هم فراهم شود.
Subscribe to:
Posts (Atom)