ه بیت که مے دومی منزل سراوانءِ شهراَت من دیراَت که په هدامرزی خسروشاه نعمت اللهیءِ پرسان سرگپتگ اِتان.من ءُاربابی پیش چه کاروانءَ وت ءَشهرءَ سر کت.ما شهر یک دورے جت سروانءِ شهر هم چه پاریگءَ بدتراَت.من پاریگین سالءَ هدامرزی نسیم علویءِ پرسان شتگ اِتان.امبری شهر انگت پرشت ءُپروش تراَت.دزکءُشهرءِرودرآتکءَ گوش ے تو اُوگانستانءُپاکستانءِ شهرے سراِت کپتگ.هدامرزی خسروشاهءِ پرسءَ رند ما شامءَ هُشّگءِ هوٹل رنگین باگے شتین که من پیسرءَ هم اے جاگه دیستگ اَت.شامءَ دربیش نارویی ملکءِفرماندار،میربرکت خان،امین سیدزاده،نبی بکش داوودی ،صاحب گل صالحی ،احمدعلی موهبتی ،مهندس کبدانیءُدگه بازینے هوراتنت.شامءَ رند مولوی ساداتی دیوانءِ وشاتکءَ آتک.شامءُرُتءَ رند مے شور همیش اَت که شپءَ دیم په چهبار در به کپین که سعید رضازهیءِزور گیش بیت ءُمارا په وپسگءَ سوران یی داشت.سباهءِ نمازءَ رندپیش چه ناهاریءَ من په سورانءِ شهرءِ چارءُ گندءَ درکپتان .سورانءِ گونڈین شهر هررنگءَ چه سراوان گِهترءُڈولدارتراِنت.ناهاریءَ رند ما ناصرآبادءِ مچکدگ سیل کت انتءُ هامینءِ پُلّین پَتّرءَ هم زَمبے گپت.کوه بیرکءِ بُرزین بالاد که ما دیست ما را پادان داشت.من گون دوستان شور کت که مروچی هر پیمءَ ما را کوه بیرکءِ برزین ٹلارکی(چدگ) گندگی انت.دوستان منی شور مَنّ اِت.ما گون وتی ڈڈین مرکبان بیرکءِپیچءُتابین راهءَ سرکپان بوتین چو که مردم بالی گُراب سوار بیت سرجمین ملکءُدَمگ مے نگاهانی چیرءَ آتک.اگان مارا اِشتاپ مه بوتین کوه بیرکءِ زید سیلءُتماشا کرزاِت.سُبارگ من سربازکلاتءَ نامینت ءُبکشدار سگاریءَ په جوانی مے هزمت کت سبارگءَ رند ما دمانے هم نه وپتین مارا گنجین چهبارءِ زید اُومان بیت.زیگین بیگاه ادارپنچءَ ما لوگءَ سربیتین.اے سپرءَ منءَ دو مردم سروانءَ گندگی اَت که یکین واجه یک گونڈین گدارے مان سورانءَ دیت که آواجه دانشورین دوست ایوب نعمت اللهی اَت.دگه واجهے استاد عبدالطیف بردباراَت که اے دربیشءُ هبرزانتین مردءِ دیدار منی نصیب نه بیت.البت صدیق دهواری هم گندگی اَت که اودا جاه نیاتک.گوشگ کرزاِیت که اے واجهان مان سراوانءِ سپرءَ هم سپر بیتگ انت:حیدرمعینی،واحدبکش دربین،فرماندار موهبتی ،عبدالسلام پاکزاد،اوزیربلوچ،عبدالحکیم آصفی،سیدعلی بزرگزاده،عاصف دربین،دادکریم بلوچ ،حمیدبلیده،صلاح الدین درخشان،سینا درخشان،یوسفی سربازءِفرماندار،مهندس اژدری،اکبرباورءُسعیدرضا زهی.سراوان مسافرین مردمءِمشکل ایش انت که آییءِ سواریءَ بنزین دیگ نه بیت.پرچا که دگه ملکانی مردمانی بنزینءِ کارت مان سراوانءِ پمپ بنزینان وانگ نه بنت .ما اے گپ گون فرمانداران کت که مشکلءَ حل بکن انت اگان نه هچ تَرّءُ تاب کنوکے(گردشگر)سراوانءَ سپر نه کنت.من حاج رحیم بکش دهانی هیدوچءِ پیسریگین بکشدارءُآیی ورناین بَچّ محسنءِ هم منتواران که مارا سک باز سلاهءُمڑااِش کت که آیانی گورءَ به جَلّین.منءَ بلوچستانءِتَرّءُتاب سک دوست بنت.هر سپر کنوکے بایداِنت وتی ملکءَ سپر بکنت.
Long live free and united Balochistan
No comments:
Post a Comment