اگر زندگی در ذلت و ستم تقدیر ازلی و ابدی می بود حاکم و محکومی هم نباید می بود.

اگر زندگی در ذلت و ستم تقدیر ازلی و ابدی می بود حاکم و محکومی هم نباید می بود.
بدین خاطر تقدیر انسانها رقم خورد.تقدیر کتاب سرنوشت است که در جایی که هستیم خواسته یا ناخواسته رسیدیم اما تا پایان باید تلاش کرد.

تقدیر برای بعضی حصاری برگرفته از خس و خاشاک و ستمی تنیده به دورشان است تا با تلاشی به عزت و ازادی از ستم رسند.و بالعکس برای بعضی بهشتی است که تبدیل به جهنم خواهد شد.
و تلک الایام و نداولها بین الناس>در تعریف آیه چنین می آید که ما روزها را در بین مردم به چرخش گذاشتیم .
بدین خاطر است که خداوند دعوت به تلاشی برای رهایی از ستم و از نزول به صعود و از جمود و خموش بودن به تحرک و فریاد زدن دعوت می دهد.
بیاییم و از امروز برگ اینده سرنوشت را خودمان ورق و رقم زنیم.سهم مان را از زندگی به نحو شایسته و بایسته ای پس بگیریم.
زندگی امروزی ما ملت بلوچ دوران محکومیتی عمدی است که خودمان رقم زدیم با سکوتمان در برابر ظلم و بی عدالتی ها،محکومیم از دیروز تا به امروز چرا چون هرگز نخواستیم همدیگر را باور کنیم،به یکدیگر اعتماد کنیم و پله های ترقی و پیشرفت را طی کنیم،محکومیتان عمدی است چرا چون ظلم و جنایت را انکار نکردیم پس نزدیم با سکوت از ان استقبال کردیم و نتیجه این شد که دین و دنیایمان را باختیم و زندگی زندان بدبختی ها و رنجهایمان شد.
برخیزیم که این خواب گران تعبیری ندارد جزءنابودی
اعتماد کنیم به همدیگر و مسیر بسوی آینده را باهم برویم.زیرا بلوچ تویی و بلوچستان از آن توست.
محمود بلوچ
‫#‏بلوچ_وبلوچستان_مظلوم‬