رشد و توسعه مناطق همجوارش علی رغم دو دهه فعالیتش کمکی نکرده است.در سال های اخیر فقط کمک های این سازمان به میزان یک ونیم میلیارد تومان به دو تیم ورزشی (ابومسلم وملوان انزلی)در دو استان غیر همجواروبرخوردار خراسان و مازنداران از سرجمع کمک های این سازمان به تمام بخش های فرهنگی ،ورزشی،هنری ومذهبی دو شهرستان همجوار سازمان (کنارک وچابهار) تجاوزمی کند.البته خاطر نشان می کنم که این اتفاق در سال های پایانی دولت احمدی نژاد و در دوره دو مدیر سابق و اسبق منطقه آزاد اتفاق افتاده است.پروژه های بزرگی همچون پتروشیمی نیز عاقبت خوشی برای این مردم نخواهند داشت،اگر نگاه مدیران و سرمایه گزاران به طور اساسی و براساس منافع شهروندان این مناطق متحول نشود.دیروز گروهی از دوستان چابهاری که دیداری با آقای موثقی نیا مدیر شرکت نگین مکران مجری طرح پتروشیمی داشته اند،ایشان با صراحت گفته اند این طرح علی رغم نزدیک شدن به فازهای اجرایی تاکنون از یک پیوست فرهنگی و اجتماعی محروم است.ضمنا برای برنامه اشتغال نیروی کار عظیم وبیکار منطقه هیچگونه برنامه مدون و مشخصی ندارند. توسعه ای که مسئولین به مردم منطقه نوید می دهند خدا کند،سرابی نباشد به قول شاعر زن بلوچ"هور گواراَنت میے سریگ نمبین نه بیت"از دوستان بلوچ زبان نزدیک به استاندار تقاضا دارم که ضرب المثل صدر و ذیل مطلبم را برای جناب ایشان ترجمه بفرمایند.دراین خصوص بیشتر خواهم نوشت.
یا هو
یا هو
No comments:
Post a Comment