شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد جلسه نوزدهم دستور کارشماره ۴: گفتگوی متقابل: گزارش گزارشگر ویژه حقوق بشر در ایران

ایران کشوری با گروه های ملی مانند عرب، بلوچ، فارس کرد، لر، ترک، و ترکمن است. برخلاف پیمان های بین المللی، حکومت ایران از طریق قوانین، اقدامات و سیاست های خود در برابر تمام گروه های غیر شیعه و غیر فارس تبعیض قائل ميشود.

United Nations Human Rights Council

Nineteenth Session

Agenda Item 4

Interactive Dialogue: Report of the Special Rapporteur on human rights in Iran

شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد
جلسه نوزدهم
دستور کارشماره ۴: گفتگوی متقابل: گزارش گزارشگر ویژه حقوق بشر در ایران

Iran is a country with national groups such as the Arab, Baloch, Fars, Kurds, Lur, Turk, and Turkmen. Despite international treaties, Iran through its laws, practices and policies discriminates against all its non-Shia and non-Persian groups.

ایران کشوری با گروه های ملی مانند عرب، بلوچ، فارس کرد، لر، ترک، و ترکمن است. برخلاف پیمان های بین المللی، حکومت ایران از طریق قوانین، اقدامات و سیاست های خود در برابر تمام گروه های غیر شیعه و غیر فارس تبعیض قائل ميشود.

Minority communities are excluded from taking part in the political and economic arena; 33 years after the adoption of the Iranian constitution, Iran still refuses to implement articles 15 (language rights) and article19 (relative autonomy and equal distribution of wealth).

مجموعه ھای اقلیتی از مشارکت در عرصه سیاسی و اقتصادی محروم شده اند؛ 33 سال پس از تصویب قانون اساسی ایران، حکومت ایران هنوز برای اجرای ماده 15 (حقوق زبانی) و ماده ۱۹ (خود مختاری نسبی و توزیع مساوی ثروت) سر باز ميزند۔

Consequently, 60 % of children in Iran start school in a foreign language because their language is banned in public and official places.

در نتیجه، 60 درصد کودکان در ايران يادگيری خواندن و نوشتن در مدرسه را با زبانی بيگانه به دلیل اينکه استفاده از زبان مادری شان در مکان های عمومی و رسمی ممنوع ميباشد، آغاز ميکنند.

Minority communities in Iran are seriously affected by an uneven distribution of socio-economic resources, as most of the national groups live in extreme poverty, and lack access to hospitals, proper education, clean water, and job-opportunities. Rates of illiteracy, poverty, and unemployment are several times higher in ethnic provinces such as Khuzestan, Balochistan, and Kurdistan than in the rest of the country.

جوامع اقلیتی در ایران از توزیع نابرابر منابع اجتماعی و اقتصادی به طور جدی متأثر گشته واغلب گروه های ملی از فقر شدید و عدم دسترسی به بیمارستان ها، آموزش مناسب، آب پاکیزه، و فرصت های شغلی زندگی رنج ميبرند. در استان های قومی مانند خوزستان، بلوچستان و کردستان نرخ بی سوادی، فقر و بیکاری در مقایسه با سایر نقاط کشور

را چندین بار بالاتر است

Executions and extra-judicial killings as well as imprisonment of national groups are higher than the Farsi population. Minority prisoners are subject to unfair trials with no access to lawyers, and are often held incommunicado.

زندانی واعدام و قتل های فرا قضایی گروه های ملی به نسبت جمعيت شان، نسبت به جمعیت فارس ھا دارای آمار بالاتری است. زندانیان متعلق به اقلیت ھا با محاکمات ناعادلانه و عدم دسترسی به وکیل روبرو بوده، و اغلب بدون ملاقات و در سلول ھای انفرادی نگھداشته ميشوند.

In recent months, many Arab activists have been arrested. Two of the 65 arrested were mentioned in Dr. Shaheed’s report: Mr. Mohammad Kaabi and Mr. Nasser Alboshokeh Derafshan, who were tortured to death in February.

در ماه های اخیر، فعالان عرب بسیاری بازداشت شده اند. از ٦۵ نفرفعالين عرب بازداشت شده در ماه فوریه، خبر اعدام دو نفربه نام ھای آقای محمد کعبی و آقای ناصر البشکه درفشان که در زير شکنجه کشته شده اند، در گزارش دکتر شهید بدانھا اشاره شد ه است.


Three elements in my identity - being a woman, ethnically Baloch, and a Sunni - deprive me from having access to political participation, including standing as candidate for presidency in Iran.

از نظر جنسيتی زن بودن، از نظر مليتی بلوچ بودن و از نظر مذھبی سنی بودن، سه فاکتور مھم ھويتی در من ميباشند که مرا از دسترسی به مشارکت سیاسی در ايران، از جمله نامزد شدن برای ریاست جمهوری در ایران محروم مينمايند۔


The Nonviolent Radical Party requests that special procedures of the United Nations, including the Special Rapporteur on human rights in Iran, be allowed access to national groups’ regions so that they can independently investigate and report on the comprehensive discrimination that we live with.


حزب خشونت پرھيز رادیکال، تقاضای اعمال پروسه ھای خاص از طرف سازمان ملل از جمله دسترسی گزارشگر ويژه حقوق بشر ايران به مناطق گروه ھای ملی برای تحقيقات مستقل و جامع جھت تھيه گزارش از وضعيت نقض حقوق بشرو تبعيضاتی که ما در آن بسر ميبريم را دارد۔