همیشه پس از عملیاتهای مبارزین اهلسنت بلوچ بر علیه نیروهای نظامی حاکمیت تبلیغات گسترده ای با بهره گیری از احساسات انسان دوستانه مردم از سوی برخی عوامل حاکمیت شکل میگیرد و بسیاری از مردم نیز تحت تاثیر احساسات پاک انسانی خود با این موج همراه میشوند.
اما براستی مسول مرگ سربازان وظیفه -که اکثرا پس از مرگ این قشر از نظامیان چنین واکنشهایی شکل میگیرد- کیست؟
در ظاهر بی درنگ باید پاسخ داد مبارزین و مجاهدین مسبب مرگ آنها هستند اما باید اندکی بر اساس واقعیتها قضاوت کنیم تا مشخص شود مسول اصلی مرگ سربازان وظیفه چه کسانی هستند.
مبارزین جیش العدل و پیش از آنها جنبش مقاومت مردمی بلوچستان (جندالله) بارها و بارها عوامل نظامی حاکمیت را در بلوچستان مورد هدف قرار داده اند و این درگیری ها همیشه تلفاتی از دو سو برجای گذاشته است.
در یک قسمت این جنگ مبارزانی هستند که برای برقراری عدالت، مساوات، و رفع ظلم و بی عدالتی از بطن جامعه قیام کرده اند و از طرف دیگر نظامیانی قرار گرفته اند که بنا بر دلایل مختلفی از جمله پاسداری از نظامی که آن را دوست دارند و اشتغال، اسلحه نظام را بر دوش کشیده اند. اما در این بین یک قشر دیگر نیز وجود دارد و آن سربازان وظیفه هستند. که بعضا به اجبار برای اخذ کارت پایان دوره اجباری سربازی لباس نظامی بر تن کرده اند. که حاکمیت بیشترین بهره برداری را از مرگ این قشر میکند و از مرگ آنها "اهرمی برای کم ارزش جلوه دادن عملیات مبارزین، انحراف اهداف عملیاتی مبارزین، ایجاد شکاف بین مبارزین با مردم، و هدایت افکار عمومی جامعه بر علیه مبارزین استفاده میکند"
اما برای پی بردن به مسببین مرگ سربازان وظیفه توجه به چند نکته بسیار ضروری است.
1. جنگ برای جنگجویان شرایطی را بوجود می آورد. زمانی که در مقابل یکدیگر قرار میگیرند باید طرف مقابل خود را وادار به پزیرش خواست (اسیر) خود بکنند یا اینکه یکی از دو طرف مقابل در این مبارزه بر رقیب خود فائق آید و بر وی پیروز شود. این اصول کلی جنگ است و در آن هر اسلحه به دوشی چه از سرباز تا سردار چه از مبارز صفر تا رهبرشان شامل این قانون میشوند.
2. مبارزین بارها و بارها توسط حاکمیت زخمی، شهید، دستگیر و اعدام شده اند. آیا در این موارد سربازان وظیفه نقشی نداشته اند؟ قطعا نتنها نقش داشته اند بلکه پر رنگ ترین نقش در این میان بر عهده سربازان وظیفه بوده است. با توجه به این موضوع اگر روزی سربازان وظیفه ای که اسلحه بدوش گرفته اند و برای بقتل رساندن مبارزین در هر شرایطی دنبال آنها هستند در تیر رس مبارزین قرار گرفتند بتصورتان مبارین با قاتلین خود چه برخوردی انجام بدهند؟
3. تاکنون مبارزین جیش العدل صرفا سربازانی را مورد هدف قرار داده اند که ارگانی که آنها اسلحه آن را بر دوش گرفته اند مستقیما در سرکوب، کشتار و جنایت بر علیه مردم کشور نقش داشته است.
4. مبارزین اهلسنت بلوچ هدف خود را از مقاومت در برابر حاکمیت اصلاح سیاستهای تبعیض آمیز، رفع ظلم و ستم بر علیه مردم ایران مخصوصا جامعه اهلسنت و ملت بلوچ میدانند. مبارزین بارها دلیل بدست گیری سلاح را فضای بسته سیاسی جامعه عنوان کرده اند. آنها بارها اعلام کرده اند اگر حاکمیت حقوق درخواستی آنها که تماما منطبق با معیارهای جهانی هستند را بدهد سلاح خود را بر زمین خواهند گذاشت. اما حاکمیت به جای گوش کردن به درخواستهای مبارزین آنها را متهم به "شرارت، وهابی، قاچاقچی، وابسته به استکبار جهانی و عوامل کشورهای بیگانه" معرفی کرده است. عملی که نشان میدهد حاکمیت صرفا به دنبال قلع و قمع مخالفین اش است و نه به جان سربازان وظیفه می اندیشد و نه به جان شهروندان معترض.
5. بارها مردم، خانواده سربازان وظیفه کشته شده، خود سربازان و حتی بسیاری از رجال سیاسی کشور از حاکمیت خواسته اند از اعزام سربازان به مناطق عملیاتی گروه های مسلح در بلوچستان پرهیز کند و در این مناطق از نیروهای کادری استفاده کند. اما با وجود این تذکرها همچنان اکثر نیروهای نظامی حاکمیت را در مناطق عملیاتی سربازان وظیفه تشکیل میدهند.
آیا مفهوم این رفتارهای حاکمیت جز از این میتواند باشد که عامل اصلی کشته شدن سربازان وظیفه خود حاکمیت است.
"عبدالرحمن مهاجر"
7 اردیبهشت 1396
No comments:
Post a Comment