یک مثال از اینکه دیگران تا چه حد در مورد ما بلوچ ها اشتباه فکر میکنند
حدود هفتصدسال پیش مارکوپولوی جهانگرد به #بلوچستان فعلی سفر میکند،در آنزمان طبق بعضی اسناد تاریخی بلوچستان از دو منطقه یا ایالت «کیچ» و «مکران» تشکیل میشده که بصورت اتحادیه ای باهم توسط یک حاکم اداره میشدند و نام آنرا هم بصورت جمع «کیچ مکران» میگفتند (مثل سیستان و بلوچستان فعلی).اسم «کیچ مکران» هم قطعا بصورت بلوچی تلفظ میشده و آفای مارکوپولو یا از روی اشتباه در تلفظ یا نفهمیدن زبان بلوچی و یا اشتباه در نوشتن آن،بعدها در کتاب سفرنامه خود از این منطقه به نام «کسماکوران» اسم میبرد و میگوید این ناحیه پادشاه و زبان مخصوص خودش را داشته.حالا تاریخ شناسان فارسی زبان هم در پی تحقیق و تفسیر همین کلمه «کسماکوران» هستند و در فرهنگ لغات و اصطلاحات فارسی در جستجوی آنند که منظور و مفهوم و معنای این اسم چه میتواند باشد.عده ای میگویند معنایش تاج خروس است چون بلوچها دستاری را بصورت تاج خروس روی سرشان میگذارند بعضی هم آن را با ماهی خواری،بعضی با هیتال،نوح،نمرود و کوروش و هزاران شخص دیگر ربطش میدهند که هیچکدامشان نه اینجا آمده اند و نه اینجا را دیده اند.بعضی جاها هم نوشته شده این اسامی مرکب از دو کلمه فارسی مهی+خواران هستند.درحالیکه مردم بلوچ فارس نیستند و دلیلی نداشته نام سرزمینشان فارسی باشد.
در حقیقت تمام این حدس و گمانهای بیهوده و بی اساس تنها بدلیل اشتباه در فهم و درک اسامی بلوچی بوده که سالهاست محققین و مورخین را گمراه کرده و اشتباه بزرگتر اینجاست که این تاریخ شناسان بجای اینکه ریشه این نامگذاری ها را در زبان و تاریخ و فرهنگ لغت بلوچی جستجو کنند،در زبانهای فارسی و انگلیسی و عربی و هندی و پنجاپی و غیره بدنبالشان میگردند که همین کج فهمی شان را بزرگتر و عمیقتر میکند.
حدود هفتصدسال پیش مارکوپولوی جهانگرد به #بلوچستان فعلی سفر میکند،در آنزمان طبق بعضی اسناد تاریخی بلوچستان از دو منطقه یا ایالت «کیچ» و «مکران» تشکیل میشده که بصورت اتحادیه ای باهم توسط یک حاکم اداره میشدند و نام آنرا هم بصورت جمع «کیچ مکران» میگفتند (مثل سیستان و بلوچستان فعلی).اسم «کیچ مکران» هم قطعا بصورت بلوچی تلفظ میشده و آفای مارکوپولو یا از روی اشتباه در تلفظ یا نفهمیدن زبان بلوچی و یا اشتباه در نوشتن آن،بعدها در کتاب سفرنامه خود از این منطقه به نام «کسماکوران» اسم میبرد و میگوید این ناحیه پادشاه و زبان مخصوص خودش را داشته.حالا تاریخ شناسان فارسی زبان هم در پی تحقیق و تفسیر همین کلمه «کسماکوران» هستند و در فرهنگ لغات و اصطلاحات فارسی در جستجوی آنند که منظور و مفهوم و معنای این اسم چه میتواند باشد.عده ای میگویند معنایش تاج خروس است چون بلوچها دستاری را بصورت تاج خروس روی سرشان میگذارند بعضی هم آن را با ماهی خواری،بعضی با هیتال،نوح،نمرود و کوروش و هزاران شخص دیگر ربطش میدهند که هیچکدامشان نه اینجا آمده اند و نه اینجا را دیده اند.بعضی جاها هم نوشته شده این اسامی مرکب از دو کلمه فارسی مهی+خواران هستند.درحالیکه مردم بلوچ فارس نیستند و دلیلی نداشته نام سرزمینشان فارسی باشد.
در حقیقت تمام این حدس و گمانهای بیهوده و بی اساس تنها بدلیل اشتباه در فهم و درک اسامی بلوچی بوده که سالهاست محققین و مورخین را گمراه کرده و اشتباه بزرگتر اینجاست که این تاریخ شناسان بجای اینکه ریشه این نامگذاری ها را در زبان و تاریخ و فرهنگ لغت بلوچی جستجو کنند،در زبانهای فارسی و انگلیسی و عربی و هندی و پنجاپی و غیره بدنبالشان میگردند که همین کج فهمی شان را بزرگتر و عمیقتر میکند.
امروز هم خیلی از مشکلات ما بلوچ ها دقیقا همین اشتباه فهمیدن دیگران از هویت و فرهنگ و تاریخ و خواسته ها و واقعیت های موجود ماست،خیلی از مشکلات ما نتیجه آنست که دیگران با ظن و گمان خودشان در مورد ما تصمیم میگیرند که این پس زمینه های فکری و تصمیمهای در پی آن بسیاری از اوقات ممکن است کاملا اشتباه باشد و با فرهنگ و نیازهای ما سازگار نباشد،خیلی وقت ها دیگران در مورد ما اشتباه میفهمند،اشتباه فکر میکنند، اشتباه قضاوت میکنند و اشتباه تصمیم میگیرند
خیلی سخت است مردمی سالها بهای سوء ظن دیگران را بدهند
خیلی سخت است مردمی سالها بهای سوء ظن دیگران را بدهند
No comments:
Post a Comment