لوچستانی سرشار از درد و ناگفته ها هستیم"
بوی مرگ و پیکر جوانان بلوچ اینبار از بندرعباس آمد.
سرنوشت عجیب و مشترکی دارند جوانان بلوچستان..
جاده های استان همیشه میزبانانی بی رحم برای به آتش کشیدنشان بوده و هست..
مقصودم سیاه نمایی ،تلخ نوشتن ،رنجنامه سرودن نیست.
بلکه ترسیم حقیقتیست که اینروزها چهره ی تلخ دیگری را به نمایش گذاشته است.
جوانانی جویای کار ،برای لقمه ای نان رهسپار غربت می شوند.
غربتی که آنها را به بزم آتش دعوت کرد.دلم بشدت می سوزد هر چه می کنم از اسلوب گزارش نویسی و منطقی نوشتن در این یاد داشت استفاده کنم نمی شود که نمی شود!!
استان سیستان و بلوچستان ،خطه ای پهناور و سرشار از نعماتی که میتواند فرصت باشد و گرهی از مردم این خطه را بگشاید ،چه اندیشه ای برای جوانان و نسل آینده خویش دارد؟!
نسلی که یا تحصیل می کند تا در کاغذ بازی هاو بازی های اداری قربانی تبعیض و زد و بندها شود..
نسلی که مجبور به تاختن در جاده های مرگ و قاچاق سوخت و هزاران زهر دیگر می شود که عاقبتش سوختن و جزغاله شدن است.
نسلی که مجبور است برای امرار معاش به خارج از استان در کشتی از کار افتاده و کهنه با صاحبانی خودخواه ،بی تدبیر مشفول مشق زندگی شود که عاقبتش این حادثه تلخ است.
کار ،نان در آوردن،قربانی می گیرد.قربانیانش جوانان هستند .
این بازوی مهم جامعه دارد زیر فشارهای آقت فرسای زندگی جان می دهد.
این جامعه جوان در پی رسیدن به نانی برای ادامه زندگی دارد جان می کند.
بارها تحقیر شده است.سر خورده است!
متهم این دادگاه کیست!!!؟
هشدار میدهم به تباهی نسلی که زبیرها و عابدها فراوان دارد..
زندگی تنها محدود به این چهار دیواری امن من و شما نیست..
نبض زندگی کودکان کار شیر آباد و چلی اباد ها
دختران تن فروش و ساقی حاشیه های شهر،
مردان محکوم به حبس ابد از اعدام بازگشته
کند و مریض می زند..
پ.ن:دو جوان زیر 25 سال بلوچ به نام عابد و زبیر حمدانی به دلیل نقص فنی کشتی و آتش سوزی،به علت تنگی نفس آرام آرام جان دادند..
روحشان شاد یادشان گرامی..
S.kh
زمستان 93
بوی مرگ و پیکر جوانان بلوچ اینبار از بندرعباس آمد.
سرنوشت عجیب و مشترکی دارند جوانان بلوچستان..
جاده های استان همیشه میزبانانی بی رحم برای به آتش کشیدنشان بوده و هست..
مقصودم سیاه نمایی ،تلخ نوشتن ،رنجنامه سرودن نیست.
بلکه ترسیم حقیقتیست که اینروزها چهره ی تلخ دیگری را به نمایش گذاشته است.
جوانانی جویای کار ،برای لقمه ای نان رهسپار غربت می شوند.
غربتی که آنها را به بزم آتش دعوت کرد.دلم بشدت می سوزد هر چه می کنم از اسلوب گزارش نویسی و منطقی نوشتن در این یاد داشت استفاده کنم نمی شود که نمی شود!!
استان سیستان و بلوچستان ،خطه ای پهناور و سرشار از نعماتی که میتواند فرصت باشد و گرهی از مردم این خطه را بگشاید ،چه اندیشه ای برای جوانان و نسل آینده خویش دارد؟!
نسلی که یا تحصیل می کند تا در کاغذ بازی هاو بازی های اداری قربانی تبعیض و زد و بندها شود..
نسلی که مجبور به تاختن در جاده های مرگ و قاچاق سوخت و هزاران زهر دیگر می شود که عاقبتش سوختن و جزغاله شدن است.
نسلی که مجبور است برای امرار معاش به خارج از استان در کشتی از کار افتاده و کهنه با صاحبانی خودخواه ،بی تدبیر مشفول مشق زندگی شود که عاقبتش این حادثه تلخ است.
کار ،نان در آوردن،قربانی می گیرد.قربانیانش جوانان هستند .
این بازوی مهم جامعه دارد زیر فشارهای آقت فرسای زندگی جان می دهد.
این جامعه جوان در پی رسیدن به نانی برای ادامه زندگی دارد جان می کند.
بارها تحقیر شده است.سر خورده است!
متهم این دادگاه کیست!!!؟
هشدار میدهم به تباهی نسلی که زبیرها و عابدها فراوان دارد..
زندگی تنها محدود به این چهار دیواری امن من و شما نیست..
نبض زندگی کودکان کار شیر آباد و چلی اباد ها
دختران تن فروش و ساقی حاشیه های شهر،
مردان محکوم به حبس ابد از اعدام بازگشته
کند و مریض می زند..
پ.ن:دو جوان زیر 25 سال بلوچ به نام عابد و زبیر حمدانی به دلیل نقص فنی کشتی و آتش سوزی،به علت تنگی نفس آرام آرام جان دادند..
روحشان شاد یادشان گرامی..
S.kh
زمستان 93
No comments:
Post a Comment