سرنوشت دو قشر دانشجویان و طلاب بلوچ پس از فارغ التحصیلی کجاست_چه می کنند،چه فعالیت درستی انجام می دهند_در کجا و به جه عملی مشغولند.
می پذیریم که برای اشتغال در ادارات و ارگانها ونهادهای دولتی جایی ندارند!!
اما سهم ملت در حمایت و پشتیبانی از فرزندانش کجاست؟
سهم دانشجو و طلاب از بار زحمت سالیان و سرمایه گذاری در امر تحصیل چیست؟
اما سهم ملت در حمایت و پشتیبانی از فرزندانش کجاست؟
سهم دانشجو و طلاب از بار زحمت سالیان و سرمایه گذاری در امر تحصیل چیست؟
ما شاهدیم سالانه بیش و یا نزدیک به یکهزار طلبه در بلوچستان از مدارس دینی فارغ التحصیل میشود و به همین ترتیب دهها دانشجو در رشته های مختلف فارغ التحصیل میشوند!
بعبارتی می توان گفت در طول این سی و هفت هشت سال بیش از بیست هزار طلبه فارغ التحصیل شده اند؟
اما نتیجه مثبت و تحولی عظیم و شگرف در حوزه زندگی مردم ما مشاهده نکردیم..یک طلبه و یک عالم دین تنها و منحصرا و مختصرا برای امامت و قرائت در یک مسجد ساخته و پرداخته نشده است.
عده ای بسیار کم پس از فراغت به اندازه انگشتان دست در مدارس به ادامه شغل شریف تدریس ادامه می دهند اما مابقی پس از دوازده سال تلاش و زحمت نتیجه و ثمری ندارند.
اگر آن بسیار فکر می کنند دوازده سال سرمایه گذاری از عمر از برای امامت مسجدی است همان بهتر فقط دوسال از عمر خویش را برای یادگیری تجوید قران و حفظ سوره هایی و بخشی از علم حرام و حلال تخصیص دهند ضروری نبود دوازده سال پشت نیمکت مدارس دینی بنشینند و عمرشان را ضایع کنند.
درد اینجاست که این طلاب پس از فراغت هیچ گونه برنامه ای برای استفاده بهینه و مفید برای مردم ندارند و گویا نمی دانند پس از فراغت تازه باید شروع کنند.
دخیل و همکار و همراه مردم گردند در همه امورات و شئونات و مشکلات و مهمات زندگی مردم...می توانند تشکیل کارگروههای داده و به امر خدمت رسانی در امور دین و دنیای مردم بپردازند.و خیلی بحث های دیگر که آینده می پردازیم...و همچنین مدارس می توانند برنامه های درسی را به گونه ای انتخاب و تقویم بزنند که در هر سال سه ماه طلاب را به مدارس محروم و فقیر اعزام کنند تا به داد مردم در دو بخش دینی و دنیایی رسیده و خدمت کنند.می توانند یک سال پایانی برای طلاب را سال خدمت نام نهند و در این یک سال طلاب را در کارگروههای مختلف تشکیل و برنامه دهی کنند.
دوزاده سال تحصیل از برای بسیاری از طلاب که فقط به امامت مسجدی مشغول میشوند،امری نابخشودنی است.بقول ما بلوچها (ملای پنچ کتابی) هم می تواند سوره فاتحه و ناس را بخواند وامامت کند.
بنابراین لازم است علما و فضلا و طلاب چاره ای اندیشیده و بیش از این استفاده برند و خدمت دهی کنند.یک طلبه با دوازده سال تدریس تنها برای امامت و قرائت ساخته نمی شود.
همچنین دانشجویان فارغ التحصیل را پشتیبانی باید کرد و با سرمایه گذاری به آنان فرصت خدمت داد.
و دانشجویان نیز به همین گونه بخشی از سال را در مدت یک تا سه ماه تقویم زده و به ارئه خدمات انسانی به محرومان و مردم خود داشته باشند.
نگذارید و نگذاریم فقط آمار ها بالا رود بلکه با وجود ستم و تبعیض روا داشته شده خودمان آستیم همت بالا زده و کاری کنیم.
حداقل خودمان به حال خودمان دل بسوزانیم.
این کارها بسیار ساده و سهل و اسان صورت می گیرد فقط نیاز به کمی همت و اراده و قصد قوی برای انجام دارند.
امید است چنین شود ز این پس.
محمود بلوچ
#بلوچ_وبلوچستان_مظلوم
بعبارتی می توان گفت در طول این سی و هفت هشت سال بیش از بیست هزار طلبه فارغ التحصیل شده اند؟
اما نتیجه مثبت و تحولی عظیم و شگرف در حوزه زندگی مردم ما مشاهده نکردیم..یک طلبه و یک عالم دین تنها و منحصرا و مختصرا برای امامت و قرائت در یک مسجد ساخته و پرداخته نشده است.
عده ای بسیار کم پس از فراغت به اندازه انگشتان دست در مدارس به ادامه شغل شریف تدریس ادامه می دهند اما مابقی پس از دوازده سال تلاش و زحمت نتیجه و ثمری ندارند.
اگر آن بسیار فکر می کنند دوازده سال سرمایه گذاری از عمر از برای امامت مسجدی است همان بهتر فقط دوسال از عمر خویش را برای یادگیری تجوید قران و حفظ سوره هایی و بخشی از علم حرام و حلال تخصیص دهند ضروری نبود دوازده سال پشت نیمکت مدارس دینی بنشینند و عمرشان را ضایع کنند.
درد اینجاست که این طلاب پس از فراغت هیچ گونه برنامه ای برای استفاده بهینه و مفید برای مردم ندارند و گویا نمی دانند پس از فراغت تازه باید شروع کنند.
دخیل و همکار و همراه مردم گردند در همه امورات و شئونات و مشکلات و مهمات زندگی مردم...می توانند تشکیل کارگروههای داده و به امر خدمت رسانی در امور دین و دنیای مردم بپردازند.و خیلی بحث های دیگر که آینده می پردازیم...و همچنین مدارس می توانند برنامه های درسی را به گونه ای انتخاب و تقویم بزنند که در هر سال سه ماه طلاب را به مدارس محروم و فقیر اعزام کنند تا به داد مردم در دو بخش دینی و دنیایی رسیده و خدمت کنند.می توانند یک سال پایانی برای طلاب را سال خدمت نام نهند و در این یک سال طلاب را در کارگروههای مختلف تشکیل و برنامه دهی کنند.
دوزاده سال تحصیل از برای بسیاری از طلاب که فقط به امامت مسجدی مشغول میشوند،امری نابخشودنی است.بقول ما بلوچها (ملای پنچ کتابی) هم می تواند سوره فاتحه و ناس را بخواند وامامت کند.
بنابراین لازم است علما و فضلا و طلاب چاره ای اندیشیده و بیش از این استفاده برند و خدمت دهی کنند.یک طلبه با دوازده سال تدریس تنها برای امامت و قرائت ساخته نمی شود.
همچنین دانشجویان فارغ التحصیل را پشتیبانی باید کرد و با سرمایه گذاری به آنان فرصت خدمت داد.
و دانشجویان نیز به همین گونه بخشی از سال را در مدت یک تا سه ماه تقویم زده و به ارئه خدمات انسانی به محرومان و مردم خود داشته باشند.
نگذارید و نگذاریم فقط آمار ها بالا رود بلکه با وجود ستم و تبعیض روا داشته شده خودمان آستیم همت بالا زده و کاری کنیم.
حداقل خودمان به حال خودمان دل بسوزانیم.
این کارها بسیار ساده و سهل و اسان صورت می گیرد فقط نیاز به کمی همت و اراده و قصد قوی برای انجام دارند.
امید است چنین شود ز این پس.
محمود بلوچ
#بلوچ_وبلوچستان_مظلوم
No comments:
Post a Comment