دوست فارس زبانم :

من و تو با هم در این خاک متولد شدیم. تو وارث تاریخ 2700 ساله
شدی و فرهنگ اصیل ایرانی، اما من مجبور به نسیان تاریخ 6500 ساله خود شدم .
تو در مدرسه به زبان مادریت شعر خواندی و جایزه گرفتی و من به دلیل صحبت به زبان مادریم حکم اخراج.
تو تنها به این دلیل که میتوانستی زبان مادریت را حرف بزنی با سواد بودی و من با اینکه در هفت سالگی دومین زبان را آموخته بودم بیسواد و کودن!
تو برای گسترش زبان مادریت کتاب، مدرسه، رادیو، تلویزیون، مجله، نشریه و بودجه داشتی و من به دلیل زبان مادریم تحقیر، تهدید و تنبیه.
برای تو به جهت رونق زبان مادریت در کشورهای بە دردنخورستان پول نفت دادند و برای من به جهت برپایی شب شعر کُردی در زیرزمین خانه هایم، زندان!!!!!!!!!!!!!!!